Francesca Schiavone

Francesca Schiavone
	Schiavone tijdens WTA-toernooi van Madrid van 2014
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Italiaanse
Geboorteplaats	Milaan, Italië
Geboortedatum	23 juni 1980
Woonplaats	Milaan, Italië
Lengte	1,66 m
Gewicht	60 kg
Profdebuut	1998
Met pensioen	5 september 2018
Slaghand	rechts
Totaal prijzengeld	11.324.245 US dollar
Profiel	(en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	614–479
Titels	8 WTA, 0 ITF
Hoogste positie	4e (31 januari 2011)
WTA Finals	groepsfase (2010)
Olympische Spelen	kwartfinale (2004)
	Grandslamresultaten
Australian Open	kwartfinale (2011)
Roland Garros	winst (2010)
Wimbledon	kwartfinale (2009)
US Open	kwartfinale (2003, 2010)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	224–205
Titels	7 WTA, 1 ITF
Hoogste positie	8e (12 februari 2007)
WTA Finals	1e ronde (2006)
Olympische Spelen	kwartfinale (2008)
	Grandslamresultaten
Australian Open	halve finale (2009)
Roland Garros	finale (2008)
Wimbledon	halve finale (2012)
US Open	halve finale (2006)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans	12–12
	Grandslamresultaten
Australian Open	halve finale (2007)
Roland Garros	2e ronde (2003)
Wimbledon	2e ronde (2002, 2013)
US Open	1e ronde (2006)
	Laatst bijgewerkt op: 13 oktober 2020
Portaal	Tennis

Francesca Schiavone (Milaan, 23 juni 1980) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Italië. Zij ging in 1998 haar sport professioneel beoefenen en beëindigde haar actieve loopbaan in augustus 2018.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Op 5 juni 2010 won zij Roland Garros door in de finale de Australische Samantha Stosur te kloppen met 6-4 en 7-6. Daarmee werd zij de eerste Italiaanse die een grandslamtoernooi won.^[1]^[2] Een jaar later stond zij op Roland Garros weer in de finale, die zij in twee sets verloor van de Chinese Li Na.

Schiavone heeft geen voorkeur voor een bepaalde ondergrond. Voorafgaand aan haar Roland Garros-overwinning in 2010 bereikte zij op zowel Roland Garros, het US Open als Wimbledon de kwartfinale, in 2001, 2003 respectievelijk 2009. Haar hoogste plaats op de WTA-ranglijst is de vierde, die zij op 31 januari 2011 bereikte. Ook in het dubbelspel haalde zij de top-tien: de achtste positie in februari 2007.

Schiavone won in 2007 het WTA-toernooi in de Oostenrijkse plaats Bad Gastein, in 2009 dat in de Russische hoofdstad Moskou, in 2010 dat in de Spaanse stad Barcelona en in datzelfde jaar het grandslamtoernooi van Roland Garros. Sindsdien volgden nog titels in de Franse stad Straatsburg (2012), de Marokkaanse plaats Marrakesh (2013), de Braziliaanse stad Rio de Janeiro (2016) en de Colombiaanse hoofdstad Bogota (2017). Daarnaast stond zij twaalf keer in een WTA-finale zonder de titel te kunnen grijpen. In het dubbelspel won zij zeven WTA-titels.

In de periode 2002–2017 maakte Schiavone deel uit van het Italiaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 27–22. In 2006 wonnen zij de beker – in de finale van Wereldgroep I versloegen zij de Belgische dames. In 2009 gingen zij nogmaals met de hoofdprijs naar huis – nu was het Amerikaanse team het slachtoffer. Dit scenario herhaalde zich in 2010.

Viermaal nam Schiavone deel aan de Hopman Cup: in 2002 en 2005 met Davide Sanguinetti, in 2011 met Potito Starace en in 2013 met Andreas Seppi. Zij bereikte er nooit de finale.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar	rang enkelspel	rang dubbelspel
1996	945	701
1997	496	827
1998	295	383
1999	184	334
2000	80	427
2001	31	121
2002	41	143
2003	20	77
2004	19	40
2005	13	34
2006	15	9
2007	25	48
2008	30	32
2009	17	19
2010	7	43
2011	11	131
2012	35	51
2013	42	100
2014	82	144
2015	121	170
2016	91	437
2017	90	163

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
tot 2009	2009 – 2020 / vanaf 2021
Tier I	Premier Mandatory
Tier II	Premier Five / WTA 1000
Tier III	Premier / WTA 500
Tier IV & V	International / WTA 250
	Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	tegenstandster	score
gewonnen finales
1.	2007-07-29	WTA Bad Gastein	gravel	Yvonne Meusburger	6-1, 6-4	details
2.	2009-10-25	WTA Moskou	hardcourt	Volha Havartsova	6-3, 6-0	details
3.	2010-04-17	WTA Barcelona	gravel	Roberta Vinci	6-1, 6-1	details
4.	2010-06-05	Roland Garros	gravel	Samantha Stosur	6-4, 7-6	details
5.	2012-05-26	WTA Straatsburg	gravel	Alizé Cornet	6-4, 6-4	details
6.	2013-04-28	WTA Marrakesh	gravel	Lourdes Domínguez Lino	6-1, 6-3	details
7.	2016-02-21	WTA Rio de Janeiro	gravel	Vlag van Verenigde Staten Shelby Rogers	2-6, 6-2, 6-2	details
8.	2017-04-15	WTA Bogota	gravel	Lara Arruabarrena	6-4, 7-5	details
verloren finales
1.	2000-06-12	WTA Tasjkent	hardcourt	Iroda Tulyaganova	3-6, 6-2, 3-6	details
2.	2003-01-06	WTA Canberra	hardcourt	Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy	1-6, 1-6	details
3.	2005-09-12	WTA Bali	hardcourt	Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport	2-6, 4-6	details
4.	2005-10-10	WTA Moskou	tapijt	Mary Pierce	4-6, 3-6	details
5.	2005-10-24	WTA Hasselt	hardcourt (i)	Kim Clijsters	2-6, 3-6	details
6.	2006-01-09	WTA Sydney	hardcourt	Justine Henin	6-4, 5-7, 5-7	details
7.	2006-04-03	Vlag van Verenigde Staten WTA Amelia Island	gravel	Nadja Petrova	4-6, 4-6	details
8.	2006-09-25	WTA Luxemburg	hardcourt	Aljona Bondarenko	3-6, 2-6	details
9.	2009-07-13	WTA Praag	gravel	Sybille Bammer	6-7, 2-6	details
10.	2009-10-12	WTA Japan (Osaka)	hardcourt	Samantha Stosur	5-7, 1-6	details
11.	2011-06-04	Roland Garros	gravel	Li Na	4-6, 6-7	details
12.	2017-05-06	WTA Rabat	gravel	Anastasija Pavljoetsjenkova	5-7, 5-7	details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
1.	2001-07-29	WTA Sopot	gravel	Joannette Kruger	Joelija Bejgelzimer Anastasia Rodionova	6-4, 6-0	details
2.	2004-05-02	WTA Warschau	gravel	Silvia Farina-Elia	Gisela Dulko Patricia Tarabini	3-6, 6-2, 6-1	details
3.	2005-02-26	WTA Doha	hardcourt	Alicia Molik	Cara Black Liezel Huber	6-3, 6-4	details
4.	2006-02-25	Vlag van Verenigde Arabische Emiraten WTA Dubai	hardcourt	Květa Peschke	Svetlana Koeznetsova Nadja Petrova	3-6, 7-6, 6-3	details
5.	2006-10-01	WTA Luxemburg	hardcourt (i)	Květa Peschke	Anna-Lena Grönefeld Liezel Huber	2-6, 6-4, 6-1	details
6.	2006-10-15	WTA Moskou	tapijt (i)	Květa Peschke	Iveta Benešová Galina Voskobojeva	6-4, 6-7, 6-1	details
7.	2009-10-03	WTA Tokio	hardcourt	Alisa Klejbanova	Daniela Hantuchová Ai Sugiyama	6-4, 6-2	details
verloren finales
1.	2003-05-04	WTA Warschau	gravel	Eléni Daniilídou	Liezel Huber Magdalena Maleeva	6-3, 4-6, 2-6	details
2.	2003-07-27	Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford	hardcourt	Cho Yoon-jeong	Cara Black Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond	6-7, 1-6	details
3.	2004-02-15	WTA Parijs	tapijt (i)	Silvia Farina-Elia	Barbara Schett Patty Schnyder	3-6, 2-6	details
4.	2005-10-09	WTA Filderstadt	hardcourt (i)	Květa Peschke	Daniela Hantuchová Anastasija Myskina	0-6, 6-3, 5-7	details
5.	2006-05-21	WTA Rome	gravel	Květa Peschke	Daniela Hantuchová Ai Sugiyama	6-3, 3-6, 1-6	details
6.	2007-10-21	WTA Zürich	tapijt (i)	Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond	Květa Peschke Rennae Stubbs	5-7, 6-7	details
7.	2008-06-08	Roland Garros	gravel	Casey Dellacqua	Anabel Medina Garrigues Virginia Ruano Pascual	6-2, 5-7, 4-6	details
8.	2012-04-15	WTA Barcelona	gravel	Flavia Pennetta	Sara Errani Roberta Vinci	0-6, 2-6	details
9.	2014-03-01	WTA Florianópolis	hardcourt	Sílvia Soler Espinosa	Anabel Medina Garrigues Jaroslava Sjvedova	6-7, 6-2, [3-10]	details

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	dotatie	partner	tegenstandsters in finale	score
1.	1998-09-13	Edinburgh	gravel	$25.000	Antonella Serra Zanetti	Vlag van Verenigd Koninkrijk Louise Latimer Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Reesby	6-3, 6-3

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018
grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	1R	3R	1R	2R	3R	4R	2R	3R	1R	4R	KF	2R	1R	1R	1R	–	1R	1R
Roland Garros	–	–	KF	3R	2R	4R	4R	4R	3R	3R	1R	W	F	3R	4R	1R	3R	1R	1R	1R
Wimbledon	–	–	2R	2R	3R	2R	1R	1R	2R	2R	KF	1R	3R	4R	1R	1R	1R	2R	2R	–
US Open	–	3R	1R	4R	KF	4R	3R	3R	2R	2R	4R	KF	4R	1R	1R	1R	1R	1R	1R	–
Premier Mandatory
Indian Wells	–	–	3R	2R	2R	2R	2R	–	2R	2R	1R	3R	4R	3R	2R	2R	1R	–	1R	–
Miami	–	–	1R	2R	2R	4R	3R	2R	2R	2R	2R	3R	4R	2R	2R	1R	–	1R	–	–
Madrid	l.c.										3R	3R	3R	1R	1R	2R	1R	–	1R	–
Peking	l.c.										2R	KF	2R	1R	2R	1R	–	–	–	–
Premier Five
Dubai/Doha	g.t.	l.c.								2R	2R	2R	3R	2R	1R	1R	–	–	–	1R
Rome	1R	1R	KF	2R	1R	KF	KF	3R	1R	2R	2R	2R	KF	1R	1R	3R	1R	1R	–	1R
Montreal/Toronto	–	–	–	3R	2R	3R	–	2R	3R	1R	2R	KF	3R	–	2R	–	–	–	–	–
Cincinnati	l.c.										1R	2R	3R	1R	–	–	–	–	–	–
Tokio/Wuhan	–	–	–	–	–	–	–	–	2R	2R	1R	HF	–	2R	1R	1R	–	–	–	–
olympisch
Olympische Spelen	g.t.	–	g.t.			KF	g.t.			3R	g.t.			2R	g.t.			–	g.t.
statistieken
titels per jaar	0	0	0	0	0	0	0	0	1	0	1	2	0	1	1	0	0	1	1	0
eindejaarsranking	184	80	31	41	20	19	13	15	25	30	17	7	11	35	42	82	121	91	92

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018
grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	–	1R	–	1R	1R	3R	3R	1R	HF	KF	1R	1R	1R	–	–	–	–	1R
Roland Garros	–	–	–	1R	–	KF	–	KF	3R	F	3R	2R	–	3R	3R	1R	2R	–	KF	–
Wimbledon	–	–	–	1R	1R	2R	1R	KF	1R	2R	2R	–	1R	HF	1R	1R	2R	–	1R	–
US Open	–	–	–	1R	2R	2R	1R	HF	1R	2R	2R	1R	2R	–	2R	1R	–	–	1R	–
Premier Mandatory
Indian Wells	–	–	–	–	–	1R	2R	–	1R	2R	1R	2R	2R	–	1R	–	–	–	–	–
Miami	–	–	–	–	–	2R	1R	2R	2R	1R	–	KF	–	–	1R	–	–	–	–	–
Madrid	l.c.										1R	HF	2R	–	1R	2R	–	–	–	–
Peking	l.c.										HF	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Premier Five
Dubai/Doha	g.t.	l.c.								–	HF	KF	2R	1R	2R	1R	–	–	–	–
Rome	1R	1R	–	–	–	1R	1R	F	1R	–	–	–	–	KF	2R	–	2R	1R	–	–
Montreal/Toronto	–	–	–	–	1R	–	–	2R	2R	–	–	1R	3R	–	–	–	–	–	–	–
Cincinnati	l.c.										2R	–	1R	1R	–	–	–	–	–	–
Tokio/Wuhan	–	–	–	–	–	–	–	–	1R	HF	W	KF	–	–	–	–	1R	–	–	–
olympisch
Olympische Spelen	g.t.	–	g.t.			2R	g.t.			–	g.t.			2R	g.t.			–	g.t.
statistieken
titels per jaar	0	0	1	0	0	1	1	3	0	0	1	0	0	0	0	0	0	0	0	0
eindejaarsranking	334	427	121	143	77	40	34	9	48	32	19	43	131	51	100	144	170	437	167

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi	2002	2003	2006	2007	2009	2013
Australian Open	–	–	–	HF	1R	–
Roland Garros	–	2R	–	–	–	–
Wimbledon	2R	–	1R	–	–	2R
US Open	–	–	1R	–	–	–

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Profiel van Francesca Schiavone op de website van de WTA
(en) Profiel van Francesca Schiavone op de website van de ITF
(en) Profiel van Francesca Schiavone op de website van de Billie Jean King Cup
(en) Profiel van Francesca Schiavone op sports-reference.com
(en) Profiel van Francesca Schiavone op olympedia.org
(en) Profiel van Francesca Schiavone op de website van Wimbledon

Bronnen

↑ John Branch, Schiavone beats Stosur for Open title. The New York Times (5 juni 2010). Geraadpleegd op 16 mei 2017.
↑ Francesca Schiavone becomes first Italian woman to win French Open. masslive.com (5 juni 2010). Geraadpleegd op 16 mei 2017.

[1] John Branch, Schiavone beats Stosur for Open title. The New York Times (5 juni 2010). Geraadpleegd op 16 mei 2017.

[2] Francesca Schiavone becomes first Italian woman to win French Open. masslive.com (5 juni 2010). Geraadpleegd op 16 mei 2017.

[1]

[2]

1. Francesca Schiavone 4e (2011-01-31)	2. Sara Errani 5e (2013-05-20)	3. Flavia Pennetta 6e (2015-09-28)	4. Roberta Vinci 7e (2016-05-09)	5. Silvia Farina-Elia 11e (2002-05-20)
6. Raffaella Reggi 13e (1988-04-25)	7. Sandra Cecchini 15e (1988-03-14)	8. Tathiana Garbin 22e (2007-05-21)	9. Rita Grande 24e (2001-11-05)	10. Mara Santangelo 27e (2007-07-09)