WTA-toernooi van Toyota 1999

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Toyota 1999
Winnares in het enkelspel, Lindsay Davenport
Officiële naam Toyota Princess Cup
Editie 1999 (3e editie)
Stad, land Tokio, Japan
Locatie Ariake Colosseum
Datum 20–26 september
Auspiciën WTA
Categorie Tier II
Prijzengeld US$ 520.000
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Winnaar enkel Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
Winnaars dubbel Vlag van Spanje Conchita Martínez
Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
Vorige: 1998     Volgende: 2000
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 80.000 200
finale $ 40.000 140
halve finale $ 20.000 90
kwartfinale $ 10.000 50
tweede ronde $ 7.000 26
eerste ronde $ 3.700 1

Het WTA-tennistoernooi van Toyota (officieel Toyota Princess Cup) van 1999 vond plaats van 20 tot en met 26 september 1999 in de Japanse hoofdstad Tokio. Het was de derde editie van het toernooi. Er werd gespeeld op de hardcourt­banen van het Ariake Colosseum.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Alle acht geplaatste speelsters bereikten de kwartfinale.

Het eerste reekshoofd, Lindsay Davenport uit de Verenigde Staten, won het toer­nooi. In de finale ver­sloeg zij de als tweede geplaatste titelverdedigster Monica Seles (VS) in twee sets, met een tiebreak in de tweede set. Davenport wist voor het eerst in haar loop­baan het toer­nooi van Toyota op haar naam te schrij­ven. Het was haar 24e WTA-titel, de vijfde van dat jaar. Zij incas­seerde US$ 80.000 prijzen­geld op dit toer­nooi.

Er waren geen deelneemsters uit de Lage Landen.

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

  • De eerste vier geplaatste speelsters kregen een vrijstelling voor de eerste ronde.
Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 2 winnares
2. Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 5 finale Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
3. Vlag van Frankrijk Julie Halard-Decugis 8 kwartfinale Vlag van Japan Ai Sugiyama
4. Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer 9 kwartfinale Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier
5. Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 14 kwartfinale Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
6. Vlag van Spanje Conchita Martínez 16 kwartfinale Vlag van Verenigde Staten Monica Seles
7. Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier 22 halve finale Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
8. Vlag van Japan Ai Sugiyama 28 halve finale Vlag van Verenigde Staten Monica Seles

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
1  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 7 7  
2  Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 5 61  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
 
    1  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6 6    
   Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu 6 5 1        Vlag van Israël Anna Smashnova 0 1    
   Vlag van Israël Anna Smashnova 2 7 6       1  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6 6    
Q  Vlag van Japan Shinobu Asagoe 6 6         5  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 1 1    
Q  Vlag van Canada Vanessa Webb 4 1       Q  Vlag van Japan Shinobu Asagoe 2 5  
LL  Vlag van Verenigde Staten Tracy Singian 6 3 1     5  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 6 7    
5  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 2 6 6       1  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6 6  
      7  Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier 2 1  
    4  Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer 4 6 6  
   Vlag van Wit-Rusland Volha Barabansjtsjikava 4 2          Vlag van Canada Maureen Drake 6 3 4  
   Vlag van Canada Maureen Drake 6 6         4  Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer 0 4  
   Vlag van Kroatië Silvija Talaja 64 6 3       7  Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier 6 6    
Q  Vlag van Japan Yuka Yoshida 7 4 6     Q  Vlag van Japan Yuka Yoshida 3 2  
LL  Vlag van Zuid-Korea Park Sung-hee 1 4       7  Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier 6 6    
7  Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier 6 6    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
8  Vlag van Japan Ai Sugiyama 6 6    
   Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 3 3       8  Vlag van Japan Ai Sugiyama 6 6    
WC  Vlag van Verenigde Staten Monique Viele 3 1          Vlag van Verenigde Staten Jane Chi 2 4    
   Vlag van Verenigde Staten Jane Chi 6 6         8  Vlag van Japan Ai Sugiyama 6 7    
   Vlag van Australië Nicole Pratt 6 7         3  Vlag van Frankrijk Julie Halard-Decugis 2 5    
   Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu 3 5          Vlag van Australië Nicole Pratt 1 0  
    3  Vlag van Frankrijk Julie Halard-Decugis 6 6    
      8  Vlag van Japan Ai Sugiyama 3 63  
6  Vlag van Spanje Conchita Martínez 6 6         2  Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 6 7  
   Vlag van Australië Jelena Dokić 3 2       6  Vlag van Spanje Conchita Martínez 6 6    
WC  Vlag van Japan Miho Saeki 1 1          Vlag van Rusland Tatjana Panova 1 1    
   Vlag van Rusland Tatjana Panova 6 6         6  Vlag van Spanje Conchita Martínez 2 0  
   Vlag van Verenigde Staten Tara Snyder 1 1         2  Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 6 6    
Q  Vlag van Zwitserland Miroslava Vavrinec 6 6       Q  Vlag van Zwitserland Miroslava Vavrinec 2 0  
    2  Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 6 6    
 
Conchita Martínez
Patricia Tarabini
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld
(per team)		 WTA-
punten
winnaressen $ 25.000 200
finale $ 13.000 140
halve finale $ 8.000 90
tweede ronde $ 4.200 50
eerste ronde $ 2.200 1

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudsters Anna Koernikova en Monica Seles hadden zich niet voor deze editie van het toer­nooi inge­schre­ven.

Het eerste reekshoofd, Lindsay Davenport en Corina Morariu, kwam niet verder dan de tweede ronde.

Het als tweede geplaatste duo Conchita Martínez en Patricia Tarabini won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het ongeplaatste koppel Amanda Coetzer en Jelena Dokić in drie sets, met een tiebreak in de eerste set. Het was hun derde gezamen­lijke titel. De Spaanse Martínez had daar­naast vijf eerdere dubbel­spel­titels met andere part­ners; de Argentijnse Tarabini tien.

Er waren geen deelneemsters uit de Lage Landen.

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu		 1+13=14 tweede ronde Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
Vlag van Australië Jelena Dokić
2. Vlag van Spanje Conchita Martínez
Vlag van Argentinië Patricia Tarabini		 28+19=47 winnaressen
3. Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po		 79+26=105 halve finale Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
Vlag van Australië Jelena Dokić
4. Vlag van Frankrijk Julie Halard-Decugis
Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo		 37+91=128 tweede ronde Vlag van Japan Miho Saeki
Vlag van Japan Yuka Yoshida

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
 Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu 		6 6    
   Vlag van Japan Shinobu Asagoe
 Vlag van Japan Ai Sugiyama 		2 1       1  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
 Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu 		4 6 65  
   Vlag van Canada Maureen Drake
 Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 		2 4        Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
 Vlag van Australië Jelena Dokić 		6 0 7  
   Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
 Vlag van Australië Jelena Dokić 		6 6            Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
 Vlag van Australië Jelena Dokić 		3 7 7  
3  Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
 Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po 		6 6         3  Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
 Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po 		6 5 5  
   Vlag van Zuid-Korea Park Sung-hee
 Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu 		2 3       3  Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
 Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po 		6 6  
Q  Vlag van Japan Haruka Inoue
 Vlag van Japan Maiko Inoue 		6 67 6   Q  Vlag van Japan Haruka Inoue
 Vlag van Japan Maiko Inoue 		3 2    
   Vlag van Wit-Rusland Volha Barabansjtsjikava
 Vlag van Kroatië Silvija Talaja 		4 7 2          Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
 Vlag van Australië Jelena Dokić 		7 4 2
   Vlag van Japan Miho Saeki
 Vlag van Japan Yuka Yoshida 		6 7         2  Vlag van Spanje Conchita Martínez
 Vlag van Argentinië Patricia Tarabini 		67 6 6
   Vlag van Verenigde Staten Jane Chi
 Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier 		2 5          Vlag van Japan Miho Saeki
 Vlag van Japan Yuka Yoshida 		7 6    
   Vlag van Australië Catherine Barclay
 Vlag van Australië Nicole Pratt 		3 4     4  Vlag van Frankrijk Julie Halard-Decugis
 Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 		5 4    
4  Vlag van Frankrijk Julie Halard-Decugis
 Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 		6 6         WC  Vlag van Japan Miho Saeki
 Vlag van Japan Yuka Yoshida 		62 3  
   Vlag van Canada Renata Kolbovic
 Vlag van Canada Vanessa Webb 		3 6 6       2  Vlag van Spanje Conchita Martínez
 Vlag van Argentinië Patricia Tarabini 		75 6    
   Vlag van Australië Kerry-Anne Guse
 Vlag van Japan Rika Hiraki 		6 4 4        Vlag van Canada Renata Kolbovic
 Vlag van Canada Vanessa Webb 		4 64  
WC  Vlag van Verenigde Staten Tara Snyder
 Vlag van Verenigde Staten Monique Viele 		2 1     2  Vlag van Spanje Conchita Martínez
 Vlag van Argentinië Patricia Tarabini 		6 7    
2  Vlag van Spanje Conchita Martínez
 Vlag van Argentinië Patricia Tarabini 		6 6    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Toernooischema WTA
  • (en) Toernooischema ITF
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=WTA-toernooi_van_Toyota_1999&oldid=67526249"