Wereldkampioenschap voetbal vrouwen 2019

Wereldkampioenschap voetbal vrouwen 2019
	Coupe du Monde Féminine de la FIFA 2019
Toernooi-informatie
Gastland	Frankrijk
Editie	8e
Datum	7 juni – 7 juli 2019
Teams	24 (van 6 confederaties)
Stadions	9 (in 9 gaststeden)
Winnaar	Verenigde Staten (4e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden	52
Doelpunten	146 (2,81 per wedstrijd)
Toeschouwers	1.131.312 (21.756 per wedstrijd)
Topscorer(s)	Ellen White; Alex Morgan; Megan Rapinoe; (6 doelpunten)
Beste speler	Megan Rapinoe
Beste keeper	Sari van Veenendaal
Fair-Playprijs	Frankrijk
Navigatie
Portaal	Voetbal

Het wereldkampioenschap voetbal vrouwen 2019 was de 8e editie van het wereldkampioenschap voetbal vrouwen, dat werd gehouden in Frankrijk in de zomer van 2019. Aan het eindtoernooi namen 24 landen deel. De drie beste Europese landen kwalificeerden zich voor het Olympisch voetbaltoernooi.

De Verenigde Staten werden voor de vierde maal kampioen. Nederland werd tweede en Zweden derde.

Aangepaste regels[bewerken | brontekst bewerken]

Per 1 juni heeft de IFAB tien nieuwe regels doorgevoerd, die per 1 juni 2019 zijn ingegaan, en op dit toernooi nu actief zullen worden toegepast.^[1]

Selectie gastland[bewerken | brontekst bewerken]

De FIFA maakte op 6 maart 2014 bekend dat het biedproces was begonnen voor het WK 2019. De landen die interesse hadden om het toernooi te organiseren moesten zich voor 15 april 2014 bij de FIFA melden. Alle documenten die nodig waren voor de verdere procedure moest uiterlijk 31 oktober 2014 bij de FIFA binnen zijn.^[2]

Bij voorkeur heeft de FIFA dat het WK 2019 en het WK 2018 onder 20 jaar door één land georganiseerd worden. Door bepaalde omstandigheden kan de FIFA besluiten om beide toernooien aan verschillend(e) land(en) te geven.

Vijf landen toonden belangstelling om het toernooi te organiseren. Dit waren: Engeland, Frankrijk, Zuid-Korea, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. In oktober 2014 werd het aantal landen teruggebracht naar twee, omdat Frankrijk en Zuid-Korea de officiële documenten bij de FIFA hadden ingeleverd.^[3]

Zowel Engeland als Nieuw-Zeeland heeft zijn interesse bekendgemaakt voor de deadline van 15 april 2014,^[4]^[5] maar in juni 2014 werd bekendgemaakt dat beide landen niet meer in de race waren om het toernooi te mogen organiseren.^[6]^[7]

Zuid-Afrika heeft interesse getoond voor de deadline van 15 april 2014,^[8] later werd er toch teruggetrokken voor het toernooi.^[9] Zowel Japan als Zweden had ook interesse in het 2019 toernooi, Japan heeft ervoor gekozen om te focussen op het Wereldkampioenschap rugby van 2019 en de Olympische Spelen van 2020,^[10] terwijl Zweden heeft besloten om te focussen op Europese onder 17-competities.^[11]^[12]

De volgende landen hebben voor de deadline van 31 oktober 2014 hun officiële documenten ingeleverd:^[13]^[14]

Frankrijk^[15]
Zuid-Korea^[16]

Op 19 maart 2015 werd Frankrijk officieel gekozen als organiserend land voor het WK 2019 en het WK onder de 20 in 2018.^[17]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap voetbal vrouwen 2019 (kwalificatie UEFA)

Aziatisch kampioenschap voetbal vrouwen 2018

In april 2017 begonnen de kwalificatiewedstrijden voor het toernooi. Het aantal landen dat een regionale bond mag afvaardigen, is verschillend. De verdeling ziet er als volgt uit:

Het thuisland is automatisch gekwalificeerd.
AFC (Azië): 5 landen
CAF (Afrika): 3 landen
CONCACAF (Noord- en Midden-Amerika): 3 of 4 landen (play-off met CONMEBOL)
CONMEBOL (Zuid-Amerika): 2 of 3 landen (play-off met CONCACAF)
OFC (Oceanië): 1 land
UEFA (Europa): 8 landen

De volgende landen hebben zich gekwalificeerd:

Team	Gekwalificeerd als	Datum	AD	OD	Beste prestatie	FIFA
Frankrijk	0 Gastland	19 maart 2015	4	3	04 Vierde plaats (2011)	4
China	3e Aziatisch kampioenschap 2018	9 april 2018	7	2	Tweede plaats (1999)	16
Thailand	4e Aziatisch kampioenschap 2018	12 april 2018	2	2	Eerste ronde (2015)	34
Australië	2e Aziatisch kampioenschap 2018	13 april 2018	7	7	Kwartfinale (2007, 2011, 2015)	6
Japan	1e Aziatisch kampioenschap 2018	13 april 2018	8	8	Kampioen (2011)	7
Zuid-Korea	5e Aziatisch kampioenschap 2018	16 april 2018	3	2	Achtste finale (2015)	14
Brazilië	1e Zuid-Amerikaans kampioenschap 2018	20 april 2018	8	8	Tweede plaats (2007)	10
Chili	2e Zuid-Amerikaans kampioenschap 2018	22 april 2018	1	1	Eerste deelname	39
Spanje	Groepswinnaar Europese kwalificatie	8 juni 2018	2	2	Eerste ronde (2015)	13
Italië	Groepswinnaar Europese kwalificatie	8 juni 2018	3	1	Kwartfinale (1991)	15
Engeland	Groepswinnaar Europese kwalificatie	31 augustus 2018	5	4	Kwartfinale (1995, 2007, 2015)	3
Schotland	Groepswinnaar Europese kwalificatie	4 september 2018	1	1	Eerste deelname	20
Noorwegen	Groepswinnaar Europese kwalificatie	4 september 2018	8	8	Kampioen (1995)	12
Zweden	Groepswinnaar Europese kwalificatie	4 september 2018	8	8	Tweede plaats (2003)	9
Duitsland	Groepswinnaar Europese kwalificatie	4 september 2018	8	8	Kampioen (2003, 2007)	2
Canada	2e Noord-Amerikaans kampioenschap 2018	14 oktober 2018	7	7	Vierde plaats (2003)	5
Verenigde Staten	1e Noord-Amerikaans kampioenschap 2018	14 oktober 2018	8	8	Kampioen (1991, 1999, 2015)	1
Jamaica	3e Noord-Amerikaans kampioenschap 2018	17 oktober 2018	1	1	Eerste deelname	53
Nederland	Winnaar play-off Europese kwalificatie	13 november 2018	2	2	Laatste 16 (2015)	8
Argentinië	Winnaar Play-off CONCACAF/CONMEBOL	13 november 2018	3	1	Eerste ronde	37
Zuid-Afrika	1e Afrikaans kampioenschap 2018	27 november 2018	1	1	Eerste deelname	49
Nigeria	2e Afrikaans kampioenschap 2018	27 november 2018	8	8	Eerste ronde	38
Kameroen	3e Afrikaans kampioenschap 2018	30 november 2018	2	2	Laatste 16 (2015)	46
Nieuw-Zeeland	Winnaar OFC Nations Cup 2018	1 december 2018	5	4	Eerste ronde	19

Steden[bewerken | brontekst bewerken]

Twaalf steden hadden zich kandidaat gesteld. Uiteindelijk werden er negen geselecteerd, Auxerre, Nancy en Nantes vielen af. De openingswedstrijd vond plaats op 7 juni 2019 in het Parc des Princes in Parijs. Zowel de beide halve finales als de finale zal gehouden worden in Parc Olympique Lyonnais, Lyon, met 58.000 beschikbare plaatsen.

Le Havre	Parijs		Reims
Lyon	Grenoble	Montpellier Parijs Nice Lyon Le Havre Reims Grenoble Rennes Valenciennes Speellocaties	Montpellier

Parc Olympique Lyonnais Capaciteit: 58.000	Stade des Alpes Capaciteit: 20.068		Stade de la Mosson Capaciteit: 32.950

Stade Océane Capaciteit: 25.178	Parc des Princes Capaciteit: 47.428		Stade Auguste-Delaune Capaciteit: 21.628
Rennes	Valenciennes		Nice

Roazhon Park Capaciteit: 29.778	Stade du Hainaut Capaciteit: 25.172		Allianz Riviera Capaciteit: 35.624

Loting[bewerken | brontekst bewerken]

De loting voor de eindronde vond plaats op 8 december 2018 in het cultuurcentrum La Seine Musicale, gelegen op een eilandje in de Seine. Voor de loting waren de deelnemende landen in vier groepen verdeeld, waarbij de plaats op de FIFA-wereldranglijst van 7 december 2018 bepalend was voor de indeling. Frankrijk was bij voorbaat geplaatst in groep 1.

Pot 1	Pot 2	Pot 3	Pot 4
Frankrijk Verenigde Staten Duitsland Engeland Canada Australië	Nederland Japan Zweden Brazilië Spanje Noorwegen	Zuid-Korea China Italië Nieuw-Zeeland Schotland Thailand	Argentinië Chili Nigeria Kameroen Zuid-Afrika Jamaica

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Land	GW	Win	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Frankrijk	3	3	0	7	1	+6	9
2.	Noorwegen	3	2	1	6	3	+3	6
3.	Nigeria	3	1	2	2	4	−2	3
4.	Zuid-Korea	3	0	3	1	8	−7	0


7 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Frankrijk	4 – 0	Zuid-Korea	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 45.261 Scheidsrechter: Claudia Umpiérrez
	Le Sommer 9' Renard 35', 45+2' Henry 85'	verslag


8 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Noorwegen	3 – 0	Nigeria	Stade Auguste-Delaune, Reims Toeschouwers: 11.058 Scheidsrechter: Kate Jacewicz
	Reiten 17' Utland 34' Ohale 37' (e.d.)	verslag


12 juni 2019 15:00 (UTC+2)	Nigeria	2 – 0	Zuid-Korea	Stade des Alpes, Grenoble Toeschouwers: 11.252 Scheidsrechter: Anastasia Poestovojtova
	Kim Do-yeon 29' (e.d.) Oshoala 75'	verslag


12 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Frankrijk	2 – 1	Noorwegen	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 34.872 Scheidsrechter: Bibiana Steinhaus
	Gauvin 46' Le Sommer 72' (pen.)	verslag	54' (e.d.) Renard


17 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Nigeria	0 – 1	Frankrijk	Roazhon Park, Rennes Toeschouwers: 28.267 Scheidsrechter: Melissa Borjas
	Ebere 28', 75'	verslag	79' (pen.) Renard


17 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Zuid-Korea	1 – 2	Noorwegen	Stade Auguste-Delaune, Reims Toeschouwers: 13.034 Scheidsrechter: Marie-Soleil Beaudoin
	Yeo Min-ji 78'	verslag	4' (pen.) C. Hansen 50' (pen.) Herlovsen

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Land	GW	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Duitsland	3	3	0	0	6	0	+6	9
2.	Spanje	3	1	1	1	3	2	+1	4
3.	China	3	1	1	1	1	1	0	4
4.	Zuid-Afrika	3	0	0	3	1	8	−7	0


8 juni 2019 15:00 (UTC+2)	Duitsland	1 – 0	China	Roazhon Park, Rennes Toeschouwers: 15.283 Scheidsrechter: Marie-Soleil Beaudoin
	Gwinn 66'	verslag


8 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Spanje	3 – 1	Zuid-Afrika	Stade Océane, Le Havre Toeschouwers: 12.044 Scheidsrechter: María Carvajal
	Hermoso 69' (pen.), 82' (pen.) L. García 89'	verslag	25' Kgatlana 59', 81' Vilakazi


12 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Duitsland	1 – 0	Spanje	Stade du Hainaut, Valenciennes Toeschouwers: 20.761 Scheidsrechter: Kateryna Monzoel
	Däbritz 42'	verslag


13 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Zuid-Afrika	0 – 1	China	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 20.011 Scheidsrechter: Katalin Kulcsár
		verslag	40' Li Ying


17 juni 2019 18:00 (UTC+2)	China	0 – 0	Spanje	Stade Océane, Le Havre Toeschouwers: 11.814 Scheidsrechter: Edina Alves Batista
		verslag


17 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Zuid-Afrika	0 – 4	Duitsland	Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 15.502 Scheidsrechter: Sandra Braz Bastos
		verslag	14' Leupolz 29' Däbritz 40' Popp 58' Magull

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Land	GW	Win	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Italië	3	2	1	7	2	+5	6
2.	Australië	3	2	1	8	5	+3	6
3.	Brazilië	3	2	1	6	3	+3	6
4.	Jamaica	3	0	3	1	12	−11	0


9 juni 2019 13:00 (UTC+2)	Australië	1 – 2	Italië	Stade du Hainaut, Valenciennes Toeschouwers: 15.380 Scheidsrechter: Melissa Borjas
	Kerr 22'	verslag	56', 90+5' Bonansea


9 juni 2019 15:30 (UTC+2)	Brazilië	3 – 0	Jamaica	Stade des Alpes, Grenoble Toeschouwers: 17.668 Scheidsrechter: Riem Hussein
	Cristiane 15', 50', 64'	verslag


13 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Australië	3 – 2	Brazilië	Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 17.032 Scheidsrechter: Esther Staubli
	Foord 45+1' Logarzo 58' Mônica 66' (e.d.)	verslag	27' (pen.) Marta 38' Cristiane


14 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Jamaica	0 – 5	Italië	Stade Auguste-Delaune, Reims Toeschouwers: 12.016 Scheidsrechter: Anna-Marie Keighley
		verslag	12' (pen.), 25', 46' Girelli 71', 81' Galli


18 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Jamaica	1 – 4	Australië	Stade des Alpes, Grenoble Toeschouwers: 17.402 Scheidsrechter: Katalin Kulcsár
	Solaun 49'	verslag	11', 42', 69', 83' Kerr


18 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Italië	0 – 1	Brazilië	Stade du Hainaut, Valenciennes Toeschouwers: 21.669 Scheidsrechter: Lucila Venegas
		verslag	74' (pen.) Marta

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Land	GW	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Engeland	3	3	0	0	5	1	+4	9
2.	Japan	3	1	1	1	2	3	−1	4
3.	Argentinië	3	0	2	1	3	4	−1	2
4.	Schotland	3	0	1	2	5	7	−2	1


9 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Engeland	2 – 1	Schotland	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 13.188 Scheidsrechter: Jana Adámková
	Parris 14' (pen.) White 40'	verslag	79' Emslie


10 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Argentinië	0 – 0	Japan	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 25.055 Scheidsrechter: Stéphanie Frappart
		verslag


14 juni 2019 15:00 (UTC+2)	Japan	2 – 1	Schotland	Roazhon Park, Rennes Toeschouwers: 13.201 Scheidsrechter: Lidya Tafesse Abebe
	Iwabuchi 23' Sugasawa 37' (pen.)	verslag	88' Clelland


14 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Engeland	1 – 0	Argentinië	Stade Océane, Le Havre Toeschouwers: 20.294 Scheidsrechter: Liang Qin
	Taylor 62'	verslag


19 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Japan	0 – 2	Engeland	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 14.319 Scheidsrechter: Claudia Umpiérrez
		verslag	14', 84' White


19 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Schotland	3 – 3	Argentinië	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 28.205 Scheidsrechter: Ri Hyang-ok
	Little 19' Beattie 49' Cuthbert 69'	verslag	74' Menéndez 79' (e.d.) Alexander 90+4' (pen.) Bonsegundo

Groep E[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Land	GW	Win	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Nederland	3	3	0	6	2	+4	9
2.	Canada	3	2	1	4	2	+2	6
3.	Kameroen	3	1	2	3	5	−2	3
4.	Nieuw-Zeeland	3	0	3	1	5	−4	0


10 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Canada	1 – 0	Kameroen	Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 10.710 Scheidsrechter: Ri Hyang-ok
	Buchanan 45'	verslag


11 juni 2019 15:00 (UTC+2)	Nieuw-Zeeland	0 – 1	Nederland	Stade Océane, Le Havre Toeschouwers: 10.654 Scheidsrechter: Edina Alves Batista
		verslag	90+2' Roord


15 juni 2019 15:00 (UTC+2)	Nederland	3 – 1	Kameroen	Stade du Hainaut, Valenciennes Toeschouwers: 22.423 Scheidsrechter: Casey Reibelt
	Miedema 41', 85' Bloodworth 48'	verslag	43' Onguéné


15 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Canada	2 – 0	Nieuw-Zeeland	Stade des Alpes, Grenoble Toeschouwers: 14.856 Scheidsrechter: Yoshimi Yamashita
	Fleming 48' Prince 79'	verslag


20 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Kameroen	2 – 1	Nieuw-Zeeland	Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 8.009 Scheidsrechter: Kateryna Monzoel
	Nchout 57', 90+5'	verslag	80' (e.d.) Awona


20 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Nederland	2 – 1	Canada	Stade Auguste-Delaune, Reims Toeschouwers: 19.277 Scheidsrechter: Stéphanie Frappart
	Dekker 54' Beerensteyn 75'	verslag	60' Sinclair

Groep F[bewerken | brontekst bewerken]

In de wedstrijd van de Verenigde Staten tegen Thailand op 11 juni wonnen de Amerikaanse vrouwen met 13-0, een monsterscore en tevens de grootste uitslag ooit op het WK vrouwenvoetbal. Het vorige record stond op 11-0, dit werd gevestigd op het WK vrouwenvoetbal in 2007 in de wedstrijd tussen Duitsland en Argentinië op 10 september 2007.

Nr.	Land	GW	Win	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Verenigde Staten	3	3	0	18	0	+18	9
2.	Zweden	3	2	1	7	3	+4	6
3.	Chili	3	1	2	2	5	−3	3
4.	Thailand	3	0	3	1	20	−19	0


11 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Chili	0 – 2	Zweden	Roazhon Park, Rennes Toeschouwers: 15.875 Scheidsrechter: Lucila Venegas
		verslag	83' Asllani 90+4' Janogy


11 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Verenigde Staten	13 – 0	Thailand	Stade Auguste-Delaune, Reims Toeschouwers: 18.591 Scheidsrechter: Laura Fortunato
	Morgan 12', 53', 74', 81', 87' Lavelle 20', 56' Horan 32' Mewis 50', 54' Rapinoe 79' Pugh 85' Lloyd 90+2'	verslag


16 juni 2019 15:00 (UTC+2)	Zweden	5 – 1	Thailand	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 9.354 Scheidsrechter: Salima Mukansanga
	Sembrant 6' Asllani 19' Rolfö 42' Hurtig 81' Rubensson 90+6' (pen.)	verslag	90+1' Kanjana


16 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Verenigde Staten	3 – 0	Chili	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 45.594 Scheidsrechter: Riem Hussein
	Lloyd 11', 35' Ertz 26'	verslag


20 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Zweden	0 – 2	Verenigde Staten	Stade Océane, Le Havre Toeschouwers: 22.418 Scheidsrechter: Anastasia Poestovojtova
		verslag	3' Horan 50' (e.d.) Andersson


20 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Thailand	0 – 2	Chili	Roazhon Park, Rennes Toeschouwers: 13.567 Scheidsrechter: Anna-Marie Keighley
		verslag	48' (e.d.) Waraporn 80' Urrutia

Stand derde geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

De vier beste derde geplaatste teams gaan door naar de volgende ronde.

Nr.	Grp	Land	GW	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1.	C	Brazilië	3	2	0	1	6	3	+3	6
2.	B	China	3	1	1	1	1	1	0	4
3.	E	Kameroen	3	1	0	2	3	5	−2	3
4.	A	Nigeria	3	1	0	2	2	4	−2	3
5.	F	Chili	3	1	0	2	2	5	−3	3
6.	D	Argentinië	3	0	2	1	3	4	−1	2

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

Achtste finale

Kwartfinale

Halve finale

Finale

22 juni – Nice

Noorwegen

1 (4)

27 juni – Le Havre

Australië

1 (1)

Noorwegen

0

23 juni – Valenciennes

Engeland

3

Engeland

3

2 juli – Lyon

Kameroen

0

Engeland

1

23 juni – Le Havre

Verenigde Staten

2

Frankrijk

2

28 juni – Parijs

Brazilië

1

Frankrijk

1

24 juni – Reims

Verenigde Staten

2

Spanje

1

7 juli – Lyon

Verenigde Staten

2

Verenigde Staten

2

25 juni – Montpellier

Nederland

0

Italië

2

29 juni – Valenciennes

China

0

Italië

0

25 juni – Rennes

Nederland

2

Nederland

2

3 juli – Lyon

Japan

1

Nederland

1

22 juni – Grenoble

Zweden

0

Troostfinale

Duitsland

3

29 juni – Rennes

6 juli – Nice

Nigeria

0

Duitsland

1

Engeland

1

24 juni – Parijs

Zweden

2

Zweden

2

Zweden

1

Canada

0

Achtste finales[bewerken | brontekst bewerken]


22 juni 2019 17:30 (UTC+2)	Duitsland	3 – 0	Nigeria	Stade des Alpes, Grenoble Toeschouwers: 17.988 Scheidsrechter: Yoshimi Yamashita
	Popp 20' Däbritz 27' (pen.) Schüller 82'	verslag


22 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Noorwegen	1 – 1 (n.v.)	Australië	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 12.229 Scheidsrechter: Riem Hussein
	Herlovsen 31'	verslag	83' Kellond-Knight 104' Kennedy
		Strafschoppen
	C. Hansen Reiten Mjelde Engen	4 – 1	Kerr Gielnik Catley


23 juni 2019 17:30 (UTC+2)	Engeland	3 – 0	Kameroen	Stade du Hainaut, Valenciennes Toeschouwers: 20.148 Scheidsrechter: Liang Qin
	Houghton 14' White 45+4' Greenwood 58'	verslag


23 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Frankrijk	2 – 1 (n.v.)	Brazilië	Stade Océane, Le Havre Toeschouwers: 23.965 Scheidsrechter: Marie-Soleil Beaudoin
	Gauvin 52' Henry 107'	verslag	63' Thaisa


24 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Spanje	1 – 2	Verenigde Staten	Stade Auguste-Delaune, Reims Toeschouwers: 19.633 Scheidsrechter: Katalin Kulcsár
	Hermoso 9'	verslag	7' (pen.), 75' (pen.) Rapinoe


24 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Zweden	1 – 0	Canada	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 38.078 Scheidsrechter: Kate Jacewicz
	Blackstenius 55'	verslag


25 juni 2019 18:00 (UTC+2)	Italië	2 – 0	China	Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 17.492 Scheidsrechter: Edina Alves Batista
	Giacinti 15' Galli 49'	verslag


25 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Nederland	2 – 1	Japan	Roazhon Park, Rennes Toeschouwers: 21.076 Scheidsrechter: Melissa Borjas
	Martens 17', 90' (pen.)	verslag	43' Hasegawa

Kwartfinales[bewerken | brontekst bewerken]


27 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Noorwegen	0 – 3	Engeland	Stade Océane, Le Havre Toeschouwers: 21.111 Scheidsrechter: Lucila Venegas
		verslag	3' Scott 40' White 57' Bronze


28 juni 2019 21:00 (UTC+2)	Frankrijk	1 – 2	Verenigde Staten	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 45.595 Scheidsrechter: Kateryna Monzoel
	Renard 81'	verslag	5', 65' Rapinoe


29 juni 2019 15:00 (UTC+2)	Italië	0 – 2	Nederland	Stade du Hainaut, Valenciennes Toeschouwers: 22.600 Scheidsrechter: Claudia Umpiérrez
		verslag	70' Miedema 80' Van der Gragt


29 juni 2019 18:30 (UTC+2)	Duitsland	1 – 2	Zweden	Roazhon Park, Rennes Toeschouwers: 25.301 Scheidsrechter: Stéphanie Frappart
	Magull 16'	verslag	22' Jakobsson 48' Blackstenius

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]


2 juli 2019 21:00 (UTC+2)	Engeland	1 – 2	Verenigde Staten	Parc Olympique Lyonnais, Lyon Toeschouwers: 53.512 Scheidsrechter: Edina Alves Batista
	White 19' Bright 40', 86'	verslag	10' Press 31' Morgan


3 juli 2019 21:00 (UTC+2)	Nederland	1 – 0 (n.v.)	Zweden	Parc Olympique Lyonnais, Lyon Toeschouwers: 48.452 Scheidsrechter: Marie-Soleil Beaudoin
	Groenen 99'	verslag

Troostfinale[bewerken | brontekst bewerken]


6 juli 2019 17:00 (UTC+2)	Engeland	1 – 2	Zweden	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 20.316 Scheidsrechter: Anastasia Poestovojtova
	Kirby 31'	verslag	11' Asllani 22' Jakobsson

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Finale wereldkampioenschap voetbal vrouwen 2019 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.


7 juli 2019 17:00 (UTC+2)	Verenigde Staten	2 – 0	Nederland	Parc Olympique Lyonnais, Lyon Toeschouwers: 57.900 Scheidsrechter: Stéphanie Frappart
	Rapinoe 61' (pen.) Lavelle 69'	verslag

Kampioen[bewerken | brontekst bewerken]

WK voetbal voor vrouwen 2019
VERENIGDE STATEN 4^de titel

Toernooiranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats	Land	GW	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Verenigde Staten	7	7	0	0	26	3	+23	21
2	Nederland	7	6	0	1	11	5	+6	18
3	Zweden	7	5	0	2	12	6	+6	15
4	Engeland	7	5	0	2	13	4	+9	15
Uitgeschakeld in de kwartfinale
5	Duitsland	5	4	0	1	10	2	+8	12
6	Frankrijk	5	4	0	1	10	4	+6	12
7	Italië	5	3	0	2	9	4	+5	9
8	Noorwegen	5	2	1	2	7	7	0	7
Uitgeschakeld in de achtste finale
9	Australië	4	2	1	1	9	6	+3	7
10	Brazilië	4	2	0	2	6	3	+3	6
11	Canada	4	2	0	2	4	3	+1	6
12	Spanje	4	1	1	2	4	4	0	4
13	Japan	4	1	1	2	3	5	−2	4
14	China	4	1	1	2	1	3	−2	4
15	Kameroen	4	1	0	3	3	8	−5	3
16	Nigeria	4	1	0	3	2	7	−5	3
Uitgeschakeld in de groepsfase
17	Chili	3	1	0	2	2	5	−3	3
18	Argentinië	3	0	2	1	3	4	−1	2
19	Schotland	3	0	1	2	5	7	−2	1
20	Nieuw-Zeeland	3	0	0	3	1	5	−4	0
21	Zuid-Afrika	3	0	0	3	1	8	−7	0
22	Zuid-Korea	3	0	0	3	1	8	−7	0
23	Jamaica	3	0	0	3	1	12	−11	0
24	Thailand	3	0	0	3	1	20	−19	0

Kwalificatie Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

Op dit toernooi konden de drie meest succesvolle Europese teams zich kwalificeren voor de Olympische Spelen 2020 in Tokio. Als meerdere teams gelijk eindigden, kon de UEFA begin 2020 een aparte kwalificatiecyclus instellen, bijvoorbeeld via play-offs of een kwalificatietoernooi. Omdat 3 Europese ploegen de halve finale haalden was dat niet nodig. Doordat Engeland bij een van de drie gekwalificeerde Europese landen hoort, zal het Britse elftal naar Tokio worden uitgezonden. Door de overwinning op Italië in de kwartfinale (0–2) kwalificeerde Nederland zich voor de Olympische Spelen.

Land	Status OS 2020	Status toernooi
Nederland	Geplaatst	Tweede plaats
Zweden	Geplaatst	Derde plaats
Engeland	Geplaatst	Vierde plaats
Duitsland	Niet geplaatst	Uitgeschakeld in kwartfinale
Frankrijk	Niet geplaatst	Uitgeschakeld in kwartfinale
Italië	Niet geplaatst	Uitgeschakeld in kwartfinale
Noorwegen	Niet geplaatst	Uitgeschakeld in kwartfinale
Spanje	Niet geplaatst	Uitgeschakeld in 8e finale
Schotland	-	Engeland kon zich als enige plaatsen namens Groot-Brittannië

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Doelpuntenmakers[bewerken | brontekst bewerken]

6 doelpunten

5 doelpunten

Samantha Kerr

4 doelpunten

3 doelpunten

2 doelpunten

1 doelpunt

Eigen doelpunt

Mônica (tegen Australië)
Wendie Renard (tegen Noorwegen)
Aurelle Awona (tegen Nieuw-Zeeland)
Osinachi Ohale (tegen Noorwegen)
Lee Alexander (tegen Argentinië)
Waraporn Boonsing (tegen Chili)
Kim Do-yeon (tegen Nigeria)
Jonna Andersson (tegen Verenigde Staten)

Assists[bewerken | brontekst bewerken]

4 assists

Sherida Spitse

3 assists

2 assists

1 assist

Rode kaarten[bewerken | brontekst bewerken]

1 rode kaart

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Gouden Bal	Zilveren Bal	Bronzen Bal
Megan Rapinoe	Lucy Bronze	Rose Lavelle
Gouden Schoen	Zilveren Schoen	Bronzen Schoen
Megan Rapinoe	Alex Morgan	Ellen White
6 goals, 3 assists 428 minuten gespeeld	6 goals, 3 assists 490 minuten gespeeld	6 goals, 0 assists 514 minuten gespeeld
Gouden Handschoen
Sari van Veenendaal
FIFA Young Player Award
Giulia Gwinn
FIFA Fair Play Award
Frankrijk

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat	Bedrag in miljoenen USD
Resultaat	Per team	Totaal
Kampioen	4,0	4,0
Runner-up	2,6	2,6
Derde plaats	2,0	2,0
Vierde plaats	1,6	1,6
5e – 8e plaats (kwartfinales)	1,45	5,8
9e – 16e plaats (achtste finales)	1,0	8,0
17e – 24e plaats (groepsfase)	0,75	6,0
Totaal		30,0

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel 2019 FIFA_Women's World Cup op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ Michiel de Hoog, Deze nieuwe spelregels gelden op het WK voetbal voor vrouwen (en in alle andere competities). De Correspondent (7 juni 2019).
↑ Bidding process opened for eight FIFA competitions. FIFA.com (19 december 2013). Gearchiveerd op 14 januari 2015. Geraadpleegd op 5 juli 2015.
↑ France to host the FIFA Women’s World Cup in 2019. fifa.com. Gearchiveerd op 12 juni 2018. Geraadpleegd op 27 juni 2015.
↑ FA consider hosting 2019 women's World Cup in England. BBC Sport (9 May 2014).
↑ New Zealand express interest in host role. Oceania Football Confederation (12 May 2014). Gearchiveerd op 12 mei 2014.
↑ FA drop Women's World Cup bid. Football365.com (23 June 2014). Gearchiveerd op 26 juni 2014. Geraadpleegd op 23 June 2014.
↑ NZF not progressing women's cup bid. Oceania Football Confederation (25 June 2014). Gearchiveerd op 28 juni 2014.
↑ South Africa will bid to host 2019 Women's World Cup. BBC Sport (13 March 2014).
↑ France and South Korea submit bids for 2019 FIFA Women's World Cup. insidethegames.biz. Geraadpleegd op 1 February 2015.
↑ "Japan to bid for 2023 Women’s World Cup", The Japan Times, 19 december 2013.
↑ (sv) Svenskt intresse för VM-ansökan. Dagens Nyheter (11 december 2011). Geraadpleegd op 10 september 2013.
↑ (sv) Trots EM-succén - Sverige söker inte VM 2019. Eurosport (11 april 2014). Geraadpleegd op 16 april 2014.
↑ High interest in hosting FIFA competitions. FIFA.com (9 May 2014). Gearchiveerd op 31 december 2014. Geraadpleegd op 5 juli 2015.
↑ FIFA receives bidding documents for 2019 FIFA Women’s World Cup. FIFA.com (30 October 2014). Gearchiveerd op 30 december 2014. Geraadpleegd op 5 juli 2015.
↑ La France candidate pour 2019!. Fédération Française de Football (25 april 2014). Gearchiveerd op 21 maart 2019. Geraadpleegd op 4 May 2014.
↑ S.Korea Applies to Host 2019 FIFA Women's World Cup. KBS (9 april 2014). Gearchiveerd op 14 april 2014.
↑ France to stage 2019 Women's World Cup. uefa.com. Geraadpleegd op 27 June 2015.

[1] Michiel de Hoog, Deze nieuwe spelregels gelden op het WK voetbal voor vrouwen (en in alle andere competities). De Correspondent (7 juni 2019).

[2] Bidding process opened for eight FIFA competitions. FIFA.com (19 december 2013). Gearchiveerd op 14 januari 2015. Geraadpleegd op 5 juli 2015.

[3] France to host the FIFA Women’s World Cup in 2019. fifa.com. Gearchiveerd op 12 juni 2018. Geraadpleegd op 27 juni 2015.

[4] FA consider hosting 2019 women's World Cup in England. BBC Sport (9 May 2014).

[5] New Zealand express interest in host role. Oceania Football Confederation (12 May 2014). Gearchiveerd op 12 mei 2014.

[England's_FA_to_no_longer_bid_for_2019_event-6] FA drop Women's World Cup bid. Football365.com (23 June 2014). Gearchiveerd op 26 juni 2014. Geraadpleegd op 23 June 2014.

[7] NZF not progressing women's cup bid. Oceania Football Confederation (25 June 2014). Gearchiveerd op 28 juni 2014.

[8] South Africa will bid to host 2019 Women's World Cup. BBC Sport (13 March 2014).

[9] France and South Korea submit bids for 2019 FIFA Women's World Cup. insidethegames.biz. Geraadpleegd op 1 February 2015.

[10] "Japan to bid for 2023 Women’s World Cup", The Japan Times, 19 december 2013.

[11] (sv) Svenskt intresse för VM-ansökan. Dagens Nyheter (11 december 2011). Geraadpleegd op 10 september 2013.

[12] (sv) Trots EM-succén - Sverige söker inte VM 2019. Eurosport (11 april 2014). Geraadpleegd op 16 april 2014.

[13] High interest in hosting FIFA competitions. FIFA.com (9 May 2014). Gearchiveerd op 31 december 2014. Geraadpleegd op 5 juli 2015.

[14] FIFA receives bidding documents for 2019 FIFA Women’s World Cup. FIFA.com (30 October 2014). Gearchiveerd op 30 december 2014. Geraadpleegd op 5 juli 2015.

[15] La France candidate pour 2019!. Fédération Française de Football (25 april 2014). Gearchiveerd op 21 maart 2019. Geraadpleegd op 4 May 2014.

[16] S.Korea Applies to Host 2019 FIFA Women's World Cup. KBS (9 april 2014). Gearchiveerd op 14 april 2014.

[17] France to stage 2019 Women's World Cup. uefa.com. Geraadpleegd op 27 June 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]