Alex Morgan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alex Morgan - Carrasco
Alex Morgan in 2019
Persoonlijke informatie
Volledige naam Alexandra Patricia Morgan Carrasco
Bijnaam Baby Horse
Geboortedatum 2 juli 1989
Geboorteplaats San Dimas, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Lengte 170 cm
Been Tweebenig
Positie Aanvalster
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Verenigde Staten San Diego Wave
Rugnummer 13
Jeugd



2007–2010
Vlag van Verenigde Staten AYSO Region 31
Vlag van Verenigde Staten Cypress Elite
Vlag van Verenigde Staten Diamond Bar High School
Vlag van Verenigde Staten California Golden Bears
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2008–2009
2010
2010
2011
2012
2013–2015
2016–2020
2017
2020
2021
2022–
Vlag van Verenigde Staten West Coast
Vlag van Verenigde Staten California Storm
Vlag van Verenigde Staten Pali Blues
Vlag van Verenigde Staten Western New York Flash
Vlag van Verenigde Staten Sound
Vlag van Verenigde Staten Portland Thorns
Vlag van Verenigde Staten Orlando Pride
Vlag van Frankrijk Olympique Lyonnais
Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Vlag van Verenigde Staten Orlando Pride
Vlag van Verenigde Staten San Diego Wave
2(2)
3(5)
3(1)
13(4)
3(2)
36(15)
54(18)
8(5)
4(2)
13(5)
17(15)
Interlands **
2008
2010–
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten –20
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
10(5)
190(115)

* Bijgewerkt op 28 februari 2023
** Bijgewerkt op 22 november 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Alexandra (Alex) Patricia Morgan Carrasco (San Dimas, 2 juli 1989) is een Amerikaans profvoetbalster, die speelt als aanvalster en uitkomt voor San Diego Wave.[1]

Clubvoetbal[bewerken | brontekst bewerken]

Morgan begon op veertienjarige leeftijd met clubvoetbal bij Cypress Elite. Later speelde ze voor het voetbalteam van haar highschool. Tijdens haar studie aan de Universiteit van Californië in Berkeley speelde Morgan voor het universiteitsteam California Golden Bears, waarvoor zij zevenenzestig wedstrijden speelde. Na voor vele clubs in haar thuisland te hebben gespeeld kwam zij in 2017 op huurbasis uit voor Olympique Lyon, waarmee zij de UEFA Women's Champions League won. Na deze periode keerde zij terug naar Orlando Pride. In september 2020 vertrok Morgan voor een seizoen naar Tottenham Hotspur.[2] In december 2020 maakt Tottenham Hotspur bekend dat Morgan in januari 2021 weer terug zou keren naar de Verenigde Staten.[3] Na vijf wedstrijden gespeeld te hebben voor Tottenham Hotspur, keerde zij in december 2020 terug naar de Verenigde Staten.[4] Op 21 april 2021 speelde Morgan sinds augustus 2019 weer een wedstrijd voor Orlando Pride tijdens de Challenge Cup tegen Washington Spirit. Morgan gaf een assist op Sydney Leroux, waarop zij scoorde en de wedstrijd met 1–0 werd gewonnen. Op 13 december 2021 kondigde San Diego Wave de komst van Morgan aan. De voorwaarden van de transfer werden drie dagen later onthuld na de opening van de transfermarkt, waarbij Orlando Pride een recordbedrag van $ 275.000,- ontving en waarbij Angharad James werd geruild voor Morgan.

Nationaal elftal[bewerken | brontekst bewerken]

Morgan behoorde in 2008 tot de Amerikaanse selectie van het gewonnen WK onder 20. In maart 2010 debuteerde ze in een wedstrijd tegen Mexico in het nationaal elftal. In oktober 2010 maakte de aanvalster tegen China haar eerste interlanddoelpunt. In 2011 nam Morgan deel aan het WK. In de finale werd verloren van Japan. In 2012 won ze goud op de Olympische Spelen van Londen. Morgan scoorde twee keer in de eerste wedstrijd tegen Frankrijk en in de halve finale tegen Canada maakte ze in de verlengingen het winnende doelpunt. In de finale werd met 2–1 gewonnen van Japan. In 2015 werd Morgan met haar land wereldkampioen door in de finale met 5–2 te winnen van Japan, het land waar ze in 2011 de finale van verloren. In 2014 (6–0 winst tegen Costa Rica) en 2018 (2–0 winst tegen Canada) werd de CONCACAF Gold Cup gewonnen. Tevens was ze met vijf doelpunten medeverantwoordelijk voor de grootste overwinning op een WK voor vrouwen ooit, doordat de Verenigde Staten de eerste wedstrijd in de groepsfase van het WK van 2019 met maar liefst 13–0 wonnen van Thailand. De finale van deze editie werd met 2–0 gewonnen van Nederland.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Morgan trouwde op 31 december 2014 met voetballer Servando Carrasco. Morgan is veganist.[5] Op 23 oktober 2019 lieten Morgan en haar man via social media weten in verwachting te zijn van een dochtertje.[6] Op 7 mei 2020 werd hun dochtertje geboren.[7]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als speelster

Vlag van Verenigde Staten Western New York Flash
  • WPS Championship: 2011
Vlag van Verenigde Staten Portland Thorns
  • NWSL Championship: 2013
Vlag van Frankrijk Olympique Lyon
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten onder 20
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten

Individueel