Wereldkampioenschappen atletiek 2023 – 400 m horden vrouwen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram atletiekWereldkampioenschappen atletiek 2023
400 meter horden
Gehouden in Vlag van Hongarije Boedapest
Jaar 2023
Data 21 t/m 24 augustus
Sport Atletiek
Accommodatie(s) National Athletics Centre
Deelnemers 41 atleten uit 30 landen
Medailles
Goud  Femke Bol  Vlag van Nederland Nederland
Zilver  Shamier Little  Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Brons  Rushell Clayton  Vlag van Jamaica Jamaica
Vorige: 2022     Volgende: 2025
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen

De 400 meter horden voor vrouwen op de Wereldkampioenschappen atletiek 2023 vond plaats van 21 t/m 24 augustus 2023 in het National Athletics Centre van Boedapest.[1]

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Voorafgaand aan het toernooi waren dit het wereldrecord en het kampioenschapsrecord:[2]

Wereldrecord Vlag van Verenigde Staten Sydney McLaughlin 50,68 Vlag van Verenigde Staten Eugene 22 juli 2022
Kampioenschapsrecord

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Series[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste vier atleten van elke serie kwalificeerden zich direct voor de halve finales (Q). Van de overige deelnemers kwalificeerden de vier tijdsnelsten (q) zich voor de halve finales.[3]

Rang Serie Naam Land Resultaat Bijz.
1 4 Femke Bol Vlag van Nederland NED 53,39 Q
2 3 Kemi Adekoya Vlag van Bahrein BRN 53,56 Q, AR
3 1 Rushell Clayton Vlag van Jamaica JAM 53,97 Q
4 3 Andrenette Knight Vlag van Jamaica JAM 54,21 Q
5 1 Dalilah Muhammad Vlag van Verenigde Staten USA 54,21 Q
6 5 Jessie Knight Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 54,27 Q
7 3 Ayomide Folorunso Vlag van Italië ITA 54,30 Q
8 5 Shamier Little Vlag van Verenigde Staten USA 54,40 Q
9 1 Carolina Krafzik Vlag van Duitsland GER 54,53 Q
10 2 Janieve Russell Vlag van Jamaica JAM 54,53 Q
11 1 Viivi Lehikoinen Vlag van Finland FIN 54,65 Q
12 2 Anna Cockrell Vlag van Verenigde Staten USA 54,68 Q
13 5 Anna Ryzhykova Vlag van Oekraïne UKR 54,70 Q
14 1 Rebecca Sartori Vlag van Italië ITA 54,82 q, PB
15 3 Cathelijn Peeters Vlag van Nederland NED 54,95 Q
16 4 Viktoriya Tkachuk Vlag van Oekraïne UKR 55,05 Q
17 5 Nikoleta Jíchová Vlag van Tsjechië CZE 55,10 Q
18 4 Hanne Claes Vlag van België BEL 55,13 Q
19 5 Noura Ennadi Vlag van Marokko MAR 55,21 q
20 3 Zenéy van der Walt Vlag van Zuid-Afrika RSA 55,21 q
21 4 Line Kloster Vlag van Noorwegen NOR 55,23 Q
22 4 Eileen Demes Vlag van Duitsland GER 55,29 q, PB
23 2 Gianna Woodruff Vlag van Panama PAN 55,31 Q
24 4 Sarah Carli Vlag van Australië AUS 55,76
25 2 Savannah Sutherland Vlag van Canada CAN 55,85 Q
26 4 Fatoumata Binta Diallo Vlag van Portugal POR 56,03
27 1 Yasmin Giger Vlag van Zwitserland SUI 56,16
28 5 Dimitra Gnafaki Vlag van Griekenland GRE 56,18 SB
29 5 Brooke Overholt Vlag van Canada CAN 56,20
30 1 Janka Molnár Vlag van Hongarije HUN 56,21
31 2 Chayenne da Silva Vlag van Brazilië BRA 56,25
32 2 Eleonora Marchiando Vlag van Italië ITA 56,27
33 3 Zuran Hechavarría Vlag van Cuba CUB 56,43
34 3 Moa Granat Vlag van Zweden SWE 56,61
35 2 Robyn Brown Vlag van Filipijnen PHI 56,83
36 5 Agata Zupin Vlag van Slovenië SLO 57,62
37 2 Ami Yamamoto Vlag van Japan JPN 57,76
38 3 Lena Pressler Vlag van Oostenrijk AUT 57,90
39 4 Eri Utsunomiya Vlag van Japan JPN 57,98
40 4 Yanique Haye-Smith Vlag van Turks- en Caicoseilanden TCA 1.00,08
41 1 Portia Bing Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 1.06,97

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste twee van elke halve finale kwalificeerden zich direct voor de finale (Q). Van de overige deelnemers kwalificeerden de twee tijdsnelsten (q) zich voor de finale.[4]

Rang Serie Naam Land Resultaat Bijz.
1 3 Shamier Little Vlag van Verenigde Staten USA 52,81 Q, SB
2 2 Femke Bol Vlag van Nederland NED 52,95 Q
3 1 Rushell Clayton Vlag van Jamaica JAM 53,30 Q, PB
4 3 Kemi Adekoya Vlag van Bahrein BRN 53,39 Q, AR
5 1 Anna Cockrell Vlag van Verenigde Staten USA 53,63 Q, PB
6 3 Janieve Russell Vlag van Jamaica JAM 53,69 q
7 2 Andrenette Knight Vlag van Jamaica JAM 53,72 Q
8 3 Ayomide Folorunso Vlag van Italië ITA 53,89 q, NR
9 2 Dalilah Muhammad Vlag van Verenigde Staten USA 54,19
10 2 Anna Ryzhykova Vlag van Oekraïne UKR 54,42 SB
11 1 Viivi Lehikoinen Vlag van Finland FIN 54,48
12 1 Jessie Knight Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 54,51
13 2 Carolina Krafzik Vlag van Duitsland GER 54,58
14 3 Cathelijn Peeters Vlag van Nederland NED 54,63
15 1 Gianna Woodruff Vlag van Panama PAN 54,71
16 3 Savannah Sutherland Vlag van Canada CAN 54,99
17 2 Nikoleta Jíchová Vlag van Tsjechië CZE 55,01
18 1 Noura Ennadi Vlag van Marokko MAR 55,15
19 1 Viktoriya Tkachuk Vlag van Oekraïne UKR 55,43
20 2 Line Kloster Vlag van Noorwegen NOR 55,43
21 2 Zenéy van der Walt Vlag van Zuid-Afrika RSA 55,49
22 1 Rebecca Sartori Vlag van Italië ITA 55,98
23 3 Hanne Claes Vlag van België BEL 56,06
24 3 Eileen Demes Vlag van Duitsland GER 56,71

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

De finale vond op 24 augustus plaats.[5]

Rang Baan Naam Land Resultaat Bijz.
Goud 6 Femke Bol Vlag van Nederland NED 51,70
Zilver 5 Shamier Little Vlag van Verenigde Staten USA 52,80 SB
Brons 8 Rushell Clayton Vlag van Jamaica JAM 52,81 PB
4 7 Kemi Adekoya Vlag van Bahrein BRN 53,09 AR
5 9 Anna Cockrell Vlag van Verenigde Staten USA 53,34 PB
6 2 Ayomide Folorunso Vlag van Italië ITA 54,19
7 3 Janieve Russell Vlag van Jamaica JAM 54,28
8 4 Andrenette Knight Vlag van Jamaica JAM 55,20