Who's Been Sleeping in My Bed?

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Who's Been Sleeping in My Bed?
Dokter weet het beter (NL)
Regie Daniel Mann
Producent Jack Rose
Scenario Jack Rose
Hoofdrollen Dean Martin
Elizabeth Montgomery
Carol Burnett
Muziek George Duning
Montage George Tomasini
Cinematografie Joseph Ruttenberg
Distributie Paramount Pictures
Première Vlag van Verenigde Staten 25 december 1963
Vlag van Nederland 23 april 1964
Genre Komedie
Speelduur 103 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Who's Been Sleeping in My Bed? is een Amerikaanse filmkomedie in Technicolor uit 1963 onder regie van Daniel Mann. De film werd destijds in Nederland uitgebracht onder de titel Dokter weet het beter.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Jason Steel is een televisiester die de held van de operatiekamer uitbeeldt in een tv-serie. Miljoenen kijkers volgens wekelijks zijn medische ingrepen en daarbij zijn het voornamelijk vrouwen die hem vereren. Dit tot groot ongenoegen van Melissa Morris, die op het punt staat om met hem in het huwelijksbootje te stappen. Jason spreekt regelmatig af met pokervrienden, wiens vrouwen ook een oogje op Jason hebben. Zo sluipt bij Melissa de nodige twijfel omtrent de echtelijke staat in zijn gemoed. Haar vriendin Stella Irving is vastberaden om Jason op het rechte pad te houden, al leiden haar pogingen slechts tot meer verwarring onder iedereen.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Dean Martin Jason Steel
Elizabeth Montgomery Melissa Morris
Elliot Reid Tom Edwards
Carol Burnett Stella Irving
Martin Balsam Sanford Kaufman
Jill St. John Toby Tobler
Dianne Foster Mona Kaufman
Richard Conte Leonard Ashley
Macha Méril Jacqueline Edwards
Johnny Silver Charlie
Louis Nye Harry Tobler
Yoko Tani Isami Hiroti
Jack Soo Yoshimi Hiroti

Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]

De film kreeg destijds overwegend positieve reacties van de Nederlandse pers. Recensent van het Algemeen Handelsblad omschreef de film als "een degelijk brok filmamusement, ver boven het peil van vele in massa vervaardigde filmgrappenmakerijen".[1] Criticus van Het Parool had lof voor het spel van Carol Burnett en de regie van Daniel Mann, maar schreef dat "de intrige bepaald te dun voor het jasje dat hem wordt aangemeten" is.[2]

In latere jaren werd de film echter afgeschreven als een vergeetachtige komedie.[3] Carol Burnett grapte in een later interview dat ze had moeten worden genomineerd voor een prijs voor het slechtste optreden.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]