World Cup of Darts 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
PDC World Cup of Darts
Data 6-8 juni 2014[1]
Locatie Hamburg
Plaats Alsterdorfer Sporthalle
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Organisator(s) PDC
Format Legs
Prijzengeld £ 200.000
Prijzengeld voor winnaar £ 40.000
Winnaar(s) Vlag van Nederland Nederland (2e titel)
Portaal  Portaalicoon   Darten

De World Cup of Darts 2014 was de vierde editie van de PDC World Cup of Darts, een toernooi waarin de 32 hoogstgeplaatste landen op de wereldranglijst een koppel afvaardigen. Titelhouder Engeland bereikte opnieuw de finale, daarin won Nederland echter (voor de tweede keer) het toernooi. Deze editie werd gesponsord door wedkantoor BWIN.

Speelwijze[bewerken | brontekst bewerken]

De 32 hoogstgeplaatste landen op de PDC Order of Merit vaardigen twee spelers af. De top-8 is automatisch geplaatst voor de tweede ronde, de overigen spelen in de eerste ronde een knock-outmatch voor deelname aan de tweede ronde, waarin zij spelen tegen een van de top-8 landenteams.

De nummers 1 en 2 van iedere groep plaatsen zich voor de knock-outfase. Ieder land speelt in de poule één keer tegen elkaar in een koppelpartij over de best-of-9-legs. In de tweede ronde wordt gespeeld volgens over best-of-7 legs, bij een gelijke stand komt er een koppelpartij best-of-7-legs aan te pas om de beslissing te forceren. In de kwartfinale wordt gespeeld volgens over best-of-7 legs, bij een gelijke stand komt er een koppelpartij best-of-7-legs aan te pas om de beslissing te forceren.

In de halve finale wordt gespeeld volgens over best-of-7 legs, bij een gelijke stand komt er een koppelpartij best-of-7-legs aan te pas om de beslissing te forceren. In de finale wordt gespeeld volgens over best-of-7 legs, bij een gelijke stand komt er een koppelpartij best-of-7-legs aan te pas om de beslissing te forceren.

Deelnemende teams[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Koppel Start in
1 Vlag van Engeland Engeland Phil Taylor & Adrian Lewis Eerste ronde
2 Vlag van Nederland Nederland Raymond van Barneveld & Michael van Gerwen
3 Vlag van Schotland Schotland Peter Wright & Robert Thornton
4 Vlag van Australië Australië Simon Whitlock & Paul Nicholson
5 Vlag van Wales Wales Mark Webster & Richie Burnett
6 Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland Brendan Dolan & Mickey Mansell
7 Vlag van België België Kim Huybrechts & Ronny Huybrechts
8 Vlag van Ierland Ierland William O'Connor & Connie Finnan
9 Vlag van Duitsland Duitsland Jyhan Artut & Andree Welge
10 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Mensur Suljović & Rowby-John Rodriguez
11 Vlag van Canada Canada John Part & Shaun Narain
12 Vlag van Finland Finland Jani Haavisto & Jarkko Komula
13 Vlag van Hongkong Hongkong Royden Lam & Scott MacKenzie
14 Vlag van Zweden Zweden Magnus Caris & Peter Sajwani
15 Vlag van Spanje Spanje Toni Alcinas & Carlos Rodríguez
16 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Darin Young & Larry Butler
Vlag van China China Yin Deng & Jun Cai
Vlag van Denemarken Denemarken Per Laursen & Dennis Lindskjold
Vlag van Frankrijk Frankrijk Jacques Labre & Lionel Maranhao
Vlag van Gibraltar Gibraltar Dylan Duo & Dyson Parody
Vlag van Hongarije Hongarije Nándor Bezzeg & Meszaros Zsolt
Vlag van India India Amit Gilitwala & Nitan Kumar
Vlag van Italië Italië Marco Brentegani & Daniele Petri
Vlag van Japan Japan Morihiro Hashimoto & Haruki Muramatsu
Vlag van Maleisië Maleisië Kesava Roa & Thomat Darus
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Rob Szabo & Craig Caldwell
Vlag van Noorwegen Noorwegen Robert Wagner & Vegar Elvevol
Vlag van Polen Polen Krzysztof Chmielewski & Krzysztof Strozyk
Vlag van Rusland Rusland Jevgeni Zjoekov & Jevgeni Izotov
Vlag van Singapore Singapore Paul Lim & Harith Lim
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika Graham Filby & Devon Petersen
Vlag van Thailand Thailand Thanawat Gaweenuntawong & Watanyu Charoonroj

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Het prijzengeld is per team:[2]

Fase Prijzengeld
(Totaal: £ 200.000)
Winners £ 40,000
Nummers twee £ 20,000
Halvefinalisten £ 14,000
Laatste vier £ 7,000
Laatste 16 £ 4,500
Laatste 32 £ 3,000

Programma[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Ronde
6 juni 2014 Eerste ronde
7 juni 2014 Tweede ronde
8 juni 2014 Kwartfinale, halve finale & finale

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

De loting voor de eerste ronde vond plaats op 16 mei 2014 in Wigan.[3]. Alle wedstrijden zijn best of 9 legs. De eerste 16 landen zijn geplaatst.

  1/16e finale 1/8 finale kwartfinale halve finale finale
                                               
 Vlag van Engeland Engeland 91.65 5  
 Vlag van Thailand Thailand 80.85 0  
   Vlag van Engeland Engeland 2  
   Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 1  
 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 94.15 5
 Vlag van Hongarije Hongarije 77.04 1  
   Vlag van Engeland Engeland 2  
   Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 1  
 Vlag van Ierland Ierland 82.44 3  
 Vlag van Singapore Singapore 86.04 5  
   Vlag van Singapore Singapore 1
   Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 2  
 Vlag van Duitsland Duitsland 82.94 3
 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 97.40 5  
   Vlag van Engeland Engeland 2  
   Vlag van Australië Australië 1  
 Vlag van Wales Wales 82.33 5  
 Vlag van Frankrijk Frankrijk 71.23 4  
   Vlag van Wales Wales 2
   Vlag van Polen Polen 1  
 Vlag van Finland Finland 81.30 4
 Vlag van Polen Polen 83.48 5  
   Vlag van Wales Wales 1
   Vlag van Australië Australië 2  
 Vlag van Australië Australië 87.98 5  
 Vlag van Denemarken Denemarken 85.13 2  
   Vlag van Australië Australië 2
   Vlag van Hongkong Hongkong 0  
 Vlag van Hongkong Hongkong 84.98 5
 Vlag van Noorwegen Noorwegen 84.57 2  
 Vlag van Engeland Engeland 0
 Vlag van Nederland Nederland 3
 Vlag van Nederland Nederland 85.03 5  
 Vlag van Italië Italië 75.05 2  
   Vlag van Nederland Nederland 2  
   Vlag van Spanje Spanje 0  
 Vlag van Spanje Spanje 82.40 5
 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 79.97 3  
   Vlag van Nederland Nederland 2  
   Vlag van België België 1  
 Vlag van België België 91.65 5  
 Vlag van India India 69.96 0  
   Vlag van België België 2
   Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 0  
 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 70.79 5
 Vlag van China China 63.78 2  
   Vlag van Nederland Nederland 2
   Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland 1  
 Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland 97.14 5  
 Vlag van Maleisië Maleisië 73.16 2  
   Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland 2
   Vlag van Japan Japan 0  
 Vlag van Canada Canada 78.57 4
 Vlag van Japan Japan 77.33 5  
   Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland 2
   Vlag van Schotland Schotland 1  
 Vlag van Schotland Schotland 78.57 5  
 Vlag van Rusland Rusland 76.15 1  
   Vlag van Schotland Schotland 2
   Vlag van Zweden Zweden 0  
 Vlag van Zweden Zweden 75.89 5
 Vlag van Gibraltar Gibraltar 76.49 2  

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

  • De eerste die twee wedstrijden wint gaat door.
  • Bij een stand van 1–1 spelen de teams een koppelwedstrijd
  • Best of 7 legs
Vlag van Engeland Engeland Vlag van Australië Australië Legs Punten
Phil Taylor Simon Whitlock 4–1 1–0
Adrian Lewis Paul Nicholson 2–4 0–1
Taylor & Lewis Whitlock & Nicholson 4–0 1–0
Totaal : 10–5 2–1
Vlag van Nederland Nederland Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland Legs Punten
Michael van Gerwen Brendan Dolan 3–4 0–1
Raymond van Barneveld Mickey Mansell 4–0 1–0
Van Gerwen & Van Barneveld Dolan & Mansell 4–0 1–0
Totaal : 11–4 2–1

* n.p.= niet gespeeld

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

  • De eerste die drie wedstrijden wint, wint het toernooi.
  • Bij een stand van 2–2 spelen de teams een koppelwedstrijd
  • Best of 7 legs
Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Legs Punten
Phil Taylor Michael van Gerwen 0–4 0–1
Adrian Lewis Raymond van Barneveld 0–4 0–1
Adrian Lewis Michael van Gerwen 2–4 0–1
Phil Taylor Raymond van Barneveld x x
Taylor & Lewis Van Barneveld & Van Gerwen x x
Totaal : 2–12 0–3

* x = niet gespeeld

Kampioen[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Nederland
NEDERLAND
2de titel

Uitzending televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Het toernooi werd uitgezonden door Sky Sports in het Verenigd Koninkrijk en Ierland, door RTL 7 in Nederland en door Fox Sports in Australië.