Hockey World League 2012-13 (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Hockey World League 2012-13 voor mannen was de eerste editie van de World League en liep van 2012 tot begin 2014 in de aanloop naar het wereldkampioenschap hockey voor mannen 2014 in Den Haag. Via de World League plaatsten zes landen zich voor dat WK. 54 landen deden mee. De finaleronde werd gehouden in het Indiase New Delhi. Nederland won de eerste editie van dit toernooi.

Tegelijkertijd met de World League voor mannen werd ook het vrouwentoernooi georganiseerd.

Opzet van het toernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Hockey World League voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Landen tot en met nummer 16 op de wereldranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 1 t/m 8 plaatsen zich rechtstreeks voor ronde 3, de nummers 9 t/m 16 plaatsen zich rechtstreeks voor ronde 2. Uitgangspunt was de FIH-wereldranglijst van januari 2012.

1. Vlag van Australië Australië
2. Vlag van Duitsland Duitsland
3. Vlag van Nederland Nederland
4. Vlag van Engeland Engeland
5. Vlag van Spanje Spanje
6. Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
7. Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
8. Vlag van Pakistan Pakistan

9. Vlag van India India
10. Vlag van Canada Canada
11. Vlag van Argentinië Argentinië
12. Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
13. Vlag van België België
14. Vlag van China China
15. Vlag van Maleisië Maleisië
16. Vlag van Japan Japan

Landen vanaf nummer 17 op de wereldranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Hockey World League 2012-13 (mannen), ronde 1 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Data Locatie Teams Ronde 2
quotas
Ronde 2
gekwalificeerd
17–19 augustus 2012 Vlag van Tsjechië Tsjechië, Praag Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Polen Polen
Vlag van Oekraïne Oekraïne
2 Vlag van Polen Polen
Vlag van Oekraïne Oekraïne
31 augustus – 2 september 2012 Vlag van Singapore Singapore, Singapore Vlag van Bangladesh Bangladesh
Vlag van Hongkong Hongkong
Vlag van Singapore Singapore
Vlag van Thailand Thailand
1 Vlag van Bangladesh Bangladesh
7–9 september 2012 Vlag van Wales Wales, Cardiff Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van de Ierse hockeyploeg Ierland
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Wales Wales
2 Vlag van de Ierse hockeyploeg Ierland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
7–9 september 2012 Vlag van Ghana Ghana, Accra Vlag van Egypte Egypte
Vlag van Ghana Ghana
Vlag van Nigeria Nigeria
1 Vlag van Egypte Egypte
25–30 september 2012 Vlag van Portugal Portugal, Lousada Vlag van Gibraltar Gibraltar
Vlag van Italië Italië
Vlag van Marokko Marokko
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Schotland Schotland
2 Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Portugal Portugal
14–17 november 2012 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago, Port of Spain Vlag van Barbados Barbados
Vlag van Chili Chili
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Vlag van Venezuela Venezuela
2 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Vlag van Chili Chili
16–18 november 2012 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten, Chula Vista Vlag van Guatemala Guatemala
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
1 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
27 november – 2 december 2012 Vlag van Qatar Qatar, Doha Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van Oman Oman
Vlag van Qatar Qatar a
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka
Vlag van Turkije Turkije
1 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
8–15 december 2012 Vlag van Fiji Fiji, Suva Vlag van Fiji Fiji
Vlag van Papoea-Nieuw-Guinea Papoea-Nieuw-Guinea
Vlag van Vanuatu Vanuatu
1 Vlag van Fiji Fiji

a:De uitslagen van Qatar werden geschrapt vanwege problemen met niet-speelgerechtigde spelers.[1]

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Hockey World League 2012-13 (mannen), ronde 2 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Data Locatie Gekwalificeerd Halve finale
quota
Halve finale
gekwalificeerd
Gastland Via de ranking Uit ronde 1
18–24 februari 2013 Vlag van India India, New Delhi Vlag van India India b Vlag van China China Vlag van Bangladesh Bangladesh
Vlag van Fiji Fiji
Vlag van de Ierse hockeyploeg Ierland
Vlag van Oman Oman c
2 Vlag van India India
Vlag van de Ierse hockeyploeg Ierland
27 februari – 5 maart 2013 Vlag van Brazilië Brazilië, Rio de Janeiro Vlag van Brazilië Brazilië Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Vlag van Chili Chili
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
2 Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
6–12 mei 2013 Vlag van Frankrijk Frankrijk, Saint-Germain-en-Laye Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Canada Canada
Vlag van België België
Vlag van Polen Polen
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Schotland Schotland
2 Vlag van België België
Vlag van Frankrijk Frankrijk e
27 mei – 2 juni 2013 Vlag van Rusland Rusland, Elektrostal Vlag van Rusland Rusland Vlag van Japan Japan Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Tsjechië Tsjechië d
Vlag van Egypte Egypte
Vlag van Oekraïne Oekraïne
1 Vlag van Japan Japane
  • b: India was reeds gekwalificeerd voor de tweede ronde op basis van de wereldranglijst voordat het de organisatie van een toernooi kreeg toegewezen.
  • c: Azerbeidzjan trok zich terug en Oman nam de vrijgekomen plaats in.
  • d: Maleisië was als organisator van een halve finale aangewezen waardoor het niet hoefde te spelen in ronde twee. Tsjechië nam de vrijgekomen plaats in.[2]
  • e: Omdat Maleisië organisator was van een halve finale, kon er een land minder zich plaatsen voor de halve finale. Er werd gekeken welk landen tweede waren geëindigd in de toernooien in Frankrijk en Rusland. Omdat Frankrijk (17e) hoger stond op de wereldranglijst ging het door, ten koste van Rusland (20e).[3]

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Hockey World League 2012-13 (mannen), halve finale voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Data Locatie Gekwalificeerd Finale
quotum
Gekwalificeerd
Gastland Via de ranking Uit ronde 2
13–23 juni 2013 Vlag van Nederland Nederland Rotterdam Vlag van Nederland Nederlandf Vlag van Australië Australië
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van België België
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van India India
Vlag van de Ierse hockeyploeg Ierland
4 of 5 g Vlag van België België
Vlag van Australië Australië
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van India India
29 juni – 7 juli 2013 Vlag van Maleisië Maleisië Johor Bahru Vlag van Maleisië Maleisië Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Pakistan Pakistan
Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Japan Japan
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
3 of 4 g Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Engeland Engeland
  • f: Nederland was reeds gekwalificeerd voor de halve finale voordat het als gastland was aangewezen.
  • g: India was als organisator reeds geplaatst voor de finale en afhankelijk van het Indiase resultaat worden de overige finaleplaatsen verdeeld.

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Hockey World League 2012-13 (mannen), finale voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Data Locatie Gekwalificeerde ploegen
Gastland Uit de halve finales
10–18 januari 2014 Vlag van India India, New Delhi Vlag van India India Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Australië Australië
Vlag van België België
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Eindstand
  1. Vlag van Nederland Nederland
  2. Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
  3. Vlag van Engeland Engeland
  4. Vlag van Australië Australië
  5. Vlag van België België
  6. Vlag van India India
  7. Vlag van Duitsland Duitsland
  8. Vlag van Argentinië Argentinië

Algehele eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

De FIH heeft de volgende eindstand opgesteld, waarbij alleen de landen zijn opgenomen die vanaf de tweede ronde in actie kwamen.[4]