Naar inhoud springen

World Popular Song Festival 1972

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
World Popular Song Festival 1972
Clap your hands
Gastland Vlag van Japan Japan
Locatie Nippon Budokan, Tokio
Halve finale 1 17 november 1972
Halve finale 2 18 november 1972
Finale 19 november 1972
Presentatoren Jo Shishido
Celia Paul
Mari Christine
Winnaar
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Vlag van Jamaica Jamaica
Lied Feeling
Life is just for livin'
Artiest Capricorn
Ernie Smith
Andere gegevens
Stemgegevens Een jury kiest de finalisten.
Aantal landen 36
Debuterend Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije
Vlag van Curaçao Curaçao
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van Nigeria Nigeria
Terugkerend Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
Terugtrekkend Vlag van Filipijnen Filipijnen
Vlag van Finland Finland
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Israël Israël
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Pakistan Pakistan
Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Uruguay Uruguay
Intervalact
Finale Michel Polnareff
Tsunehiko Kamijo
Yamaha's Junior Original Concert
Suwa Drum Group
Chronologie
◄ 1971 

Het World Popular Song Festival 1972 was de derde editie van het World Popular Song Festival. Het werd gehouden in Tokio, Japan van 17 tot 19 november 1972. Uiteindelijk werden het Verenigd Koninkrijk en Jamaica de winnaars van het festival. Voor beide landen was het hun eerste overwinning. De top drie werd vervolledigd door België.

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]

36 landen van over de hele wereld hadden zich ingeschreven voor de derde editie van het festival. Er waren 4 nieuwe landen bijgekomen, 2 terugkerenden, maar ook weer 9 terugtrekkende landen. Hiermee werd het record van 39 landen niet geëvenaard en dat is tot op heden ook niet gebeurd. Ook België, Nederland en Curaçao waren van de partij.

België kon al voor de derde keer op rij doorstoten naar de finale en bereikte dit jaar een derde plaats, een hoogtepunt op dat moment. Nederland haalde voor het tweede jaar op rij de finale en eindigde op een veertiende plaats. Curaçao bleef steken in de halve finale.

Plaats Land Taal Artiest Lied
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Capricorn Feeling
Vlag van Jamaica Jamaica Engels Ernie Smith Life is just for livin'
3 Vlag van België België Frans Les Nanas Marie Sainte Marie
4 Vlag van Australië Australië Engels John Farnahm Don't you know it's magic
5 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Duits Peter Horten Alles ist möglich
6 Vlag van Japan Japan Engels Mops Where can I go
7 Vlag van Italië Italië Italiaans Ada Mori Proprio tu
8 Vlag van Japan Japan Engels Chewing Gum Song of gorilla
9 Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Peter, Sue & Marc Get on, move
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Ginette Reno I can't let you walk out of my life
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Tony Christie What becomes of my world
12 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Engels Chung Hun Hi One I love
13 Vlag van Canada Canada Frans Emmanuelle La chanson de mon pays
14 Vlag van Nederland Nederland Engels Ben Cramer When you're there
15 Vlag van Polen Polen Pools Sośnicka Nie ma drogi dalekiej
16 Vlag van Sri Lanka Sri Lanka Engels Mignonne Someday, my love
17 Vlag van Japan Japan Engels Ito Aiko When I forgot my love
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Neil Reid Me and my dog
19 Vlag van Griekenland (1970-1975) Griekenland Grieks Elpida Mh teaae
20 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Duits Frank Schöbel Die Sprache, der Liebe ist leis
21 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Engels Lexia Love light
22 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Daniele Licari Une vie

Eerste halve finale

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Taal Artiest Lied Resultaat
Vlag van Chili Chili Spaans Marcelo Está en tí uit
Vlag van België België Frans Les Nanas Marie Sainte Marie gekwalificeerd
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Tony Christie What becomes of my world gekwalificeerd
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië Kroatisch Srecko Zubak Vrati mi nadu uit
Vlag van Australië Australië Engels John Farnham Don't you know it's magic gekwalificeerd
Vlag van Zweden Zweden Engels ABBA Santa Rosa uit
Vlag van Venezuela Venezuela Spaans Elaiza Romero Amor, espina y Rosa uit
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka Engels Mignonne Someday, my love gekwalificeerd
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Duits Peter Horten Alles ist möglich gekwalificeerd
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Engels David Curtis Maybe tomorrow uit
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Engels Chung Hun Hi One I love gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Jean-Pierre Savelli Mon amour (Sans concession, sans mensonge) uit
Vlag van Japan Japan Engels Ito Aiko When I forgot my love gekwalificeerd
Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije Engels Boris Godjunov Here on Earth uit
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Engels The Eye Black & white uit
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Neil Reid Me and my dog gekwalificeerd
Vlag van Hongkong Hongkong Engels Frances Yip The time has come for me to go uit
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Slowaaks Eva Máziková Milencl z verony uit
Vlag van Canada Canada Frans Emmanuelle La chanson de mon pays gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels Mops Where can I go gekwalificeerd
Vlag van Italië Italië Italiaans Ada Mori Proprio tu gekwalificeerd
Vlag van Griekenland (1970-1975) Griekenland Grieks Elpida Mh teaae gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels Okasaki Hiroshi Beyond the sorrow uit

Tweede halve finale

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Taal Artiest Lied Resultaat
Vlag van Malta Malta Maltees Mary Rose Mallia Id-dinja taghna uit
Vlag van Nigeria Nigeria Engels I.K. Dairo & His Blue Spots There is no king as God uit
Vlag van Italië Italië Italiaans Dori Ghezzi Gira la ruota uit
Vlag van Hongarije Hongarije Hongaars Kati Kovács Van jó minden rosszban uit
Vlag van Japan Japan Engels Kuni Hanoi The invisible man uit
Vlag van Polen Polen Pools Sośnicka Nie ma drogi dalekiej gekwalificeerd
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Ginette Reno I can't let you walk out of my life gekwalificeerd
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Duits Frank Schöbel Die Sprache, der Liebe ist leis gekwalificeerd
Vlag van Indonesië Indonesië Engels Tuty Ahem Before I die uit
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Engels Julian Granados Sunday morning uit
Vlag van Japan Japan Engels Chewing Gum Song of gorilla gekwalificeerd
Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Peter, Sue & Marc Get on, move gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Engels Lexia Love light gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika Engels V. V. Vanguard Daydream girl uit
Vlag van Curaçao Curaçao Papiaments Humberto Nivi Señor compositor uit
Vlag van Argentinië Argentinië Spaans Pedro Villar Quiero saber si te acuerdas de mi uit
Vlag van IJsland IJsland Engels Jonas & Einar When I look at all those things uit
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Daniele Licari Une vie gekwalificeerd
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Capricorn Feeling gekwalificeerd
Vlag van Maleisië Maleisië Engels Frankie Cheah Stop being so blue uit
Vlag van Jamaica Jamaica Engels Ernie Smith Life is just for livin' gekwalificeerd
Vlag van Nederland Nederland Engels Ben Cramer When you're there gekwalificeerd
Vlag van Portugal Portugal Portugees Vittorio Santos Desde que me ames un pouco uit