Wärtsilä

Wärtsilä
	Vestiging in Rotterdam
Beurs	OMX: WRT1V
Grootaandeelhouders	Investor: 17,7%
Rechtsvorm	naamloze vennootschap
Oprichting	1834
Sleutelfiguren	Björn Rosengren (President en CEO)
Land	Finland
Hoofdkantoor	Helsinki
Werknemers	18.899 (gemiddeld in 2018)
Industrie	fabricage, werktuigbouwkunde, elektrotechnische industrie
Omzet/jaar	€ 5,2 miljard (2018)
Winst/jaar	€ 386 miljoen (2018)
Marktkapitalisatie	€ 5,6 miljard (13 november 2019)
Website	(en) Wartsila.com
Portaal	Economie

Een film uit de begintijd van Lips in Drunen

Wärtsilä is een Fins concern dat het bouwen van dieselmotoren en scheepsschroeven voor schepen en elektriciteitscentrales als hoofdactiviteiten heeft. Het bedrijf heeft zijn hoofdkantoor in Helsinki.

Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

Het bedrijf werd in 1834 opgericht als een werkplaats met een zaagmolen in Värtsilä in de regio Noord-Karelië.

In 2014 behaalde het een omzet van 4,8 miljard euro in zo'n 70 landen. In dat jaar werd een derde van de omzet behaald met de verkoop van scheepsmotoren, ongeveer een vijfde van de omzet met installaties voor de opwekking van elektriciteit en de rest van de omzet werd gerealiseerd met het verlenen van diensten en onderhoudwerkzaamheden. Er werken zo'n 19.000 mensen waarvan ongeveer 1000 in de Benelux.

De aandelen staan genoteerd aan de beurs van Helsinki en het bedrijf maakt onderdeel uit van de belangrijkste aandelenindex, de OMX Helsinki 25. De grootste aandeelhouder is het Zweedse Investor met 17,7% van de aandelen per november 2019.

Benelux[bewerken | brontekst bewerken]

De doorbraak van het bedrijf in de Benelux kwam in 1989, toen Stork-Werkspoor werd overgenomen. In 2002 werd de scheepsschroevenfabriek Lips in Drunen overgenomen. In 2015 had Wärtsilä zeven vestigingen in Nederland met in totaal 900 werknemers.

Lips Drunen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Scheepsschroevengieterij Lips voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 1925 nam Max Lips een ijzergieterij in 's-Hertogenbosch over en verplaatste deze in 1939 over naar Drunen. Dit was het begin van de industrialisatie van het dorp. Na de Tweede Wereldoorlog werden hier kerkklokken gegoten voor Klokkengieterij Eijsbouts. Op het dak van de fabriek te Drunen stond -tot de sloop van het fabrieksgebouw in 2019- een carillon uit die tijd. Voor het carillon, dat van de sloophamer werd gered, wordt een nieuwe plek gezocht in Drunen.

De zoon van Max, Max junior, bouwde het bedrijf uit tot een scheepsschroevenfabriek. Hier werkten in de topjaren ongeveer 2500 mensen. Na vele overnames kwam deze fabriek in handen van Wärtsilä. In 2008 werden er 800 scheepsschroeven geproduceerd. In hetzelfde jaar werd nog een nieuwe assemblagehal geopend. Niet lang daarna maakte Wärtsilä bekend dat er 600 banen zouden worden geschrapt, waarvan 30 in Nederland.

Op 19 januari 2010 maakte de directie bekend dat Wärtsilä in Nederland 570 van de 1561 banen gaat schrappen.^[1] Als reden werd de omzetdaling aangegeven. De vestiging in Drunen werd, met 400 ontslagen, het zwaarst getroffen. Hier verdween de gehele productie naar de Volksrepubliek China, waar groeiende scheepsbouw-activiteiten bestaan. Alleen de research- en serviceafdeling, met 300 medewerkers, bleef bestaan. Ook de productievestiging in Zwolle werd gesloten. De gieterij-activiteit werd naar China en Spanje overgebracht. In Finland, Italië en Noorwegen werden ook productie-activiteiten afgestoten. In totaal gingen 1400 banen verloren.

In Kampen is in 2011 een wereldwijd distributiecentrum voor onderdelen gebouwd. Het centrum beheert de opslag van 250.000 productonderdelen van circa 10.000 toeleveranciers en verzorgt de distributie naar een van de 160 servicecentra in de wereld.^[2]

In Drunen is het "Technology and Service Centre" gevestigd alsmede de "Land and Sea Academy"' waar opleidingen gegeven worden in het plegen van onderhoud en service aan Wärtsilä-installaties.