Yacon
| Yacon | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Smallanthus sonchifolius | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Yacon op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De yacón (Smallanthus sonchifolius, ook wel: appelwortel of yakon) is een plant die oorspronkelijk uit het Andes-gebergte komt. De plant wordt ook op andere plekken verbouwd, waaronder Nederland en België.
De wortel van de plant kan rauw gegeten worden. De zoete smaak wordt mede veroorzaakt door inuline, wat in yacón in hoge mate (5,25 gram per 100 gram)[1] aanwezig is. Omdat inuline slecht opgenomen wordt door het menselijk lichaam, kan yacón mogelijk een gunstige bijdrage leveren tegen obesitas en diabetes.
De yacón behoort tot de onderfamilie van de asteroideae, waartoe bijvoorbeeld ook de aardpeer en de zonnebloem behoren.
De knol kan worden gefrituurd, gewokt, en gekookt, maar ook heel goed rauw worden verwerkt in salades, gebak, stamppotten en nagerechten; de gedroogde bladeren van de plant kunnen ook dienen als basis voor thee.
Voedingswaarde
De wortel van 100 gram verse yacón bevat:[2]
- Water: 70-93 g
- Eiwitten: 0,3-3,7 g
- Voedingsvezels: 0,3-3,4 g
- Calcium: 23 mg
- Kalium: 228 mg
- IJzer: 0.3 mg
- Fosfor: 21 mg
- Vitamine C: 13 mg
-
Een opengesneden wortel -
Een yacónplant
.JPG)
.JPG)
- ↑ Arnold Braaksma en Conny van der Heijden, Met yacón de boer op. Wetenschapswinkel Wageningen UR (April 2007). Geraadpleegd op 3 februari 2017.
- ↑ (en) J. Lachman, E.C. Fernández, M. Orsák, Yacón, chemical composition and use - a review. Czech University of Agriculture, Prague. Geraadpleegd op 3 februari 2017.