Zeilen op de Olympische Zomerspelen 2012 – Elliott 6m vrouwen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zeilen op de Olympische Zomerspelen 2012
Elliott 6m vrouwen
Een boot in de Elliot 6m klasse
Gehouden in Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
Jaar 2012
Data 29 juli - 11 augustus
Sport Zeilen
Accommodatie(s) Weymouth and Portland National Sailing Academy
Deelnemers 36 atleten uit 12 landen
Medailles
Goud  Vlag van Spanje Spanje  
Zilver  Vlag van Australië Australië  
Brons  Vlag van Finland Finland  
Officiële uitslag
Vorige: n.v.t.     Volgende: n.v.t.
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Zeilen op de
Olympische Zomerspelen 2012
Pictogram zeilen
RS:X mannen vrouwen
Laser Radial vrouwen
Laser mannen
Finn mannen
470 mannen vrouwen
49er mannen
Elliott 6m vrouwen
Star mannen

De Elliott 6m bij de vrouwen tijdens de Olympische Zomerspelen 2012 was een zeilonderdeel dat gehouden werd van 29 juli tot en met 11 augustus. Er werd gezeild voor de kust van Weymouth and Portland en bij de National Sailing Academy van Weymouth en Portland. Het onderdeel werd gewonnen door de Spaanse boot voor de Australische boot die het zilver pakte. Het brons werd gewonnen door de boot van Finland. De Nederlandse boot eindigde op de achtste plaats.

Informatie[bewerken | brontekst bewerken]

Schema[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Race
29 juli 2012
30 juli 2012
30 juli 2012
1 augustus 2012
2 augustus 2012
4 augustus 2012		 Groepsfase
8 augustus 2012 Kwartfinale
9 augustus 2012 5 t/m 8
10 augustus 2012 Halve finales
11 augustus 2012 Finales

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

Het onderdeel stond bij de vrouwen voor het eerst op het programma. Daarom heeft het onderdeel geen Olympische geschiedenis. De Elliott 6m verving de Yngling-klasse bij de vrouwen, waarin in 2008 gestreden werd om medailles.

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

Alle twaalf deelnemende teams moesten eerst een groepsfase doorstaan. Hierin werd tegen ieder land eenmaal gestreden. De top acht ging door naar de knock-outfase van het toernooi. In de knock-outfase streden de teams in een best of vijf serie tegen een ander team om doorgang te vinden naar de volgende ronde van het schema. De verliezers van de kwartfinale streden daarna om de plekken acht tot en met vijf. De verliezers van de halve finale streden tegen elkaar om de bronzen medaille.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Team Zeilsters
Vlag van Australië Australië Olivia Price, Nina Curtis, Lucinda Whitty
Vlag van Denemarken Denemarken Lotte Meldegaard Pedersen, Susanne Boidin, Tina Gramkov
Vlag van Finland Finland Silja Lehtinen, Silja Kanerva, Mikaela Wulff
Vlag van Frankrijk Frankrijk Claire Leroy, Elodie Bertrand, Marie Riou
Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië Lucy MacGregor, Annie Lush, Kate MacGregor
Vlag van Nederland Nederland Renee Groeneveld, Annemieke Bes, Marcelien Bos de Koning
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Stephanie Hazard, Jenna Hansen, Susannah Pyatt
Vlag van Portugal Portugal Rita Gonçalves, Mariana Lobato, Diana Neves
Vlag van Rusland Rusland Ekaterina Skudina, Elena Oblova, Elena Syuzeva
Vlag van Spanje Spanje Támara Echegoyen, Ángela Pumariega, Sofía Toro
Vlag van Zweden Zweden Anna Kjellberg, Malin Källström, Lotta Harrysson
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten Anna Tunnicliffe, Deborah Capozzi, Molly O'Bryan Vandemoer

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Team Vlag van Australië AUS Vlag van Denemarken DEN Vlag van Finland FIN Vlag van Frankrijk FRA Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Vlag van Nederland NED Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Vlag van Portugal POR Vlag van Rusland RUS Vlag van Spanje ESP Vlag van Zweden SWE Vlag van Verenigde Staten USA
Vlag van Australië Australië — 1—0 1—0 1—0 1—0 1—0 1—0 1—0 1—−1 1—0 1—0 1—0
Vlag van Denemarken Denemarken 0—1 — 0—1 0—1
DNF 		0—1 1—0 0—1 1—0 0—1 0—1 1—0 0—1
Vlag van Finland Finland 0—1 1—0 — 1—0 0—1 0—1 1—0 1—01 0—1 1—0 1—0 0—1
Vlag van Frankrijk Frankrijk 0—1 1—0 0—1 — 0—1 1—0 1—0 1—0 1—0 0—1 1—0 0—1
Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 0—1 1—0 1—0 1—0 — 0—1 0—1 1—0 0—1 0—1 1—0 0—1
Vlag van Nederland Nederland 0—1 0—1 1—0 0—1
DSQ 		1—0 — 1—02 1—0 0—1 0—1
DNF 		0—1 0—1
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 0—1 1—0 0—1 0—1 1—0 0—12 — 1—0 0—1 0—1 1—0 0—1
Vlag van Portugal Portugal 0—1 0—1 0—11
DNF 		0—1 0—1
DNF 		0—1
DNF 		0—1 — 0—1 0—1 1—0 0—1
Vlag van Rusland Rusland −1—1 1—0 1—0 0—1 1—0 1—0 1—0 1—0 — 1—0 1—0 1—0
Vlag van Spanje Spanje 0—1 1—0 0—1 1—0 1—0 1—0 1—0 1—0 0—1 — 1—0 1—0
Vlag van Zweden Zweden 0—1 0—1 0—1 0—1 0—1 1—0 0—1 0—1 0—1 0—1 — 0—1
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 0—1 1—0 1—0 1—0 1—0 1—0 1—0 1—0 0—1 0—1 1—0 —
Afkortingen
DSQ; Gediskwalificeerd (Engels: Disqualified)
DNF; Niet gefinisht (Engels: Did Not Finish)

1 De eerste race tussen Finland en Portugal werd gewonnen door Finland. Portugal ging echter in beroep en kreeg gelijk waardoor de race opnieuw werd gedaan. Ook de tweede race werd uiteindelijk door Finland gewonnen.
2 Nederland ging door ten koste van Nieuw-Zeeland omdat Nederland de onderlinge wedstrijd had gewonnen.

Team R W D L Pts
Vlag van Australië Australië 11 11 0 0 11
Vlag van Rusland Rusland 11 9 0 2 8
Vlag van Spanje Spanje 11 8 0 3 8
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 11 8 0 3 8
Vlag van Finland Finland 11 6 0 5 6
Vlag van Frankrijk Frankrijk 11 6 0 5 6
Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 11 5 0 6 5
Vlag van Nederland Nederland 11 4 0 7 42
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 11 4 0 7 42
Vlag van Denemarken Denemarken 11 3 0 8 3
Vlag van Portugal Portugal 11 1 0 10 1
Vlag van Zweden Zweden 11 1 0 10 1

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

  kwartfinale
(best of vijf) 		halve finale
(best of drie)1 		finale
(best of vijf)
                           
  1  Vlag van Australië Australië 3  
8  Vlag van Nederland Nederland2 1  
  1  Vlag van Australië Australië 2  
  5  Vlag van Finland Finland 1  
5  Vlag van Finland Finland 3
  4  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten2 1  
    1  Vlag van Australië Australië 2
  3  Vlag van Spanje Spanje 3
  3  Vlag van Spanje Spanje 3  
6  Vlag van Frankrijk Frankrijk2 0  
  3  Vlag van Spanje Spanje 2   derde plaats
  2  Vlag van Rusland Rusland 1  
7  Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië2 2
  5  Vlag van Finland Finland  3
  2  Vlag van Rusland Rusland 3  
  2  Vlag van Rusland Rusland  1

1 Vanwege een tekort aan wind werd besloten dat de finale een beste uit drie werd.
2 De races om de vijfde tot en met de achtste plek werden niet gehouden in verband met een tekort aan wind. Er werd besloten dat de volgorde in de knock-outfase beslissend zou zijn.

Einduitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Land Rang Land Rang Land
Goud Vlag van Spanje Spanje 5 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Zilver Vlag van Australië Australië 6 Vlag van Frankrijk Frankrijk 10 Vlag van Denemarken Denemarken
Brons Vlag van Finland Finland 7 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 11 Vlag van Portugal Portugal
4 Vlag van Rusland Rusland 8 Vlag van Nederland Nederland 12 Vlag van Zweden Zweden
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zeilen_op_de_Olympische_Zomerspelen_2012_–_Elliott_6m_vrouwen&oldid=56257059"