Naar inhoud springen

Zeolietfacies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Geerlings' robot (overleg | bijdragen) op 20 sep 2018 om 17:10. (→‎top: -/- spaties voor ref (verzoek op WP:VPB))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Metamorfe facies
Metamorfe facies
16 kbar blauwschist eclogiet
12 kbar
8 kbar groenschist amfiboliet granuliet
6 kbar prehniet-pumpellyiet
4 kbar zeoliet alb-epi hfels hbl hornfels px hornfels sanidiniet
200 °C 400 °C 600 °C 800 °C 1000 °C
druk temperatuur

De zeolietfacies[1] is de metamorfe facies met de laagste graad van metamorfose. Bij temperaturen en drukken lager dan de zeolietfacies vindt diagenese plaats. De facies is genoemd naar het voorkomen van zeolieten, sterk gehydrateerde tectosilicaten.

Zoals bij alle metamorfe facies wordt de zeolietfacies vastgesteld aan de hand van bepaalde mineralen die gewoonlijk middels onderzoek naar slijpplaatjes worden gedetermineerd. In metamorfe stollingsgesteenten, grauwackes en pelieten zijn de volgende mineraalsamenstellingen typerend voor de zeolietfacies:

Mineraalassemblages

Metastollingsgesteenten en grauwackes

Metapelieten

Zie ook