Hyperurikemie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Hyperurikemie is een stofwisselingsstoornis waarbij een extreem hoge urinezuurspiegel aanwezig is in het bloed. Van hyperurikemie wordt gesproken indien de uraatspiegels in het plasma hoger zijn dan 420 μmol/l (7,0 mg/dl) bij mannen en 360 μmol/l (6,0 mg/dl) bij vrouwen.[1]

Oorzaken[bewerken | brontekst bewerken]

Hyperurikemie kan ontstaan door:

Gevolgen[bewerken | brontekst bewerken]

Hyperurikemie kan jicht en nierstenen veroorzaken.

Diagnose[bewerken | brontekst bewerken]

De diagnose wordt gesteld op basis van bloedonderzoek.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bulstrode, C.J.K. 2000, Diseases of bones and joints: infections, in: Bailey & Love's short practice of surgery, eds R.C.G Russell, N.S. Williams, & C.J.K. Bulstrode, 23rd ed, Arnold, London
  • Drury, P.L., Shipley, M. 1999, Rheumatology and bone disease, in: Clinical Medicine, eds P. Kumar, & M. Clark, 4th Ed, Harcourt Publishers Limited, London
  • Nuki, G., Ralston, S.H., Luqmani, R. 1999, Diseases of the connective tissues, joints and bones, in: Davidson's Principles and Practice of Medicine, C. Haslett, E.R.E. Chilvers, J.A.A. Hunter, J.A.A. & N.A. Boon, 18th ed, Churchill, Livingstone, London

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]