Leerstoornis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Leerprobleem)
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Een leerstoornis is een cognitieve aandoening die zich manifesteert tijdens het intentioneel leren, dat wil zeggen het leren in de klas. Een leerstoornis staat meestal los van de intelligentie van de leerling. De bekendste voorbeelden zijn dyslexie of woordblindheid, en dyscalculie of cijferblindheid.

Leerproblemen versus leerstoornissen[bewerken | brontekst bewerken]

Leerproblemen treden op door een onvoldoende stimulerende opvoeding in de huiselijke omgeving, of wanneer er sprake is van een ondergemiddelde intelligentie, dan wel een aangeboren afwijking. Leerproblemen heten ook wel secundaire leerproblemen, ze vallen buiten de directe verantwoordelijkheid van het onderwijs. Een leerling met leerproblemen vertoont leermoeilijkheden in de breedste zin van het woord, ook buiten de schoolse omgeving.

Leerstoornissen of primaire leerproblemen doen zich specifiek voor binnen de context van het onderwijs. Men vermoedt dat ze erfelijk zijn en dat personen met leerstoornissen bepaalde neurologische afwijkingen bezitten. Kinderen met leerstoornissen beschikken gewoonlijk over een normale intelligentie. Belangrijke kenmerken van leerstoornissen hun persistentie (voortduren) en het feit dat ze specifiek zijn voor een bepaalde vaardigheid.

  • Persisterend: de leerstoornis zal nooit weggaan. Met goede pedagogische begeleiding kan de persoon met een leerstoornis geslaagd functioneren in het onderwijssysteem, maar hij/zij zal altijd problemen blijven ondervinden: leerproces, didactiek en leerdoelen moeten worden aangepast aan de persoon.
  • Specifiek: de stoornis is specifiek voor taal, rekenen.

Er zijn verschillende problematieken die 'comorbiditeit vertonen' (tevens gepaard gaan) met leerstoornissen. Voorbeelden hiervan zijn ADHD en SLI.

Effecten[bewerken | brontekst bewerken]

Leerstoornissen kunnen een ingrijpend effect hebben op de persoon in kwestie. Vaak vertonen kinderen met een leerstoornis secundaire (bijkomende) gedragsproblemen, bijvoorbeeld depressie, faalangst, agressie. Bij het door de leerkracht aanhoudend verplichten van oefenen op de vaardigheid waarmee het kind problemen heeft, en bij het telkens opnieuw wijzen op zijn fouten, wordt het kind 'schoolmoe'. Het kan zelfs zo ver komen dat er een 'schoolfobie' ontstaat. Bovendien zijn kinderen met leerstoornissen vaak het doelwit van pesterijen door klasgenoten. Essentieel is een goede pedagogische hulpverlening en een optimale communicatie tussen hulpverleners, ouders en scholen.

Een kind met een leerstoornis heeft ook zijn weerslag op het gezinleven. De zorgen rondom het kind kunnen het gezin domineren, en spanningen creëren tussen de verschillende gezinsleden. Een leerstoornis kost veel tijd vanwege het huiswerk maken samen met het kind en het vervoer van het kind naar een therapeut. Broers of zussen voelen zich soms achtergesteld en kunnen daardoor ook gedragsproblemen gaan vertonen. Ouders moeten hierin het juiste midden zien te vinden.

Kinderen met leerstoornissen kunnen indien nodig aangepast onderwijs volgen (in Vlaanderen buitengewoon onderwijs Type 8).

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Voorbeelden van leerstoornissen zijn: