Elasmotherium: verschil tussen versies
teruggezet naar versie van StroopwafelBot |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 35: | Regel 35: | ||
== Vondsten == |
== Vondsten == |
||
Resten van dit dier werden gevonden in zuidelijk [[Rusland]] en [[Siberië]]. |
Resten van dit dier werden gevonden in zuidelijk [[Rusland]] en [[Siberië]]. |
||
Oorspronkelijk werd gedacht dat het dier 350.000 jaar geleden uitstierf. Dit werd echter ontkracht door een studie gepubliceerd in de [[American Journal of Applied Science]] van Andrej Valerjevitsj Sjpanski ([[Staatsuniversiteit Tomsk]]), Valentina Noermagambetovna Alijassova en Svetlana Anatoljevna Iljina (beide Staats-Pedagogisch Instituut van Pavlodar ).<ref>[http://thescipub.com/PDF/ajassp.2016.189.199.pdf The Quaternary Mammals from Kozhamzhar Locality (Pavlodar Region, Kazakhstan)]; Andrei Valerievich Shpansky, Valentina Nurmagambetovna Aliyassova en Svetlana Anatolievna Ilyina; 10 februari 2016</ref> |
Oorspronkelijk werd gedacht dat het dier 350.000 jaar geleden uitstierf. Dit werd echter ontkracht door een studie gepubliceerd in de [[American Journal of Applied Science]] van Andrej Valerjevitsj Sjpanski ([[Staatsuniversiteit Tomsk]]), Valentina Noermagambetovna Alijassova en Svetlana Anatoljevna Iljina (beide Staats-Pedagogisch Instituut van Pavlodar ).<ref>[http://thescipub.com/PDF/ajassp.2016.189.199.pdf The Quaternary Mammals from Kozhamzhar Locality (Pavlodar Region, Kazakhstan)]; Andrei Valerievich Shpansky, Valentina Nurmagambetovna Aliyassova en Svetlana Anatolievna Ilyina; 10 februari 2016</ref> Een studie uit 2018 kwam uit op 39.000 tot 35.000 jaar geleden.<ref name="nature">{{cite journal|author=Kosintsev, P.; Mitchell, K.J.; Devièse, T.; van der Plicht, J.; Kuitems, M.; Petrova, E.; Tikhonov, A.; Higham, T.; Comeskey, D.; Turney, C.; Cooper, A.; van Kolfschoten, T.; Stuart, A.J.; Lister, A.M.|year=2018|title=Evolution and extinction of the giant rhinoceros Elasmotherium sibiricum sheds light on late Quaternary megafaunal extinctions|journal=Nature Ecology & Evolution|volume=|DOI=10.1038/s41559-018-0722-0}}</ref> |
||
== Soorten == |
== Soorten == |
||
Versie van 29 nov 2018 22:58
| Elasmotherium Fossiel voorkomen: Pleistoceen | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Elasmotherium caucasicum | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Elasmotherium Fischer, 1808 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Verspreiding | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Elasmotherium op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Elasmotherium is een uitgestorven geslacht van zoogdieren, dat voorkwam in het Pleistoceen. De soort E.sibiricum leefde tot ongeveer 29.000 jaar geleden.[1] Dit is de periode van het Laatpaleolithicum, wat zou betekenen dat de vroege moderne mens hem nog gekend zal hebben.
Beschrijving
Deze neushoorn had een groot lichaam met boven op zijn kop een enorme hoorn, die op het voorhoofd was verankerd in plaats van op de snuit ingeplant, zoals dit bij andere neushoorns het geval is. Mede door de omvang en het gewicht van de massieve hoorn was deze verankering wel de veiligste methode. Een volwassen dier was ongeveer 1,8 meter hoog en 4,5 meter lang en woog ongeveer 4 ton. Hun hoorns waren aldus National Geographic twee meter lang.[2] Door het gemis van snijtanden zal het dier zijn lippen hebben gebruikt om de grassen af te plukken. De wortelloze, hoogkronige kiezen waren bedekt met cement en geplooid glazuur, dat zorgde voor extra kauwoppervlak en groeiden, net als de wortelloze tanden, continu door, omdat deze onderhevig waren aan slijtage door het eten van de ruwe grassen.
Leefwijze
Dit dier leefde op de uitgestrekte graslanden en voedde zich met gras. Door zijn imposante omvang en hoorn zal hij van carnivoren weinig te duchten hebben gehad.
Verspreiding en leefgebied
Het dier kwam voor in Siberië, en zou aan het einde van zijn bestaan een toevluchtsoord gevonden hebben in het zuiden van West-Siberië en het huidige Kazachstan.
Vondsten
Resten van dit dier werden gevonden in zuidelijk Rusland en Siberië. Oorspronkelijk werd gedacht dat het dier 350.000 jaar geleden uitstierf. Dit werd echter ontkracht door een studie gepubliceerd in de American Journal of Applied Science van Andrej Valerjevitsj Sjpanski (Staatsuniversiteit Tomsk), Valentina Noermagambetovna Alijassova en Svetlana Anatoljevna Iljina (beide Staats-Pedagogisch Instituut van Pavlodar ).[3] Een studie uit 2018 kwam uit op 39.000 tot 35.000 jaar geleden.[4]
Soorten
- Elasmotherium caucasicum
- Elasmotherium sibiricum (Siberische eenhoorn)
Bronnen, noten en/of referenties
|