Naar inhoud springen

Inclusief taalgebruik: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met 'miniatuur|Inclusief taalgebruik in het Spaans '''Inclusief taalgebruik''', of inclusieve communicatie, is een vorm van taalgebruik waarbij rekening wordt gehouden met onder andere diversiteit en gender en dat stereotype beeldvorming probeert te vermijden.<ref name=":0">{{Citeer web |url=https://www.womeninc.nl/knowledge/inclusieve-taal |titel=Inclusieve taal |bezochtdatum=2023-03-27 |w...'
(geen verschil)

Versie van 27 mrt 2023 19:06

Inclusief taalgebruik in het Spaans

Inclusief taalgebruik, of inclusieve communicatie, is een vorm van taalgebruik waarbij rekening wordt gehouden met onder andere diversiteit en gender en dat stereotype beeldvorming probeert te vermijden.[1][2][3]

Inclusief taalgebruik wordt soms gezien als een vorm van politieke correctheid, maar onderscheidt zich van hiervan doordat inclusief taalgebruik niet enkel gericht is op het vermijden van kwetsend taalgebruik, maar ook de focus legt op de identiteit van personen, acceptatie, respect en het vermijden van stereotypen.[4][5][6][7] Taalgebruik is volgens de 'Groep op hoog niveau inzake gendergelijkheid en diversiteit' van het Europees Parlement van grote invloed op het gedrag, de houding en de opvattingen van mensen.[8][9]

Gebruik

Bepaalde woorden of uitdrukkingen hebben een negatieve connotatie, zijn genderspecifiek of geven een stereotype weer.[10] Inclusief taalgebruik vermijdt dit soort woorden en legt de nadruk op taalgebruik dat onder meer diversiteit erkent, gelijke kansen bevordert en respect toont. Volgens de Linguistic Society of America is stereotypering in taal vaak niet opzettelijk bedoeld, maar kan het leiden tot marginalisering, het voortbestaan van stereotypen en de belediging van personen of groepen.[11][12]

Kritiek

Filosoof Floris van den Berg is van mening dat inclusief taalgebruik, door hem omschreven als woke, een vorm van 'taalzuivering' is: ‘het (agressief) opdringen van politiek correct taalgebruik door censuur en zelfcensuur’.[13][14] Criminoloog Bart Collard stelt dat "de taal wordt ingezet om de moraal en waarheidsperceptie van mensen te beïnvloeden, om zo invloed uit te kunnen oefenen op wet- en regelgeving."[13]

Genderneutraal en genderinclusief taalgebruik

Zie Genderneutraal taalgebruik voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Een vorm van inclusief taalgebruik is genderneutraal taalgebruik waarbij er geen onderscheid wordt gemaakt tussen genders. Door het gebruik van genderneutraal taalgebruik wordt gepoogd stereotypen over mannen en vrouwen te vermijden.[15]

Het bestaan van een woord als "papadag", maar niet het woord "mamadag", zou voor sommigen erop wijzen dat er van vrouwen wordt uitgegaan dat zij de moederrol op zich nemen en dat met het gebruik van dit soort genderspecifieke woorden de ongelijkheid tussen man en vrouw in stand gehouden wordt. Daarnaast worden aan sommige woorden specifiek het 'vrouw' of 'man' toegevoegd, omdat zij op zichzelf worden geassocieerd met de andere sekse.[1] Het European Institute for Gender Equality stelt dat woorden die verwijzen naar vrouwelijkheid vaak wordt gebruikt om iets uit te beschrijven dat zwak of minderwaardig is en dat dit soort termen vermeden dienen te worden.[15]

Aangepaste reclameposter

Tegenstanders

Genderneutraal taalgebruik stuit regelmatig op kritiek.[16][17][18] De politieke partij Vlaams Belang omschreef de genderbewuste taaladviezen van de Nederlandse taalunie als "een zoveelste voorbeeld van de drammerigheid van de woke genderideologie" en werd er een vergelijking gemaakt met het boek 1984 van George Orwell.[19]

In Duitsland is er een verdeeldheid over gender-neutraal taalgebruik in het Duits. De conservatieve politicus Alexander Krauß zei dat het niet mogelijk is om gelijkheid te creëren door genderneutrale woorden te gebruiken.[20]

Lucy Kross Wallace van The Stanford Daily stelt dat het discussiëren over taalgebruik kan leiden tot conflicten die integratie ondermijnt in plaats van bewerkstelligt.[21]

Sensitief taalgebruik

Inclusief taalgebruikt houdt rekening met woorden die worden gezien als cultureel sensitief en woorden die geassocieerd worden met onder andere racisme, classicisme en seksisme.[22] Zo is het volgens sommigen culturele toe-eigening om een woord als 'goeroe' te gebruiken om een expert te beschrijven, aangezien dit een term is die voortkomt in het boeddhisme en hindoeïsme.[23]

Het woord 'blank' is volgens sommigen besmet door het koloniale verleden en zou het woord geassocieerd worden met reinheid.[24][25][26][27] Sinds 2016 kiezen diverse media er om die reden voor om het woord 'wit' te gebruiken.[28]

Sensitivity readers

Sensitvity readers ('gevoeligheidslezers') zijn personen die literatuur nalezen en woorden en passages die als aanstootgevend of kwetsend ervaren worden aanpassen. In februari 2023 ontstond er ophef over de aanpassingen die gedaan zouden worden aan de boeken van Roald Dahl. Woorden als 'lelijk' en 'dik' zouden als aanstootgevend ervaren kunnen worden en zouden om die reden moeten worden verwijderd. Personages uit de boeken van James Bond werden aangepast omdat deze werden gezien als racistisch en racistisch taalgebruik werd verwijderd.[29][30]

Persoon-eerst taalgebruik

Zie Persoon-eerst taalgebruik voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Persoon-eerst taalgebruik is een vorm van inclusief taalgebruik om het onderscheid aan te duiden tussen de persoon en diens handicap, beperking of psychische aandoening en in de brede zin om personen van verschillende etniciteiten, sociale klassen, genders en seksuele geaardheden te beschrijven.[31] Door te spreken over bijvoorbeeld 'een gehandicapte' wordt de persoon met een handicap vereenzelvigd met diens handicap. Om die reden wordt er vaak gepleit om te spreken over 'een persoon met een handicap'.[32][33]

Externe link