Rode suikerbos: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k word vermeld > wordt vermeld |
k Ombouw ISBN naar sjabloon ivm uitschakeling magische link |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Taxobox |
{{Taxobox |
||
| type = plant |
|||
| naam = Rode suikerbos |
| naam = Rode suikerbos |
||
| afbeelding = Protea grandiceps 1DS-II 3-5554.jpg |
| afbeelding = Protea grandiceps 1DS-II 3-5554.jpg |
||
| Regel 9: | Regel 10: | ||
| clade2 = [['nieuwe' Tweezaadlobbigen]] |
| clade2 = [['nieuwe' Tweezaadlobbigen]] |
||
| orde = ''[[Proteales]]'' |
| orde = ''[[Proteales]]'' |
||
| familie = ''[[Proteaceae]]'' |
| familie = ''[[Proteaceae]]'' |
||
| geslacht = ''[[Protea]]'' |
| geslacht = ''[[Protea]]'' |
||
| taxon = [[Soort]] |
| taxon = [[Soort]] |
||
| w-naam = ''Protea |
| w-naam = ''Protea grandiceps'' |
||
|auteur = Tratt. |
| auteur = Tratt. |
||
|datum = |
| datum = |
||
| species = Protea grandiceps |
| species = Protea grandiceps |
||
| commons = Category:Protea grandiceps |
| commons = Category:Protea grandiceps |
||
| Regel 21: | Regel 22: | ||
De '''rode suikerbos''' (''Protea grandiceps Tratt.'') of ook ''rode suikerkan'' is een endemische plant van Zuid-Afrika uit het geslacht ''[[Protea]]'' die voorkomt in de provincie [[West-Kaap]]. |
De '''rode suikerbos''' (''Protea grandiceps Tratt.'') of ook ''rode suikerkan'' is een endemische plant van Zuid-Afrika uit het geslacht ''[[Protea]]'' die voorkomt in de provincie [[West-Kaap]]. |
||
De plant wordt vermeld op de Zuid-Afrikaanse [[Rode Lijst van Zuid-Afrikaanse planten|Rode Lijst]] in de categorie NT ''bijna bedreigd''.<ref>{{ |
De plant wordt vermeld op de Zuid-Afrikaanse [[Rode Lijst van Zuid-Afrikaanse planten|Rode Lijst]] in de categorie NT ''bijna bedreigd''.<ref>{{Citeer web|url=http://redlist.sanbi.org/species.php?species=799-94|title=SANBI Red List}} </ref> De reden is dat de plant langzaam volwassen wordt en daarmee kwetsbaar is voor al te vaak optredende branden. Andere bedreigingen is het plukken van zijn bloemen en het -voormalige- gebruik voor brandhout. |
||
Het is een flinke, wat gedrongen struik van 2 meter hoog en 2-3 meter breed met een enkele hoofdstam. De bladeren zijn eirond of omgekeerd eirond en 8-13 cm in lengte en 3-8,5 cm in breedte. Ze zijn onbehaard met een afgeronde punt en een gegolfde rand en een opvallende enkele nerf. De kleur is blauwgroen met een roodachtige rand. De bloemen zijn ovaal van vorm, 10-14 cm lang en 6-8 cm breed. De schutbladen hebben de kleur van rode baksteen en zijn aan de binnenzijde bedekt met fijn, vrij lang haar, dat in kleur kan variëren van wit tot paars of bruin. |
Het is een flinke, wat gedrongen struik van 2 meter hoog en 2-3 meter breed met een enkele hoofdstam. De bladeren zijn eirond of omgekeerd eirond en 8-13 cm in lengte en 3-8,5 cm in breedte. Ze zijn onbehaard met een afgeronde punt en een gegolfde rand en een opvallende enkele nerf. De kleur is blauwgroen met een roodachtige rand. De bloemen zijn ovaal van vorm, 10-14 cm lang en 6-8 cm breed. De schutbladen hebben de kleur van rode baksteen en zijn aan de binnenzijde bedekt met fijn, vrij lang haar, dat in kleur kan variëren van wit tot paars of bruin. Bij voorkeur groeit de plant op hellingen en plekken waar brandschade minder waarschijnlijk is.<ref>{{Citeer web|url=http://pza.sanbi.org/protea-grandiceps|title=Pza SANBI}}</ref> De plant komt van nature voor van Kaapstad tot de Kammanassiebergen, maar op de [[Tafelberg (Kaapstad)|Tafelberg]] is de soort vrijwel verdwenen. In zijn pamflet ''Silva Capensis'' van 1854 was [[Karl Wilhelm Ludwig Pappe]] de eerste die zich daar zorgen over maakte en opriep de plant wettelijk te beschermen.<ref>''Burning Table Mountain: An Environmental History of Fire on the Cape Peninsula'', Palgrave Studies in World Environmental History, {{Aut|S. Pooley}}, Springer, 2014, {{ISBN|1137415444}}, {{ISBN|9781137415448}}</ref> |
||
{{Appendix}} |
{{Appendix}} |
||
[[Categorie:Zaadplanten|rode suikerbos]] |
[[Categorie:Zaadplanten|rode suikerbos]] |
||
[[Categorie:Plant uit het Afrotropisch gebied|rode suikerbos]] |
[[Categorie:Plant uit het Afrotropisch gebied|rode suikerbos]] |
||
Huidige versie van 25 mrt 2024 om 12:27
| Rode suikerbos IUCN-status: Niet geëvalueerd | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Protea grandiceps in Caledon | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Protea grandiceps Tratt. | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Rode suikerbos op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De rode suikerbos (Protea grandiceps Tratt.) of ook rode suikerkan is een endemische plant van Zuid-Afrika uit het geslacht Protea die voorkomt in de provincie West-Kaap.
De plant wordt vermeld op de Zuid-Afrikaanse Rode Lijst in de categorie NT bijna bedreigd.[1] De reden is dat de plant langzaam volwassen wordt en daarmee kwetsbaar is voor al te vaak optredende branden. Andere bedreigingen is het plukken van zijn bloemen en het -voormalige- gebruik voor brandhout.
Het is een flinke, wat gedrongen struik van 2 meter hoog en 2-3 meter breed met een enkele hoofdstam. De bladeren zijn eirond of omgekeerd eirond en 8-13 cm in lengte en 3-8,5 cm in breedte. Ze zijn onbehaard met een afgeronde punt en een gegolfde rand en een opvallende enkele nerf. De kleur is blauwgroen met een roodachtige rand. De bloemen zijn ovaal van vorm, 10-14 cm lang en 6-8 cm breed. De schutbladen hebben de kleur van rode baksteen en zijn aan de binnenzijde bedekt met fijn, vrij lang haar, dat in kleur kan variëren van wit tot paars of bruin. Bij voorkeur groeit de plant op hellingen en plekken waar brandschade minder waarschijnlijk is.[2] De plant komt van nature voor van Kaapstad tot de Kammanassiebergen, maar op de Tafelberg is de soort vrijwel verdwenen. In zijn pamflet Silva Capensis van 1854 was Karl Wilhelm Ludwig Pappe de eerste die zich daar zorgen over maakte en opriep de plant wettelijk te beschermen.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|