De titel verwijst naar fans die concerten van The Tangent bezochten. Na en tijdens optredens was er altijd een handenschudden van fans die in een rij voor het podium stonden. Tevens was het de wens van bandleider dat dit album na jaren van luisteren aan zou sluiten in het rijtje van Tales from Topographic Oceans van Yes, The Lamb Lies Down on Broadway van Genesis en Pawn hearts van Van der Graaf Generator. Net zoals Jon Anderson zijn toelichting bij Tales begon met "We waren op tournee in Tokio", begint Tillison met "We waren op tournee in Duitsland". Hij hoopte dan ook dat de fans van progressieve rock het album niet meteen afschreven (zoals met Tales gebeurde), maar het album zouden laten rijpen.
Het album werd weer opgenomen in diverse studio’s in Engeland en Zweden, net zoals het uitkwam waar de musici waren. De personele bezetting had wel een aderlating te verwerken, Roine Stolt (bezig met album Wall Street Voodoo) en Zoltan Csörsz (ruzie met Stolt) deden niet meer mee; de eerste werd vervangen door Krister Jonsson uit Karmakanic van Reingold, de tweede door Jaime Salazar, opnieuw een drummer uit The Flower Kings. Met name het vertrek van Stolt zorgde ervoor dat Tillison beter aan kon geven welke richting hij op wilde met The Tangent.
Het hoesontwerp was opnieuw in handen van Ed Unitsky, die zich voor de binnenhoes liet inspireren door Maurits Cornelis Escher (dwars op elkaar staande trappen, M.C. Escher Street en glazen bol).
