Albert de Menten de Horne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Albert Ghislain Robert de Menten de Horne (Sint-Truiden, 16 januari 1848 - Brussel, 16 mei 1920) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Leon de Menten (1752-1822) ontving postuum adelserkenning in 1823, onder de naam 'de Menten' voor hemzelf en onder de naam 'de Menten de Horne' voor zijn elf kinderen. Een van zijn zoons was ridder Jean-Théodore de Menten (1789-1860), lid van de provinciale staten van Limburg, burgemeester van Sint-Truiden, arrondissementscommissaris van Hasselt. Die had als jongste zoon ridder Leon de Menten (1815-1888), die bestendig afgevaardigde werd in de provincie Limburg.

Het is van deze Leon en van zijn vrouw Thérèse Wyns (1821-1899) dat ridder Albert de Menten de Horne een zoon was. Hij was getrouwd met Jeanne Malou (1852-1917) en ze hadden een enige zoon.

Hij was provincieraadslid voor Limburg (1900-1912) en werd katholiek volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Hasselt (1912-1914).

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse, Annuaire 1994, Brussel, 1994.