Alectoria sarmentosa

Alectoria sarmentosa
	Alectoria sarmentosa
	Taxonomische indeling
Rijk:	Fungi (Schimmels)
Stam:	Ascomycota
Klasse:	Lecanoromycetes
Orde:	Lecanorales
Familie:	Lecanoraceae
Geslacht:	Alectoria
	Soort
	Alectoria sarmentosa; (Ach.) Ach. (1810)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Alectoria sarmentosa op Wikispecies
Portaal	Biologie

Alectoria sarmentosa is een korstmos dat tot de orde Lecanorales van de ascomyceten behoort. Het is een draadvormig en bossig korstmos met een lange levensduur. Dit korstmos is een epifyt.^[1]

Alectoria sarmentosa groeit op de takken van naaldbomen en bladverliezende loofbomen in de noordelijke gematigde regenwouden met schone lucht.^[1] De bomen moeten voor voldoende zonlicht bij open plekken staan.

Het bossige, draadvormige thallus is sterk vertakt. Elke tak vertakt twee tot vier keer. De dikste takken zijn dikker dan 2,5 mm.^[1] De kleur varieert van grijsgroen tot geelgroen^[2] en wordt gewoonlijk naar de top donkerder.^[1] Op het oppervlak zitten smalle ribbels.^[2] De thalli vormen tot meer dan 10 cm lange, hangende matten.^[2]^[3] Alectoria sarmentosa vermeerdert zich door afgebroken stukjes thallus, die verspreidt worden door de wind.^[4]

Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]

Dieren gebruiken Alectoria sarmentosa als voedsel, vooral in de winterperiode. Het sitkahert en de kariboe eten het korstmos zover als ze er bij kunnen komen en ook de op de grond liggende, afgewaaide stukken.^[5] Ook de vliegende eekhoorns gebruiken deze en andere korstmossen als voedsel en als nestmateriaal.^[2]

Vele inheemse bewoners van de Noordwestkust van Noord-Amerika en de Nuxalk in Canada gebruiken de vezels vooral voor luiers en als verbandmateriaal.^[2] Ze gebruikten de vezels ook voor valse wimpers en als haar bij dansmaskers. Sommige inheemse bewoners van Alaska en Canada maakten van de vezels poncho's en schoeisel.^[2]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c ^d McCune, Bruce, Linda Geiser, Sylvia Duran Sharnoff, Stephen Sharnoff, and Alexander G. Mikulin. Macrolichens of the Pacific Northwest. Corvallref>is: Oregon State UP, 1997. Print.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Pojar, Jim, A. MacKinnon, and Paul B. Alaback. Plants of the Pacific Northwest Coast: Washington, Oregon, British Columbia & Alaska. Redmond, WA: Lone Pine Pub., 1994. Print.
↑ Hale, Mason E. How to Know the Lichens. Dubuque, IA: W.C. Brown, 1969. Print.
↑ Esseen, Per-Anders. "Edge Influence on the Old-Growth Forest Indicator Lichen Alectoria sarmentosa in Natural Ecotones." Journal of Vegetation Science 2006: 185. JSTOR Journals. Web. 18 Nov. 2014.
↑ "Witch's Hair · University of Puget Sound." University of Puget Sound, Slater Museum of Natural History. University of Puget Sound, n.d. Web. 15 Nov. 2014.

Zie de categorie Alectoria sarmentosa van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[McCune-1] McCune, Bruce, Linda Geiser, Sylvia Duran Sharnoff, Stephen Sharnoff, and Alexander G. Mikulin. Macrolichens of the Pacific Northwest. Corvallref>is: Oregon State UP, 1997. Print.

[Pojar-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Pojar, Jim, A. MacKinnon, and Paul B. Alaback. Plants of the Pacific Northwest Coast: Washington, Oregon, British Columbia & Alaska. Redmond, WA: Lone Pine Pub., 1994. Print.

[3] Hale, Mason E. How to Know the Lichens. Dubuque, IA: W.C. Brown, 1969. Print.

[4] Esseen, Per-Anders. "Edge Influence on the Old-Growth Forest Indicator Lichen Alectoria sarmentosa in Natural Ecotones." Journal of Vegetation Science 2006: 185. JSTOR Journals. Web. 18 Nov. 2014.

[Witch's_Hair-5] "Witch's Hair · University of Puget Sound." University of Puget Sound, Slater Museum of Natural History. University of Puget Sound, n.d. Web. 15 Nov. 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]