Aquilegia bernardii
| Aquilegia bernardii | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Aquilegia bernardii Gren. & Godr. (1847) | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| habitus | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Aquilegia bernardii op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Aquilegia bernardii is een overblijvende plant uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae) die endemisch is op Corsica.
Naamgeving en etymologie[bewerken | brontekst bewerken]
- Frans: Ancolie de Bernard
- Italiaans: Aquilegia di Bernard
De soortaanduiding bernardii is een eerbetoon aan de Franse botanicus Pierre Frédéric Bernard (1749-1825).
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het is een overblijvende, kruidachtige plant. De grondbladeren zijn gesteeld, dubbel drietallig met in verhouding grote bladslipjes.
De bloemen zijn vijfdelig en lichtblauw gekleurd. De sporen bovenaan de kroonblaadjes zijn kort, dun en recht tot zwak gebogen. De meeldraden zijn felgeel gekleurd en steken buiten de bloem uit.
De plant bloeit van mei tot juli.
Habitat en verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De soort groeit voornamelijk op gedeeltelijk beschaduwde plaatsen op rotsachtige, zure bodem.
De plant is endemisch op het Franse eiland Corsica.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
