Avantia Damberg
| Avantia Damberg | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Avantia Melvina Amanda Damberg | |||
| Geboren | Leeuwarden, 1977 | |||
| Geboorteland |  Nederland
| |||
| Opleiding | Gerrit Rietveld Academie | |||
| Beroep(en) | Beeldend kunstenaar | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Periode | 2008 tot heden | |||
| Website | ||||
| ||||
Avantia Melvina Amanda Damberg (Leeuwarden, 1977) is een Curaçaos beeldend kunstenaar.
Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]
Avantia Damberg haalde in 2007 een Bachelor of Arts aan de Gerrit Rietveld Academie. Haar korte film 1 Zone uit 2007 werd geselecteerd voor het Nederlands Film Festival.[1] Na haar afstuderen werkte zij enkele jaren in de culturele sector in Amsterdam, onder meer in het Virtuele Museum aan de Zuidas. In 2008 begon haar loopbaan als beeldend kunstenaar. In 2012 verhuisde zij naar het land van haar ouders, Curaçao.
In haar werk viert zij de Curaçaose of Caribische identiteit in kunstvorm. Zij is van mening dat kunst mensen op een anders spoor kan zetten. “To me, art is an outlet and a representation of what is going on in our society. At least that is what I would prefer it to be. Art should reflect our interests and concerns.”
Damberg exposeerde in Amsterdam, Arnhem, Parijs, Tallinn, Madrid, Mexico City, Berlijn en Miami. In 2021 werkte zij in cultureel centrum de Blokhuispoort in Leeuwarden als artist in residence voor de expositie Open Stal 2021. Haar werk voor deze expositie ging over de gewelddadige dood van vijftien Chinese arbeiders tijdens een oproer in Suffisant op Curaçao in 1942.[2] In 2022 werd van dit werk een solo-expositie gehouden in het Curaçaosch Museum.[3]
In januari 2022 sloot Avantia Damberg een overeenkomst met de stichting Johannes Bosco: landhuis Brakkeput Ariba wordt de komende tijd haar atelier.[4]
Animaties[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens de opleiding aan de Rietveld Academie was Dambergs specialiteit het maken van animaties. Ook na haar afstuderen maakte zij een reeks animaties, maar in 2014 moest zij daarmee stoppen omdat zij lichamelijke klachten kreeg door het gebruik van de laptop en omdat het niet langer te combineren was met haar dagelijks leven. Tijdens de Open Ateliers Zuidoost in de Bijlmer in 2021 maakte zij samen met Ailsa Anastatia de animatievideo Nigra Videri / Black to be Seen. Deze video werd vertoond bij de opening van het Black Magic Woman Festival in het Bijlmer Parktheater.[5]
Beelden[bewerken | brontekst bewerken]
Damberg werkt graag met teksten. Haar eerste grote, openbare werk was Map of Curaçao, een reliëf in de vorm van het eiland, waarop in elke regio de daar vandaan komende familienamen staan. De eerste versie, met de namen op tweehonderd gebogen strookjes papier, maakte zij in 2014 voor de tentoonstelling Exploring the past to envisage the future. Het werk had een audioloop: alle namen werden voorgelezen en de toeschouwer kon in een doos zijn of haar familienaam en woonplaats deponeren. Het bracht een boodschap van saamhorigheid en gelijkwaardigheid over. Voor het bevolkingsregister (Kranshi) maakte zij in 2016 een tweede versie, met de namen op keramische tegeltjes. In de beeldentuin van het Blue Bay resort staat sinds 2017 Map of Curaçao III, gemaakt van natuursteen met de namen op stukjes koraal.
Postzegels[bewerken | brontekst bewerken]
In 2016 kreeg Damberg van Cpost de opdracht een serie postzegels te ontwerpen. Zij gebruikte hiervoor de oudste grafische ontwerpen van Curaçao, de rotstekeningen en versieringen op keramiek van de eerste bewoners, de Caquetios. In 2019 kreeg dit een vervolg met het ontwerpen van een serie met als thema klassieke musici van Curaçao, en twee sets rond historische gebeurtenissen, Trinta di mei (vijftig jaar geleden) en Dia di Bandera (35 jaar geleden). In 2023 ontwierp ze een serie ter gelegenheid van de afschaffing van de slavernij (160 jaar geleden). Het ontwerpen van de postzegels was een droom die uitkwam. Als kind spaarde zij postzegels en was ze lid van de postzegelclub van jeugdclub De Tamarijn. Op de lagere school mochten de leerlingen elk jaar een tekening maken voor de kinderpostzegel, maar tot haar teleurstelling werd haar tekening nooit gekozen.
Collages[bewerken | brontekst bewerken]
In haar digitale collages Life stages uit 2017 beeldt zij de grote invloed uit van de olieraffinaderij Isla op het sociale en politieke leven van Curaçao. Zij gebruikte hierbij verschillende materialen, gelijmd op een keramische tegel en geglazuurd. Datzelfde jaar maakte zij de serie Women of Curacao, van vooral vrouwen van kleur, en een serie zelfportretten met gemanipuleerde selfies.
Muurschilderingen[bewerken | brontekst bewerken]
Op verzoek van een winkelier in Punda maakte Damberg een interactieve muurschildering van engelenvleugels, Punda Wings in de steeg Angel Job. De steeg was vervuild en mensen voelden zich er onveilig. Voorbijgangers kunnen er foto's van zichzelf als engelen maken. Op een Instagramaccount kunnen de foto's geplaatst worden met een hashtag. In dezelfde steeg maakte zij later de muurschildering Hidden heroes, samen met Alena Davidovich.
Ter gelegenheid van het Kaya Kaya festival van december 2018 werd Damberg uitgenodigd een nieuwe trap te beschilderen met geometrische patronen. Zij noemde het de Colorful Steps of Otrobanda.
Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]
-
Beeld Map of Curaçao II, 2016 -
Beeld Map of Curaçao III, 2017 -
Muurschildering Pundawings, 2017 -
Colourful steps of Otrobanda, 2018 -
Muurschildering Hidden hero Medardo de Marchena, 2019 -
Muurschildering Hidden hero May Henriquez, 2019 -
Postzegel Dia di Bandera, 2019 -
Postzegel Trinta di mei, 2019 -
Serie postzegels Curaçaose musici, 2019 -
Klein werk in de Kathedraal van doornen, 2020 -
Werk in het Pedro Odulio Willems Stadion in Suffisant, 2021
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|