Azocyclotin
| Azocyclotin | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | |||||
| |||||
Structuurformule van azocyclotin
| |||||
| Algemeen | |||||
| Molecuulformule | C20H35N3Sn | ||||
| IUPAC-naam | tri(cyclohexyl)-1H-1,2,4-triazol-1-yltin | ||||
| Andere namen | 1-(tricyclohexylstannyl)-1H-1,2,4-triazool | ||||
| Molmassa | 436,22 g/mol | ||||
| SMILES | [n-]1ncnc1.[Sn+](C1CCCCC1)(C2CCCCC2)C3CCCCC3
| ||||
| InChI | 1/3C6H11.C2H2N3.Sn/c3*1-2-4-6-5-3-1;1-3-2-5-4-1;/h3*1H,2-6H2;1-2H;/q;;;-1;+1/rC20H35N3Sn/c1-4-10-18(11-5-1)24(23-17-21-16-22-23,19-12-6-2-7-13-19)20-14-8-3-9-15-20/h16-20H,1-15H2
| ||||
| CAS-nummer | 41083-11-8 | ||||
| EG-nummer | 255-209-1 | ||||
| Wikidata | Q410926 | ||||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |||||
| |||||
| H-zinnen | H301 - H315 - H318 - H330 - H335 - H410 | ||||
| EUH-zinnen | geen | ||||
| P-zinnen | P273 - P280 - P305+P351+P338 - P501 | ||||
| EG-Index-nummer | 050-019-00-3 | ||||
| LD50 (ratten) | (oraal) 209 mg/kg | ||||
| Fysische eigenschappen | |||||
| Aggregatietoestand | vast | ||||
| Kleur | kleurloos tot wit | ||||
| Dichtheid | 1,34 g/cm³ | ||||
| Smeltpunt | 210 °C | ||||
| Oplosbaarheid in water | 0,00012 g/L | ||||
| Goed oplosbaar in | dichloormethaan | ||||
| Slecht oplosbaar in | water | ||||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | |||||
| |||||
Azocyclotin is een organische tinverbinding, gebruikt als acaricide en miticide.
Toepassing[bewerken | brontekst bewerken]
Azocyclotin is een acaricide met contactwerking tegen rode spin (Panonychus ulmi), bonenspintmijt en roestmijt op fruitbomen, aardbeien en sierplanten (rozen, laurier).
Regelgeving[bewerken | brontekst bewerken]
De Europese Unie heeft besloten om azocyclotin niet op te nemen in de lijst van toegelaten gewasbeschermingsmiddelen.[1] Azocyclotin was een van de bestaande landbouwchemicaliën die in het kader van de Europese pesticidenrichtlijn 91/414/EEG moest geëvalueerd worden op haar milieu- en gezondheidsrisico's, om een nieuwe toelating te kunnen verkrijgen. Maar het bedrijf dat het aanvraagdossier had ingediend besliste om zich terug te trekken.
De beslissing bepaalt dat er geen producten op basis van azocyclotin mogen erkend worden in EU-lidstaten vanaf 5 april 2008. Bestaande voorraden mogen nog tot uiterlijk 4 oktober 2009 gebruikt worden. In België is het product Peropal van Bayer door deze beslissing gevat.[2] In Nederland is er geen product met azocyclotin erkend.
Eigenschappen en gevaren[3][bewerken | brontekst bewerken]
Azocyclotin is matig toxisch voor zoogdieren, vogels en bijen. Het heeft een hoge bioconcentratiefactor van 7.500. Het is zeer giftig voor vissen en ongewervelde waterdieren.
Een afbraakproduct van azocyclotin is cyhexatin (tricyclohexyltinhydroxide), een ander acaricide dat eveneens door de EU-Beschikking 2008/296/EG is verboden.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|