BRDC International Trophy 1949

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De BRDC International Trophy 1949 was een autorace die werd gehouden op 20 augustus 1949 op het circuit van Silverstone in het Engelse Silverstone. De race werd verdeeld in twee heats die de deelnemers voor de finalerace opleverden.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Heat 1[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Rijder Ronden Tijd/opgave
1 Vlag van Thailand Birabongse Bhanubandh 20 39:00.2
2 Vlag van Italië Alberto Ascari 20 + 0.8
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Reg Parnell 20 + 43.8
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Gerard 20 + 1:56.2
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cuth Harrison 19 + 1 ronde
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Horsfall 19 + 1 ronde
7 Vlag van Frankrijk Philippe Étancelin 19 + 1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Fry 18 + 2 ronden
9 Vlag van België Johnny Claes 18 + 2 ronden
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Murray 18 + 2 ronden
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Anthony Baring 18 + 2 ronden
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoffrey Crossley 18 + 2 ronden
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Haberson 17 + 3 ronden
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Shawe-Taylor 11 + 9 ronden
NF Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Whitehead Ventiel
NF Vlag van Verenigd Koninkrijk Duncan Hamilton Oliepijp
NF Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Whitehead
NF Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Chorlton Oliepijp

Heat 2[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Rijder Ronden Tijd/opgave
1 Vlag van Italië Giuseppe Farina 20 39:44.4
2 Vlag van Italië Luigi Villoresi 20 + 5.2
3 Vlag van Zwitserland Emmanuel de Graffenried 20 + 27.6
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Walker 20 + 1:44.8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Salvadori 19 + 1 ronde
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rolt 19 + 1 ronde
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Ashmore 19 + 1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Hampshire 19 + 1 ronde
9 Vlag van Frankrijk Pierre Levegh 19 + 1 ronde
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Richardson 18 + 2 ronden
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gordon Watson 18 + 2 ronden
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Nixon 18 + 2 ronden
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Kelly 18 + 2 ronden
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoffrey Ansell 18 + 2 ronden
NF Vlag van Verenigd Koninkrijk Leslie Brooke
NF Vlag van Verenigd Koninkrijk John Gordon Oliepomp
NF Vlag van Monaco Louis Chiron Cilinders
DNS Vlag van Verenigd Koninkrijk Raymond Mays

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Rijder Team Ronden Tijd/opgave
1 Vlag van Italië Alberto Ascari Ferrari 30 59:42.6
2 Vlag van Italië Giuseppe Farina Ferrari 30 + 1.8
3 Vlag van Italië Luigi Villoresi Ferrari 30 + 36.4
4 Vlag van Zwitserland Emmanuel de Graffenried Maserati 30 + 36.4
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Walker ERA 30 + 1:24.2
6 Vlag van Thailand Birabongse Bhanubandh Maserati 30 + 2:14.0
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Gerard ERA 29 + 1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Ashmore Maserati 29 + 1 ronde
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cuth Harrison ERA 28 + 2 ronden
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rolt Alfa Romeo 28 + 2 ronden
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Hampshire ERA 28 + 2 ronden
12 Vlag van België Johnny Claes Talbot-Lago 27 + 3 ronden
13 Vlag van Frankrijk Pierre Levegh Talbot-Lago 27 + 3 ronden
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gordon Watson Alta 27 + 3 ronden
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Fry Maserati 27 + 3 ronden
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Nixon ERA 27 + 3 ronden
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Salvadori Maserati 27 + 3 ronden
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Murray Maserati 26 + 4 ronden
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Kelly Maserati 26 + 4 ronden
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoffrey Crossley Alta 26 + 4 ronden
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Richardson RRA 21 + 9 ronden
NF Vlag van Verenigd Koninkrijk John Horsfall ERA Fataal ongeluk