Boraciet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Boraciet
Boraciet
Mineraal
Chemische formule Mg3B7O13Cl
Kleur Kleurloos, wit, grijs, geelwit, blauwgroen
Streepkleur Wit
Hardheid 7
Gemiddelde dichtheid 2,9 kg/dm3
Glans Glas tot diamant
Opaciteit Subdoorzichtig tot doorschijnend
Breuk Schelpvormig (bros)
Splijting Geen
Kristaloptiek
Kristalstelsel orthorombisch
Brekingsindices 1,658 - 1,667
Dubbele breking 0,0100 - 0,0108
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal boraciet is een chloor-houdend magnesium-boraat met de chemische formule Mg3B7O13Cl.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het subdoorzichtig tot doorschijnend kleurloze, witte, grijze, geelwitte of blauwgroene boraciet heeft een glas- tot diamantglans, een witte streepkleur en het mineraal kent geen splijting. Het kristalstelsel is orthorombisch. Boraciet heeft een gemiddelde dichtheid van 2,9, de hardheid is 7 en het mineraal is niet radioactief. De dubbelbreking van boraciet is 0,0100 - 0,0108.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

De naam van het mineraal boraciet is afgeleid van de chemische samenstelling; het bevat het element boor.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Boraciet is een mineraal dat gevormd wordt in mariene evaporieten. De typelocatie van boraciet is Lüneburg (Duitsland). Het mineraal wordt verder gevonden bij Stassfurt in Saksen, bij Loftus, Cleveland, Verenigd Koninkrijk en in Iberville Parish in Louisiana (Verenigde Staten).

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Boraciet op Webmineral.com
Zie de categorie Boracite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.