Claudia Porwik

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Claudia Porwik
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Duitsland Duitse
Geboorteplaats Coburg, West-Duitsland
Geboortedatum 14 november 1968
Profdebuut 1984
Met pensioen 1997
Totaal prijzengeld 702.409 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 195–191
Titels 0 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 29e (2 april 1990)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1990)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1986)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1992)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1992)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 157–151
Titels 6 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 24e (25 april 1994)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1988, 1992, 1993)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1988)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1992)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 10–11
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1990)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1992)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1988, 1993, 1995)
Laatst bijgewerkt op: 25 maart 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1985 244
1986 96 141
1987 104 138
1988 68 75
1989 75 65
1990 29 98
1991 78 75
1992 99 29
1993 91 36
1995 139 44
1996 153 303
1997 411 314

Claudia Porwik (Coburg, 14 november 1968) is een voormalig tennisspeelster uit Duitsland. Porwik was actief in het proftennis van 1984 tot en met 1997.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Porwik debuteerde in 1984 op het ITF-toernooi van Berlijn (Duitsland). Zij stond in 1985 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Telford (Engeland) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Nederlandse Nicole Jagerman te verslaan. In totaal won zij drie ITF-titels, de laatste in 1995 in Valladolid (Spanje).

In 1986 kwalificeerde Porwik zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Miami, dat eenmalig in Boca Raton werd gehouden. Zij stond in 1987 voor het eerst (en de enige keer) in een WTA-finale, op het toernooi van Taipei – zij verloor van de Australische Anne Minter. Haar mooiste overwinning behaalde zij op het Australian Open 1990, waar zij in de derde ronde de als tweede geplaatste Gabriela Sabatini (WTA-3) versloeg.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op het Australian Open 1990. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 29e plaats, die zij bereikte in april 1990.

Porwik speelde haar laatste partij in het beroepscircuit in augustus 1997, op het ITF-toernooi van Salt Lake City (VS) – zij moest tijdens haar tweederondepartij tegen Meilen Tu opgeven, en keerde niet meer terug bij het internationale tennis.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Porwik behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1985 op het WTA-toernooi van Berlijn (German Open), samen met landgenote Silke Meier – zij bereikten er de tweede ronde. Later dat jaar won zij het ITF-toernooi van Rheda-Wiedenbrück (Duitsland), weer met Silke Meier aan haar zijde, door het Britse duo Belinda Borneo en Lorrayne Gracie te verslaan.

Porwik stond in 1988 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Tarente, samen met landgenote Andrea Betzner – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Laura Garrone en Helen Kelesi te verslaan. In totaal won zij zes WTA-titels, de laatste in 1995 in Peking, samen met de Amerikaanse Linda Wild.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 24e plaats, die zij bereikte in april 1994.

Porwik speelde haar laatste partij in juni 1997 op het ITF-toernooi van Marseille – ook nu weer samen met Silke Meier bereikte zij er de halve finale.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Porwik bereikte de kwartfinale op Wimbledon 1995, samen met de Nederlander Tom Nijssen.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1986–1995 maakte Porwik driemaal deel uit van het Duitse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 3–2.

Na de actieve loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Porwik opende eerst een tennisschool in Fürth, en kort daarop een in Neurenberg[1] sinds april 2000 in samenwerking met sportvereniging TSV Altenfurt aldaar.[2]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1987-04-26 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Australië Anne Minter 4-6, 1-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1988-05-01 Vlag van Italië WTA Tarente gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Andrea Betzner Vlag van Italië Laura Garrone
Vlag van Canada Helen Kelesi
6-1, 6-2
2. 1991-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Schenectady hardcourt Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt
Vlag van Verenigde Staten Shannan McCarthy
6-2, 6-4
3. 1993-08-29 Vlag van Verenigde Staten WTA Schenectady hardcourt Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Argentinië Florencia Labat
Vlag van Duitsland Barbara Rittner
4-6, 6-4, 6-2
4. 1993-10-17 Vlag van Frankrijk WTA Montpellier tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath Vlag van Slowakije Janette Husárová
Vlag van België Dominique Monami
3-6, 6-2, 7-6
5. 1995-01-08 Vlag van Indonesië WTA Jakarta hardcourt Vlag van Roemenië Irina Spîrlea Vlag van België Laurence Courtois
Vlag van België Nancy Feber
6-2, 6-3
6. 1995-09-30 Vlag van China WTA Peking hardcourt Vlag van Verenigde Staten Linda Wild Vlag van Nederland Stephanie Rottier
Vlag van Chinees Taipei Wang Shi-ting
6-1, 6-0
verloren finales
1. 1988-05-22 Vlag van Zwitserland WTA Genève gravel Vlag van Zweden Maria Lindström Vlag van Zwitserland Christiane Jolissaint
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Dianne Van Rensburg
1-6, 3-6
2. 1989-11-05 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis hardcourt (i) Vlag van Sovjet-Unie Larisa Savtsjenko Vlag van Verenigde Staten Katrina Adams
Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
4-6, 4-6
3. 1992-02-09 Vlag van Duitsland WTA Essen tapijt (i) Vlag van België Sabine Appelmans Vlag van Bulgarije Katerina Maleeva
Vlag van Duitsland Barbara Rittner
5-7, 3-6
4. 1992-02-16 Vlag van Oostenrijk WTA Linz tapijt (i) Vlag van Italië Raffaella Reggi-Concato Vlag van Nederland Monique Kiene
Vlag van Nederland Miriam Oremans
4-6, 2-6

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 1985-12-01 Vlag van Verenigd Koninkrijk Telford $10.000 hardcourt Vlag van Nederland Nicole Jagerman 6-3, 6-4
2. 1986-03-09 Vlag van Zweden Stockholm $10.000 gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Petra Tesařová 6-1, 6-0
3. 1995-07-30 Vlag van Spanje Valladolid $50.000 gravel Vlag van Spanje María Sánchez Lorenzo 6-4, 6-2

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 1985-08-11 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Rheda-Wiedenbrück $10.000 gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Silke Meier Vlag van Verenigd Koninkrijk Belinda Borneo
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lorrayne Gracie
4-6, 7-6, 6-1

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1995 1996  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 1R KF 2R HF 2R 1R 3R 13-7
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 4-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 2R 1R 1R 3R 2R 1R 2R 5-9
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 1R 1R 1R 3R 1R 3-8

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1995 1996  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 2R 2R KF 1R 1R 3R 2R 2R 9-8
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 3R 1R 3R 3R 1R 6-7
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R KF 3R 2R 1R 1R 3R 1R 1R 10-10
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 1R 2R 2R KF 3R 2R 9-9

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1987 1988 1990 1992 1993 1995 1996  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1-1
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 2-1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 2R 1R KF 2R 7-6
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 0-3

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]