Katerina Maleeva

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Niet te verwarren met haar zusters Manuela Maleeva en Magdalena Maleeva, die ook tennis spelen.
Katerina Maleeva
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Bulgarije Bulgaarse
Geboorteplaats Sofia
Geboortedatum 7 mei 1969
Woonplaats Sofia
Lengte 1,68 m
Gewicht 55 kg
Profdebuut 1984
Met pensioen 1997
Slaghand rechts, tweehandige backhand
Totaal prijzengeld 2.220.371 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 369–210
Titels 11 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 6e (9 juli 1990)
Olympische Spelen 3e ronde (1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1990, 1991)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1990, 1992)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1988, 1993)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 131–156
Titels 2 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 24e (12 september 1994)
Olympische Spelen 1e ronde (1988, 1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1985, 1990, 1993)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1986, 1993)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1988, 1992, 1994)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (1994)
Laatst bijgewerkt op: mei 2013
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Katerina Maleeva (uitspr. Maleëva of Malejeva) (Bulgaars: Катерина Георгиева Малеева) (Sofia, 7 mei 1969) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Bulgarije. Zij komt uit een tennisfamilie. Ook haar oudere zus Manuela en haar jongere zus Magdalena waren topspeelsters in het tennis. Haar moeder Julia Berberian was een professioneel tennisspeelster voor Bulgarije in de jaren zestig. Zij trainde haar drie dochters.

Maleeva speelde in de periode van 1984 tot en met 1995 bijna jaarlijks in het Bulgaarse team voor de Fed Cup zowel in het enkel- als in het dubbelspel; in het enkelspel bereikte ze de beste resultaten: ze won twintig van haar 29 partijen.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In 1984 debuteerde Katerina Maleeva op het ITF-toernooi van San Antonio in de Verenigde Staten. Reeds datzelfde jaar won ze haar eerste (en enige) ITF-titel, op het toernooi van Lyon (Frankrijk) – in de finale versloeg ze de Argentijnse Mercedes Paz. Maleeva schakelde al snel over naar het WTA-circuit – in oktober 1984 beleefde ze haar WTA-debuut op het gloednieuwe European Indoors-toernooi in Zürich; ze bereikte er de kwartfinale. In 1985 stond ze voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Seabrook Island – ze won de eindstrijd van de Roemeense Virginia Ruzici. Gedurende haar loopbaan speelde ze twintig keer een WTA-finale, waarvan ze er elf won.

Haar beste grandslamresultaat is het bereiken van de kwartfinale, op alle vier grandslamtoernooien. In 1988 nam ze deel aan de Olympische spelen in Seoel – ze bereikte er de derde ronde, waarin ze verloor van de Amerikaanse Pam Shriver. Ook in 1992 (Barcelona) nam ze deel. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de zesde plaats, die ze bereikte in juli 1990. In de herfst van 1996 speelde ze haar laatste toernooi.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Ook in het dubbelspel debuteerde Katerina Maleeva in 1984, op het ITF-toernooi van Monviso, samen met de Joegoslavische Renata Šašak. Het jaar erop won ze haar eerste (en enige) ITF-titel, samen met haar oudere zus Manuela. Inmiddels had ze haar WTA-debuut al in december 1984 gehad, samen met zus Manuela op de Pan Pacific in Tokio; ze bereikten er de halve finale. Haar eerste WTA-titel won ze in de zomer van 1985, op het gravel van Indianapolis, alweer samen met zus Manuela. In 1992 won ze nog een tweede WTA-titel, in Essen, samen met de Duitse Barbara Rittner.

Haar beste grandslamresultaat is het bereiken van de finale van de US Open 1994, samen met de Amerikaanse Robin White. Ze verloren van Jana Novotná en Arantxa Sánchez Vicario. Ze nam twee keer deel aan de Olympische spelen, in 1988 (Seoel) met haar oudere zus Manuela, en in 1996 (Atlanta) met haar jongere zus Magdalena. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 24e plaats, die ze bereikte in september 1994. Na Atlanta speelde ze in de herfst van 1996 nog één partij, op het WTA-toernooi van Moskou, samen met de Zwitserse Patty Schnyder.

Posities op de WTA-ranglijst enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal rank jaartal rank
1996 231   1989 15
1995 278   1988 11
1994 36   1987 13
1993 22   1986 29
1992 16   1985 28
1991 11   1984 93
1990 6

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. datum toernooi ondergrond tegenstandster score
Gewonnen finales
1. 1985-04-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Seabrook Island gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici 6-3, 6-3
2. 1985-11-11 Vlag van Nederland WTA Hilversum tapijt (i) Vlag van Zweden Carina Karlsson 6-3, 6-2
3. 1987-04-19 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Barbara Gerken 6-2, 6-3
4. 1987-10-11 Vlag van Griekenland WTA Athene gravel Vlag van Frankrijk Julie Halard 6-0, 6-1
5. 1988-10-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Zina Garrison 6-3, 2-6, 6-2
6. 1989-07-30 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Sabine Hack 6-1, 6-3
7. 1989-10-22 Vlag van Frankrijk WTA Bayonne hardcourt (i) Vlag van Spanje Conchita Martínez 6-2, 6-2
8. 1989-11-05 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis hardcourt (i) Vlag van Italië Raffaella Reggi 6-4, 6-4
9. 1990-04-01 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston gravel Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario 6-1, 1-6, 6-4
10. 1991-11-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Audra Keller 7-61, 6-2
11. 1994-11-06 Vlag van Canada WTA Quebec tapijt (i) Vlag van Nederland Brenda Schultz 6-3, 6-3
Verloren finales
1. 1985-04-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Orlando gravel Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová 1-6, 0-6
2. 1988-03-05 Vlag van Verenigde Staten WTA San Antonio hardcourt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf 4-6, 1-6
3. 1988-07-31 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland WTA Hamburg gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf 4-6, 2-6
4. 1989-08-06 Vlag van Bulgarije (1971-1990) WTA Sofia gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Isabel Cueto 2-6, 63-7
5. 1990-04-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Tampa gravel Vlag van Joegoslavië Monica Seles 1-6, 0-6
6. 1990-08-05 Vlag van Canada WTA Montreal hardcourt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf 1-6, 7-68, 3-6
7. 1991-08-11 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jennifer Capriati 2-6, 3-6
8. 1991-08-24 Vlag van Verenigde Staten WTA Washington hardcourt Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario 2-6, 5-7
9. 1993-11-07 Vlag van Canada WTA Quebec tapijt (i) Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 4-6, 1-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. datum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales
1. 1985-07-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis gravel Vlag van Bulgarije Manuela Maleeva Vlag van Verenigde Staten Penny Barg
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
3-6, 6-3, 6-4
2. 1992-02-09 Vlag van Duitsland WTA Essen tapijt (i) Vlag van Duitsland Barbara Rittner Vlag van België Sabine Appelmans
Vlag van Duitsland Claudia Porwik
7-5, 6-3
Verloren finales
1. 1986-09-14 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Bulgarije Manuela Maleeva Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Bettina Bunge
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf
1-6, 7-67, 2-6
2. 1987-09-20 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Bulgarije Manuela Maleeva Vlag van Verenigde Staten Anne White
Vlag van Verenigde Staten Robin White
1-6, 2-6
3. 1988-07-17 Vlag van België WTA Brussel gravel Vlag van Italië Raffaella Reggi Vlag van Argentinië Mercedes Paz
Vlag van Denemarken Tine Scheuer-Larsen
63-7, 1-6
4. 1988-08-14 Vlag van Bulgarije WTA Sofia hardcourt Vlag van Joegoslavië Sabrina Goleš Vlag van Spanje Conchita Martínez
Vlag van Oostenrijk Barbara Paulus
6-1, 1-6, 4-6
5. 1989-07-30 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Joegoslavië Sabrina Goleš Vlag van Argentinië Mercedes Paz
Vlag van Denemarken Tine Scheuer-Larsen
2-6, 5-7
6. 1992-05-10 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Duitsland Barbara Rittner Vlag van Joegoslavië Monica Seles
Vlag van Tsjechië Helena Suková
1-6, 2-6
7. 1993-11-07 Vlag van Canada WTA Quebec tapijt (i) Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Verenigde Staten Katrina Adams
Vlag van Nederland Manon Bollegraf
4-6, 4-6
8. 1994-09-11 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Verenigde Staten Robin White Vlag van Tsjechië Jana Novotná
Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario
3-6, 3-6

Prestatietabel[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Grand slam, enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995
Vlag van Australië Australian Open 4R KF KF 4R 4R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 4R 4R 1R 4R KF 3R 2R 4R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 1R 4R KF 4R KF 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 3R KF 2R 4R 3R 3R KF 2R

Grand slam, vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996
Vlag van Australië Australian Open 3R 3R 1R 1R 3R 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R KF 1R 2R 2R 2R 1R 3R KF 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 3R 1R 1R 3R 2R 3R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 2R F

Grand slam, gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1985 1986
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]