Encope

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Encope
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Mioceen tot recent
Encope californicus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Stam:Echinodermata (Stekelhuidigen)
Klasse:Echinoidea (Zee-egels)
Infraklasse:Irregularia
Orde:Clypeasteroida (Zanddollars)
Onderorde:Scutellina
Familie:Mellitidae
Geslacht
Encope
Agassiz, 1840
Typesoort
Encope grandis Agassiz, 1841
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Encope is een geslacht van zee-egels uit de familie Mellitidae. De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1840 voorgesteld door Louis Agassiz.[1] Soorten uit dit geslacht zijn fossiel bekend vanaf het Mioceen. Het geslacht telt nog meerdere recente soorten.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze zanddollars hebben een zeer platte schaal, die op zijaanzicht betrekkelijk dun is. De vijf goed ontwikkelde, bloemvormige ambulacra (deel van het skelet, waarin de voetjes van het watervaatstelsel zijn gelegen) hebben aan het uiteinde bij de buitenrand een volledig doorboorde, ovale opening (lunula). Tussen de achterste ambulacra bevindt zich een nog groter zesde gat. De normale diameter bedraagt ongeveer 9 cm.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Soorten uit dit geslacht bewonen ondiepe, tropische wateren. Ze leven geheel of deels ingegraven in het zand. Voedsel wordt verkregen uit het sediment.

Synoniemen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Moulinia L. Agassiz, 1841
  • Echinoglyphus Gray, 1852
  • Echinoglycus Gray, 1855
  • Ravenellia Lütken, 1864[2]
  • Macrophora Conrad, 1865
  • Desmoulinaster Lambert & Thiéry, 1914

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

recent
uitgestorven