Fermium-255

Fermium-255
Algemeen
Element	fermium (Fm)
Nuclide	255Fm
Aantal protonen	100
Aantal neutronen	155
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa	255,089962202 u
Spin	7/2+
Bindingsenergie	7,43589 MeV
Massaoverschot	83,799253 MeV
Vervalgegevens
Type verval	alfaverval
Halveringstijd	20,0694444 uur
Vervalenergie	7,23972 MeV
Vervalproduct	californium-251
Isotopen van fermium
Portaal	Scheikunde ; Natuurkunde

Fermium-255 of ²⁵⁵Fm is een onstabiele radioactieve isotoop van fermium, een actinide en transuraan element. De isotoop komt van nature niet op Aarde voor.

Fermium-255 kan ontstaan door radioactief verval van einsteinium-255, mendelevium-255 en nobelium-259.

{\ce {{^{255}_{98}Cf}->{^{255}_{99}Es}+{e^{-}}+{\bar {\nu }}_{e}}}

{\ce {{^{255}_{99}Es}->{^{255}_{100}Fm}+{e^{-}}+{\bar {\nu }}_{e}}}

{\ce {{^{255}_{101}Md}->{^{255}_{100}Fm}+{e^{+}}+{\nu }_{e}}}

{\ce {{^{259}_{102}No}->{^{255}_{100}Fm}+\,_{2}^{4}\alpha }}

Fermium werd in 1952 ontdekt door een team onder leiding van Albert Ghiorso. Zij ontdekten het metaal in de fall-out die overgebleven was na de eerste test met een waterstofbom (Operation Ivy). Door de intense hitte en druk van de explosie was de isotoop fermium-255 ontstaan na het fuseren van een uraniumkern en 17 neutronen. Deze ontdekking werd in verband met de Koude Oorlog geheimgehouden tot 1955.

Radioactief verval[bewerken | brontekst bewerken]

Fermium-255 vervalt vrijwel volledig via alfaverval tot de radio-isotoop californium-251:

{\ce {{^{255}_{100}Fm}->{^{251}_{98}Cf}+\,_{2}^{4}\alpha }}

De halveringstijd bedraagt 20 uur.

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Wolfram Alpha
(en) Periodic table