François de Beaumont
François de Beaumont, baron van Les Adrets (Les Adrets, 1512 of 1513 - aldaar, 2 februari 1587) was een Franse legeraanvoerder tijdens de Hugenotenoorlogen. Hij streed aan de zijde van de protestanten, maar ging over naar het kamp van de katholieken. Hij was berucht wegens zijn wreedheden.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
François de Beaumont werd geboren in het kasteel van La Frette in Les Adrets. Hij maakte carrière in het koninklijk leger in Dauphiné. In 1562 koos hij de kant van de Hugenoten, waarschijnlijk uit ambitie en uit afkeer van het katholieke huis Guise. In het voorjaar van 1562 slaagde hij erin het grootste deel van Dauphiné te veroveren. Met een leger van 8000 man veroverde hij Valence en daarna volgden tal van andere steden. Als vergelding voor de wreedheden tegen Hugenoten bij de inname van Orange door de katholieken, beging hij zelf vele wreedheden na de inname van katholieke plaatsen, vooral als er verzet was geboden. In Montbrison dwong hij 18 gevangenen om zichzelf van een rotswand te gooien.
Door zijn wreedheden en zijn karakter kreeg de baron van Adrets tegenkanting aan protestantse zijde en hij zocht toenadering tot de katholieken. Op 10 januari 1563 werd hij gearresteerd en opgesloten in de citadel van Nîmes op verdenking van verraad. Na het Edict van Amboise (19 maart 1563) kwam hij vrij en verzoende zich met de Katholieke Kerk. Hij streed daarna aan de katholieke zijde tot hij in 1570 werd gearresteerd op verdenking van verraad. Hij kwam het jaar erop vrij en trok zich terug in het kasteel van La Frette. Daar overleed hij in 1587.
Bronnen, noten en/of referenties
|