Gebruiker:Caribiana/Kladblok/Bolivariaanse Diaspora

Venezuelan emigrants often take selfies of their feet against the Carlos Cruz-Diez-designed tiles at Maiquetia International Airport

De Bolivariaanse diaspora, ook wel Venezolaanse migrantencrisis genoemd, is de grootste ooit geregistreerde vluchtelingencrisis in het Amerikaanse continent. Deze verwijst naar de emigratie van miljoenen Venezolanen tijdens het presidentschap van Hugo Chávez en Nicolás Maduro als gevolg van de Bolivariaanse Revolutie. De revolutie was een poging door Chávez en later, Maduro om een culturele en politieke hegemonie te vestigen, hetgeen na het mislukken van hun populistische beleidskoers in de Venezolaanse crisis uitmondde. De resulterende vluchtelingencrisis wordt vergeleken met die van de Cubaanse ballingen en Syrische vluchtelingen, en van zij die getroffen waren door de Europese vluchtelingencrisis.[15] [16] De Bolivariaanse regering van Venezuela heeft ontkend dat er sprake is van een migrantencrisis ontkend, en verklaarde dat de Verenigde Naties en anderen hiermee proberen buitenlandse inmenging in Venezuela te rechtvaardigen.

Geschiedenis

Gedurende de 20e eeuw was "Venezuela een toevluchtsoord voor migranten die voor de onderdrukking en intolerantie in Europa, Afrika en Azie vluchtten". Emigratie begon in 1983, nadat de olieprijs instortte, hoewel "de uitstroom, voornamelijk van professionals, sterk versnelde onder het Chavez-bewind van de Bolivariaanse revolutie.

Eerste Diaspora

In 1998, toen Chávez eerst werd gekozen, 14 Venezolanen waren wie asiel wordt verleend in de Verenigde Staten; volgens de US Citizenship and Immigration Services, 1,086 Venezolanen waren wie asiel wordt verleend in de 12 maanden die eindigde in September 1999. [29] Chávez de belofte aan de herverdeling van rijkdom naar de arme betrokken rijke en middenklasse Venezolanen, triggering de eerste golf van de emigranten de Bolivariaanse regering op de vlucht. [30] Na de poging van de Venezolaanse coup d'etat vertoonde April 2002 in 2002 en jarenlange politieke spanningen na opkomst van Chávez aan de macht, Venezuela ervaren een piek in de emigratie. [31] een mei 2002-kabel van de Amerikaanse ambassade in Caracas aan agentschappen van de Verenigde Staten uitgedrukt erg verbaasd over het aantal Venezolanen proberen in te voeren van de Verenigde Staten: "deze afvoer van geschoolde werknemers kon een belangrijke invloed hebben op Venezuela de toekomst". [32] in juni van dat jaar, vele Venezolanen die had familie of koppelingen naar andere landen al geëmigreerd waren; anderen, die had emigreerde naar Venezuela, begonnen te verlaten als gevolg van de economische en politieke instabiliteit. [31] In 2009, werd geschat dat meer dan een miljoen Venezolanen al geëmigreerd waren sinds Hugo Chávez president werd. [2]

Tweede Diaspora

Academici en zakelijke leiders hebben gezegd dat migratie uit Venezuela aanzienlijk was gestegen tijdens de laatste jaren van het presidentschap van Chávez en, vooral, tijdens het presidentschap van Nicolás Maduro. [35] Deze tweede golf bestond uit Venezolanen met lagere inkomens, het volk wie Chávez beloofd had om te helpen en wie honger in het land economische crisis werden ervaren. [30] Tussen 2012 en 2015 steeg het aantal Venezolanen dat emigreerde met 2,889 procent. [36] Volgens de Colombiaanse regering emigreerde meer dan 100.000 Venezolanen naar Colombia in het eerste halfjaar van 2017. [39] In de aanloop naar de verkiezingen van 2017 voor Venezolaanse constitutionele vergadering verleende Colombia een speciale vergunning van duurzaamheid aan Venezolaanse burgers die het land vóór 25 juli binnengekomen; meer dan 22.000 Venezolanen toegepast voor permanente verblijfsstatus in Colombia in de eerste 24 uur van het programma. [40] De Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties constateerde dat de gastlanden in Latijns-Amerika tussen 2014 en 2017 een instroom hadden geregistreerd van meer dan een miljoen Venezolanen. [41] De intergouvernementele internationale organisatie voormigratie (IOM) had soortgelijke cijfers, met ongeveer een miljoen Venezolanen emigreren tussen 2015 en 2017 in hun data; [34] andere statistieken aangegeven dat de IOM de getallen conservatief kan zijn geweest. [42] Na de herverkiezing van President Maduro ter zake in mei 2018, emigratie voortgezet; Venezolanen geloofde dat Maduro van beleid zou niet veranderen, en de omstandigheden in het land zou verder verslechteren. [43] in September 2018, de hoge commissaris van de Verenigde Naties voor vluchtelingen regionale vertegenwoordiger officieel ten opzichte van de crisis met de migranten- en vluchtelingenvrouwen crisis veroorzaakt door de Syrische burgeroorlog. [16] de UNHCR en de IOM vrijgegeven gegevens in November 2018 waaruit blijkt dat het aantal vluchtelingen vluchtende Venezuela sinds de Boliviaanse revolutie begon in 1999 tot 3 miljoen, ongeveer 10 procent van de bevolking gestegen. [4]

Oorzaken

Venezolanen graaien in afval eind 2015

de Boliviaanse diaspora is veroorzaakt door de "verslechtering van zowel de economie en het sociale weefsel, ongebreideld criminaliteit, onzekerheid en gebrek aan hoop op een verandering van leiderschap in de nabije toekomst". [1]

Venezuela, het grootste buurland van het Koninkrijk der Nederlanden, gaat gebukt onder honger en hyperhyperinflatie. De binnenlandse situatie is inmiddels een internationale aangelegenheid geworden en treft ook de aangrenzende landen, waaronder de dichtbijgelegen Benedenwindse eilanden.

Bestemmingen

Een Venezolaans gezin steekt de grens over naar Colombia

Venezolaanse vluchtelingen slapen op straat in Cúcuta, Colombia

De top tien bestemmingen voor Venezolaanse emigranten zijn Colombia, Peru, de Verenigde Staten, Spanje, Italië, Portugal, Argentinië, Canada, Frankrijk, en Panama. [114] tienduizenden Venezolanen hebben ook verplaatst naar andere locaties, met inbegrip van Trinidad en Tobago [115] en andere landen in Amerika en Europa. [19] [116] Venezolanen zijn gevlucht naar meer dan 90 landen bij het nastreven van een beter leven. [117] tussen 2015 en 2017, Venezolaanse immigratie steeg met 1,388 procent in Chili 1.132 procent in Colombia, 1,016 procent in Peru, 922 procent in Brazilië, 344 procent in Argentinië en Ecuador, 268 procent in Panama, 225 procent in Uruguay, 104 procent in Mexico, 38 procent in Costa Rica, 26 procent in Spanje, en 14 procent in de Verenigde Staten. [15]

Effecten voor de ABC eilanden van het Koninkrijk der Nederlanden

Eenmaal een toeristische en vakantiebestemming voor Venezolanen, vereisen de eilanden Aruba en Curaçao Venezolaanse vluchtelingen hebben ten minste 1.000 dollar in contanten alvorens (meer dan vijf jaar inkomen voor een Venezolaanse werken een minimumloon baan). Patrouilles en deportatie van Venezolanen is toegenomen en Aruba een stadion voor het opslaan van maximaal 500 Venezolaanse migranten die geconfronteerd deportatie heeft gewijd. [30] De reis naar Curaçao is een vaak gevaarlijke 60-mijl (97 km)-reis, met "slopende zwelt, bendes van gewapende schippers en schepen van de kustwacht op zoek naar vastleggen van migranten en stuur ze naar huis". [30] Venezolanen zijn gebracht in de buurt van de kust van het eiland, gedumpt overboord en gedwongen om te zwemmen naar land, wanneer zij voldoen aan contactpersonen instellen van hun nieuwe leven. Volgens de autoriteiten in Curaçao dienen gemeenschappelijke banen gehouden door Venezolanen op de eilanden toeristen; immigranten "reinigen van de vloeren van restaurants, verkopen snuisterijen op straat of zelfs Nederlandse toeristen voor sex, gedwongen door de smokkelaars te betalen voor hun passage door het werken in een bordeel te werven". [30] de Nederlandse Caribische kust Guardestimates dat slechts vijf tot tien procent van de boten die van Venezolaanse migranten worden onderschept. [30] Naast het dagelijks leven heeft de crisis ook impact op de economie. Op Curaçao is de door de Venezolaanse staatsoliebedrijf Petróleos de Venezuela (PDVSA) geëxploiteerde raffinaderij grotendeels stil komen te liggen en op Aruba is een streep gezet door de herstart van de raffinaderij door Citgo, een Amerikaanse dochtermaatschappij van de PDVSA.

Asielbeleid van Aruba en Curacao

De autonome landen Aruba en Curaçao zijn zelf verantwoordelijk voor het vreemdelingenbeleid, waaronder ook het asielbeleid valt. In een recent rapport van Refugee International wordt het aantal ongedocumenteerde Venezolanen op Curacao geschat op 10.000 tot 13.000. De regering van Curaçao heeft geen beschermingsregeling voor vluchtelingen en voert een verwijderingsstrategie door Venezolanen zonder status te arresteren, vast te houden en te deporteren. Op basis van het Statuut hebben Aruba en Curaçao in februari 2019 bijstandsverzoeken gedaan aan Nederland om hulp op het gebied van asiel en migratie. Naast de technische bijstand is er ook extra ondersteuning bij de maritieme grensbewaking.

Logistieke hub voor noodhulp

Op 4 februari 2019 erkende het Koninkrijk der Nederlanden Juan Guaidó als interim-president van Venezuela. Op verzoek van Guaidó en de Verenigde Staten gingen Kabinet-Rutte III en Kabinet-Rhuggenaath akkoord dat Curaçao een logistieke hub wordt voor noodhulp. Dit betreft onder andere voedsel, medicijnen en water uit verschillende donorlanden. In reactie op de voorbereidingen voor inrichting van de humanitaire hub kondigde het regime Maduro op 19 februari 2019 het eenzijdig besluit aan om de zeegrens met ABC-eilanden voor onbepaalde tijd te sluiten; een herhaling van de grenssluiting van begin 2018 en welke vier maanden duurde.

Militair steunpunt

Militaire interventies tot beëindiging van de humanitaire en politieke crisis in Venezuela wordt niet uitgesloten. President Trump verklaarde deze optie open te houden. Op 16 april 2019 nam de Tweede Kamer met ruime meerderheid een motie aan dat Curaçao niet zonder volkenrechtelijk mandaat te laten gebruiken voor het eventueel militair ingrijpen in Venezuela.

de ABC-eilanden, die te maken hebben met een lucht- en zeeblokkade door Venezuela en met een steeds grotere toestroom van mensen die per boot het Latijns-Amerikaanse land ontvluchten."Er is maar één grens", Antilliaans Dagblad, 10 mei 2019. Geraadpleegd op 13 mei 2019. Met name Aruba en Curaçao kunnen de opvang van die mensen, die Nederland ‘vreemdelingen’ noemt, nauwelijks of niet aan. Op Curaçao, zo werd deze week in Willemstad duidelijk, bestaat daarnaast de vrees voor militair optreden door de Verenigde Staten, al dan niet deels vanaf de Amerikaanse luchtmachtbasis die op het eiland ligt. Nederland een militaire invasie niet steunt, ook niet onder het mom van humanitaire hulp, waarvoor Curaçao op dit moment een ‘hub’ – een doorvoerhaven – is.

https://antilliaansdagblad.com/aruba/19576-wever-croes-mondiale-aanpak-crisis-venezuela%7Cdatum=2 juni 2019

Podcast NPO1 - 20 April 2019: schatting 20.000 Venezolanen op Cur 1:10 pers. Druk op economie - terwijl AUA/CUR gaan niet goed nu worden Ven geregistreerd, maar niet als 's nachts aankomen problematiek aangekaart via art 36 Statuut het is een landsaangelegenheid - groeiend toestroom - registratie - zorg voor woning en onderwijs worden ze erkend als vluchteling? geen vluchteling voor CURa maar economisch migrant NL heeft vluchtelingenverdrag getekend, maar geldt wel voor Koninkrijk niet voor CUR binne het Koninkrijk worden mensenrechten geschonden?? Er moet onderscheid gemaakt worden tussen NL en het Koninkrijk der Nederlanden (=alleen volkenrechtelijk) Primair zijn Aruba, Curacao en St. Maarten zelf verantwoordelijk voor handhaving van de mensenrechten. vreemdelingenbarak op CUR is overvol - vrouwen naar vrouwenbarakken

1. Asielprocedure en waarborgsfunctie

Een van de problemen die Aruba en Curacao hebben is dat ze niet weten wie vluchteling is en wie arbeidsmigrant. Curaçao en Aruba hebben Nederland om ondersteuning gevraagd voor de asielprocedures. Naast her verschil Aruba-Curacao op het gebied van vluchtelingen, geldt voor alle delen van het Koninkrijk der Nederlanden artikel 3 van het EVRM, het verbod om mensen terug te sturen naar landen waar het onveilig is. Schending van het principe van non-refoulement.

1. Hulp en bijstand
2. Grenssluiting

Zonder de thans geldende reisbeperkingen op te heffen kan niemand meer terug naar Venezuela.

1. Hubfunctie