Gebruiker:Mathonius/Doctor Who

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Doctor Who
De in Doctor Who gebruikte tijdmachine, genaamd de TARDIS.
Genre sciencefiction, drama
Speelduur per afl. 25 minuten (1963-1989)
45 minuten (2005-heden)
Bedenker Sydney Newman
C.E. Webber
Donald Wilson
Hoofdrollen zie lijst van acteurs
Scenario zie lijst van schrijvers
Muziek Ron Grainer
Dellia Derbyshire
Brian Hodgson
Land van oorsprong Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Taal Engels
Gerelateerde series K-9 and Company
Torchwood
The Sarah Jane Adventures
K-9
Doctor Who Confidential
Totally Doctor Who
Uitzendingen
Start 23 november 1963
Afleveringen 784 (lijst van afleveringen)
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Televisie

Doctor Who is een Britse sciencefictionserie over een tijdreiziger. De British Broadcasting Corporation (BBC) zond deze serie van 1963 tot 1989 uit. Het was hiermee de langstlopende sciencefictionserie. In 1996 werd geprobeerd Doctor Who nieuw leven in te blazen met een televisiefilm die als een soort pilot moest dienen voor een nieuwe serie. Hoewel deze film een kijkcijfersucces was in het Verenigd Koninkrijk werd het niets in de Verenigde Staten, waar men deze nieuwe serie wilde produceren, en het project werd dan ook niet voortgezet. De serie werd in 2005 alsnog hervat met BBC Wales als producent.[1]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Onderzoek[bewerken | brontekst bewerken]

Volgens netcoördinator Donald Baverstock had de BBC een nieuw programma nodig om op zaterdagavond het gat tussen het sportprogramma Grandstand en het muziekprogramma Juke Box Jury te vullen, zodat de kijkers niet naar concurrent ITV zouden overschakelen.[2] Het nieuwe programma moest leerzaam zijn en zowel jong als oud aanspreken. ITV zond in het begin van 1962 de eerste Britse sciencefictionserie uit, getiteld Out of This World. Eric Maschwitz, het Head of Light Entertainment van de BBC, liet John Braybon, Donald Bull en Alice Frick dat jaar de mogelijkheden van een nieuwe sciencefictionserie onderzoeken.[3][4] In maart 1962 deed Bull verslag van een studie van de Britse sciencefiction.[5]

Op 25 juli 1962 volgde een tweede verslag van Braybon en Frick, waarin zij vier criteria opsomden waaraan een mogelijke serie zou moeten voldoen. De serie moest geloofwaardig zijn en dus geen bug-eyed monsters, geen tinnen robots als hoofdpersonages en geen grootse sciencefiction-achtige opzet bevatten. In dit verslag worden vijf verhalen genoemd die geschikt zouden kunnen zijn voor een televisieserie: Guardians of Time van Poul Anderson, Three to Conquer van Eric Frank Russell, Eternity Lost van Clifford Simak, Pictures Don't Lie van Katherine MacLean en No Woman Born van C.L. Moore.[6]

Ontwikkeling[bewerken | brontekst bewerken]

Het idee voor Doctor Who wordt vaak toegeschreven aan de Canadese filmproducent Sydney Newman.[3] Hij werkte in het begin van de jaren zestig bij op de drama-afdeling van de BBC en gaf leiding aan de ontwikkelaars van Doctor Who. Hiervóór werkte hij voor de Associated British Corporation en was hij betrokken bij de ontwikkeling van ITVs Out of this World. Newman bedacht het hoofdpersonage van Doctor Who, de Doctor, een tijdreiziger die met een tijdmachine genaamd TARDIS naar bijzondere historische gebeurtenissen zou reizen. Donald Wilson gaf Frick, Braybon en scenarist C.E. Webber tijdens een vergadering van de BBC in maart 1963 opdracht tot het ontwikkelen van de televisieserie.[3][7][8] Zij ontleenden hiervoor onder meer inspiratie aan de roman The Time Machine van H.G. Wells en de televisieserie Quatermass and the Pit.[8][7]

Eerste afleveringen[bewerken | brontekst bewerken]

Webber schreef enkele scripts, maar geen ervan werd uiteindelijk opgenomen, omdat Wilson ze niet goed genoeg vond. Zijn ontwerp voor de eerste aflevering vormde echter wel de basis voor het door Anthony Coburn geschreven script van An Unearthly Child. Webber bedacht samen met Wilson en Newman het format van Doctor Who.[9] De BBC Television Service zond de eerste aflevering, getiteld "An Unearthly Child", uit om kwart over vijf 's middags op 23 november 1963, een dag na de moord op president Kennedy.[10][11] Deze uitzending trok 4,4 miljoen kijkers, ongeveer 9,1 procent van het totale kijkerspubliek in het Verenigd Koninkrijk.[12] Een week later liet de BBC de tweede aflevering, getiteld "The Cave of Skulls", voorafgaan door een herhaling van "An Unearthly Child".[12][13]

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Ron Grainer componeerde de melodie van het openingsmuziekje van Doctor Who, die vervolgens door Dellia Derbyshire werd bewerkt en gemixt.[14] Deze muziek werd in juni 1988 een Britse nummer één-hit als "Doctorin' the Tardis", een combinatie met het liedje "Rock and Roll (Part Two)" van Gary Glitter.[14]

Brian Hodgson maakte het geluid van de TARDIS door met zijn moeders huissleutel over een pianosnaar te schrapen.[14]

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van Doctor Who-personages voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het belangrijkste personage in Doctor Who is The Doctor, een Time Lord van de planeet Gallifrey die met de TARDIS door tijd en ruimte reist. Zijn taak is om het universum en de aarde te redden van gevaarlijke wezens als Daleks en Cybermen. Hij heeft een metgezel (Engels: companion). In plaats van te overlijden, reïncarneert hij. De rol van Doctor is door de jaren heen gespeeld door:

Afleveringen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van afleveringen van Doctor Who en Ontbrekende afleveringen van Doctor Who voor de hoofdartikelen over dit onderwerp.

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bignell, Jonathan, Andrew O'Day (2004), Terry Nation. Manchester University Press. ISBN 9780719065477.
  • Chapman, James (2006), Inside the Tardis: The Worlds of Doctor Who. I.B.Tauris. ISBN 9781845111625.
  • Ireland, Andrew (2010), Illuminating Torchwood: Essays on Narrative, Character and Sexuality in the BBC Series. McFarland. ISBN 9780786445707.
  • Leach, Jim (2009), Terry Nation. Wayne State University Press. ISBN 9780814333082.
  • Robb, Brian J. (2009), Timeless Adventures: How Doctor Who Conquered TV. Oldcastle Books. ISBN 9781842433027.
  • Short, Sue, Donald E. Palumbo (2011), Cult Telefantasy Series: A Critical Analysis of The Prisoner, Twin Peaks, The X-Files, Buffy the Vampire Slayer, Lost, Heroes, Doctor Who and Star Trek. McFarland. ISBN 9780786443154.

Verwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ Laughlin, Andrew (17 mei 2012). "'Doctor Who' tops 2011 iTunes TV seasons in US". Digital Spy. Geraadpleegd op 20 augustus 2012.
  2. ↑ Robb 2009, p. 19.
  3. ↑ a b c Short 2011, p. 171.
  4. ↑ Bowman, John (14 mei 2012). "An Unearthly Series - The Origins of a TV Legend". Doctor Who News. Geraadpleegd op 30 augustus 2012.
  5. ↑ "Archive - The Genesis of Doctor Who - Science Fiction - BBC Report" op de website van de BBC. Geraadpleegd op 20 augustus 2012.
  6. ↑ "Archive - The Genesis of Doctor Who - Science Fiction - Follow-up Report" op de website van de BBC.
  7. ↑ a b Leach 2009, p. 3.
  8. ↑ a b Bignell 2004, p. 31.
  9. ↑ Bignell 2004, p. 50.
  10. ↑ Debnath, Neela (31 januari 2012). "Review of Doctor Who ‘An Unearthly Child’ (Series 1)". The Independent. Geraadpleegd op 29 augustus 2012.
  11. ↑ Colvile, Robert (2 april 2010). "11 lords-a-leaping: Doctor Who A-Z". The Daily Telegraph. Geraadpleegd op 29 augustus 2012.
  12. ↑ a b Chapman 2006, p. 25.
  13. ↑ Wace Peck, Mathew (26 maart 2012). "Doctor Who: Series 7 trailer marks seventh anniversary". Digital Journey. Geraadpleegd op 29 augustus 2012.
  14. ↑ a b c Smith, Mark (5 oktober 2004). "Breaker of the sound barriers; Delia Derbyshire created the first electronic music - even before synthesisers. At last her career is being recognised." The Herald.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Doctor Who.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Mathonius/Doctor_Who&oldid=34087938"