Gebruiker:Michieleskes/moogsynthesizer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Moog synthesizer is een type analoge synthesizers ontworpen door Dr. Robert Moog of ontwikkeld door het bedrijf Moog Music.

Minimoog


Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Moog is een pionier in de commerciële vervaardiging van modulaire voltage-gecontroleerde analoge synthesizers uit de vroege jaren ‘50.[1] De technologische ontwikkeling die leidde tot de oprichting van de Moog synthesizer was de uitvinding van de transistor. Onderzoekers van Moog waren hierbij ingeschakeld om elektronische muziek systemen te bouwen die aanzienlijk kleiner, goedkoper en veel betrouwbaarder zijn dan eerdere systemen .

De Moog synthesizer kreeg meer aandacht in de muziekindustrie nadat hij werd gedemonstreerd op het Monterey International Pop Festival in 1967. Een commerciële doorbraak waarbij een Moog werd gebruikt bij opname is in 1968 gemaakt door Amerikaanse componiste Wendy Carlos. Switched-On Bach, zou een van de best verkochte klassieke muziek opnames van zijn tijdperk worden.[2]


Dr. Robert Moog[bewerken | brontekst bewerken]

Bob Moog

Robert 'Bob' Moog begon in 1954 met het bouwen van theremins. [3] De drang om deze theremins te modificeren leidde tot de productie van modulaire synthesizers. In eerste instantie vervaardigde hij deze alleen op bestelling. Vanaf 1964 begonnen zijn subtractieve synthesizers een commercieel succes te worden. In 1970 vervaardigde hij zijn eerste integrale synthesizer, waarbij het toetsenbord en de elektronica bij elkaar in één kast geplaatst waren: de Minimoog.[4]

Moog Music[bewerken | brontekst bewerken]

Moog Music logo

Hoewel de Minimoog zorgde voor een groeiend aantal orders, bleek de bedrijfsvoering een probleem. Structurele financiële problemen zorgde ervoor dat Robert Moog een externe investeerder genaamd Bill Waytena, die het bedrijf in 1973 over nam.[5] Hiermee verandere de naam van het bedrijf in Moog/Musonics en later Moog Music. Dit was het begin van een serie van overnames van Moog, die het bedrijf eerder kwaad dan goed deden. Moog Music werd achtereenvolgens overgenomen door Norlin (fabrikant van onder andere Gibson gitaren) in 1975, de investeerders David Luce en Scott Chapman in 1983 (hernoemde het bedrijf Moog Electronics) en RJE in 1987.[6] In deze periode verandere het bedrijf van fabrikant van muziekapparatuur tot een algemene fabrikant van elektronica. Zo werd onder ander een telefoon op de markt gebracht: Moog The Operator. Robert Moog had dan Moog al lang verlaten. In 1977 verliet hij zijn eigen bedrijf, mede vanwege mismanagement binnen het bedrijf, om onder de naam Big Briar weer theremins te ontwikkelen. Moog Music ging verder zonder zijn oprichter, maar met wisselend succes. Het bedrijf ging bankroet in 1986, en werd volledig opgedoekt in 1993.

De Moog-synthesizers zijn vandaag de dag nog steeds zeer gewild vanwege hun karakteristieke klank. Omdat de naam "Moog" echter verkocht was, mochten een tijdlang geen nieuwe modellen meer op de markt worden gebracht. Bob Moog slaagde erin om in 2002 zijn bedrijf onder de naam "Moog Music" voort te zetten en bracht in 2003 de Minimoog Voyager uit.[7]

Nalatenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Moog overleed in 2005 aan de gevolgen van een hersentumor. Ter ere van zijn 78ste verjaardag werd op 23 mei 2012 de Moog synthesizer als Google Doodle gebruikt op de startpagina van Google. In 2004 verscheen er een biografische film genaamd Moog, over de historie achter Moog Music.[8][9]

In 2006 werd de Bob Moog Foundation opgericht.[10] Zijn familie startte de stichting om de erfenis van "zijn missie van zoveel creativiteit op het kruispunt van muziek, geschiedenis, wetenschap en innovatie"[11] voort te zetten en te eren. De foundation is gevestigd in Asheville, North Carolina (VS), waar Moog de laatste 25 jaar van zijn leven doorbracht en kent een archief, een Moogseum en het Dr. Bob's Soundschool. Hier leren schoolkinderen de fysica van geluid met behulp van akoestische en elektronische muziek.[12]


Modellen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Moog modular synthesizer (1963)
  • Minimoog (1970)
  • Moog Satellite (1974)
  • Moog Sonic Six (1974)
  • Minitmoog (1975)
  • Micromoog (1975)
  • Polymoog (1975)
  • Moog Taurus (1976)
  • Multimoog (1978)
  • Moog Prodigy (1979)
  • Moog Liberation (1980)
  • Moog Opus-3 (1980)
  • Moog Concertmate MG-1 (1981)
  • Moog Rogue (1981)
  • Moog Source (1981)
  • Memorymoog (1981)
  • Moogerfooger (1998)
  • Minimoog Voyager (2002)
  • Moog Little Phatty (2006)
  • Slim Phatty (2010)
  • Taurus 3 bass pedaal (2011)
  • Minitaur (2012)
  • Sub Phatty (2013)


Bekende gebruikers[bewerken | brontekst bewerken]

In de loop der jaren heeft de Moog synthesizer zijn weg gevonden naar een grote groep bekende en minder bekende bands en artiesten. Voorbeelden van enkele toonaangevende namen die de Moog synthesizer hebben gebruikt zijn onder meer David Bowie, Kraftwerk, Prince, Stevie Wonder, Brian Eno (Roxy Music), Herbie Hancock, Liam Howlett (The Prodigy) en Radiohead. Enkele vroege rockalbums waarop de Moog een prominente plaats had waren onder meer Abby Road van The Beatles[13] en Strange Days van The Doors.[14]


Externe links[bewerken | brontekst bewerken]