Grottensalamanders

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Grottensalamanders
Geurende grottensalamander (Hydromantes imperialis)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Amfibia (Amfibieën)
Orde:Caudata (Salamanders)
Familie:Plethodontidae (Longloze salamanders)
Onderfamilie:Plethodontinae
Geslacht
Hydromantes
Gistel, 1848
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Grottensalamanders op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Grottensalamanders[1] (Hydromantes) zijn een geslacht van salamanders uit de familie longloze salamanders of Plethodontidae.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Johannes von Nepomuk Franz Xaver Gistel in 1848. Later werd groep beschreven als Hydromantoides. Lange tijd werd de geslachtsnaam Speleomantes gebruikt, maar deze is verouderd. Alleen de Europese soorten worden tegenwoordig tot het geslacht Speleomantes gerekend.[2]

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De verschillende soorten worden ongeveer elf tot twaalf centimeter lang. De poten dragen zwemvliezen, die echter voornamelijk dienen om tegen grotwanden omhoog te klimmen in plaats van om te zwemmen. Alle soorten hebben een bruine kleur met kleine vlekjes die zowel lichter als donkerder kunnen zijn als de basiskleur.

Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn drie soorten, die allemaal voorkomen in de Verenigde Staten en endemisch leven in de staat Californië.[3] Alle soorten zijn bewoners van grotten. Twee van de drie soorten zijn aangetroffen op een hoogte van 300 tot maximaal 910 meter boven zeeniveau. De Mount Lyell-grottensalamander (Hydromantes platycephalus) is meer een bergbewoner die voorkomt op een hoogte van 1220 tot 3660 meter.

Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]

Geslacht Hydromantes

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]