Gustave de Lannoy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gustave Ferdinand Guillaume de Lannoy (Brussel, 5 augustus 1800 - Anvaing, 6 november 1892) was een Belgisch volksvertegenwoordiger en burgemeester.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Gustave de Lannoy was een zoon van François de Lannoy (1769-1835) en van gravin Louise d'Ursel (1775-1834). Hij trouwde met gravin Charlotte van der Noot d'Aische (1806-1861) en ze hadden vijf kinderen.

De familie de Lannoy ontving haar eerste adelbrieven met grafelijke titel in 1526 uit de handen van keizer Karel V, ten gunste van Charles de Lannoy, onderkoning van Napels. François de Lannoy, die kamerheer van koning Willem I der Nederlanden werd, verkreeg onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden adelserkenning (1816 en 1823), met de titel van graaf voor hem en alle mannelijke en vrouwelijke nazaten.

Gustave werd eveneens kamerheer van Willem I (1830), maar onder het koninkrijk België werd hij helemaal in de hofkringen opgenomen, eerst als grootmeester (1853-1864) van het huis van de hertog van Brabant, de latere koning Leopold II van België, vervolgens als grootmeester (1865-1892) van het huis van Maria Hendrika.

Hij was voornamelijk verbonden met het familiedomein en het kasteel van Anvaing. Net als zijn vader was hij burgemeester van de gemeente (1836-1866). Minstens vier van zijn nazaten volgden hem hierin op. Het waren:

  • Charles de Lannoy
    • Philippe de Lannoy
      • Paul de Lannoy
      • Baudouin de Lannoy

Ze deden dit tot in 1977, toen Anvaing fuseerde met dertien andere gemeenten om Frasnes-lez-Anvaing te vormen.

Hij was ook provincieraadslid voor Henegouwen (1838-1846).

In juli 1846 werd hij katholiek volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Zinnik, als opvolger van de overleden Auguste Duvivier. Hij oefende het mandaat slechts tien maanden uit en was bij de volgende verkiezingen geen kandidaat.

Het beheren van zijn uitgestrekte eigendommen hield hem bezig. Daarnaast was hij, als paardenliefhebber, van 1844 tot 1848 lid van de Bestuurscommissie voor de paardenwedrennen.

Hij is de betovergrootvader van Stephanie de Lannoy, erfgroothertogin van Luxemburg.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1992, Brussel, 1992.
  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.