Hormathia coronata

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hormathia coronata
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Cnidaria (Neteldieren)
Klasse:Anthozoa (Bloemdieren)
Onderklasse:Hexacorallia
Orde:Actiniaria (Zeeanemonen)
Familie:Hormathiidae
Geslacht:Hormathia
Soort
Hormathia coronata
(Gosse, 1858)
Originele combinatie
Bunodes coronata
Synoniemen
  • Hormathia mediterranea Carlgren, 1935
  • Phelliopsis nummus (Andres, 1880)
  • Phellia nummus Andres, 1881
  • Chitonactis coronata (Gosse, 1858)
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Hormathia coronata is een zeeanemonensoort uit de familie Hormathiidae. Hormathia coronata werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Gosse in 1858.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De schijf en de tentakels van deze zeeanemoon zijn oranje of lichtbruin. De meeste exemplaren hebben een delicaat patroon van donkerbruin en wit eroverheen, maar het kan bij sommige exemplaren afwezig zijn. Er kunnen onregelmatige strepen van ondoorzichtig wit voorkomen op de schijf en tentakels. De tentakels zijn matig lang en gerangschikt in veelvouden van 6, in 5 cycli tot 96. De diameter van de basis is maximaal 4 cm en de hoogte is maximaal 5 cm. De basis is breed en aanhankelijk. Het grootste deel van de kolom, direct boven de basis, is oranje, rood, bruin of bleekgeel. De kolom erboven is donkerbruin, vaak paarsachtig en met een witte lijn rond de bovenste grens.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Hormathia coronata is frequent aanwezig aan de zuid- en westkust van de Britse Eilanden, ten noorden van het eiland Man; rond Zuidwest-Europa en in de Middellandse Zee. Wordt vaak gevonden op schelpen, wormbuizen, stenen en met slib bedekte gesteenten; uitsluitend sublitoraal in voorkomend van ongeveer 5 tot 100 meter diepte.