Ibn Yahyā al-Maghribī al-Samaw'al

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ibn Yaḥyā al-Maghribī al-Samawʾal (Arabisch : مغربي، السموءل بن يحي،), ook bekend als Samau'al al-Maghribi (Bagdad, ca. 1130Maragha, 1180) was een Arabisch-Islamitisch wiskundige en astronoom. Hij was van joodse afkomst, want zijn vader was een rabbijn uit Marokko. Al-Samawʾal bekeerde zich tot de islam op 8 november 1163.

Hij schreef ook het belangrijke polemisch boek Epistola Samuelis Maroccani ("De gezegende jood uit Marokko").

Wiskunde[bewerken | brontekst bewerken]

Al-Samaw'al schreef op 19-jarige leeftijd de wiskundige verhandeling al-Bahir fi'l-jabr ("De briljant van de algebra"), waarin hij talrijke algebraïsche problemen en stellingen placht op te lossen of uit te leggen.

Hij ontwikkelde ook het concept van testen door wiskundige inductie, dat werd gebruikt om het bewijs voor de binomiale stelling en de driehoek van Pascal uit te breiden.