Isochroon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Isochroon is afgeleid van Oudgrieks ἰσόχρονος (isochronos), een samenstelling van ἴσος (isos) en χρόνος (chronos) en betekent letterlijk "van gelijke tijd". Een isochroon is een contourlijn op basis hiervan.

De term wordt meestal gebruikt in de geologie (en met name binnen de stratigrafie en sedimentologie) om formaties of gebeurtenissen aan te duiden die tegelijkertijd afgezet werden of plaatsvonden. Een isochrone kaart toont lijnen, isochronen genoemd, die punten met gelijke reistijd vanaf een centraal punt verbindt. Het gaat dan bijvoorbeeld om de gemiddelde reistijd per trein.[1]

In de wiskunde is er ook de betekenis van tautochrone kromme, een kromme lijn met de eigenschap dat een kogel er langs rolt in "gelijke tijd", ongeacht hoe hoog je hem loslaat.

Stratigrafische benadering[bewerken | brontekst bewerken]

Binnen de geologie geldt de isochrone afzetting van sedimentaire facies als een belangrijk principe. Zo kan het voorkomen dat gesteenten die distaal worden afgezet isochroon zijn aan meer proximale afzettingsmilieus. Een proximale puinwaaier kan daarmee isochroon zijn aan een distalere meanderende rivierafzetting.

Of een gesteente isochroon is afgezet, wordt doorgaans bepaald aan de hand van chronostratigrafisch onderzoek, bijvoorbeeld met behulp van radiometrische datering, gidsfossielen of magnetische chronozones.

Op een geologische kaart wordt met een isochroon een lijn van gelijke tijd bedoeld; deze lijn geeft aan dat een gesteente in een bepaalde periode is afgezet of anderszins gevormd.