Jan Kruijer
Uiterlijk
Jan Kruijer (Middelbert, 2 augustus 1889 – Veendam, 18 september 1965) was een Nederlandse architect.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Kruijer was een zoon van de landbouwer Klaas Kruijer en Menje de Vries. Hij was gehuwd met Saartje Hulshof, dochter van de landbouwer Jacob Hulshof en Trijntje Zuur uit Scharmer.
Kruijer was aanvankelijk bouwkundige. Later was hij als zelfstandig architect gevestigd in Nieuwe Pekela. Later had hij samen met zijn collega Klaas Visker (1899–1985) het architectenbureau Kruijer en Visker in Winschoten. Van 1931 tot 1941 was hij lid van de gemeenteraad van Nieuwe Pekela, waarvan vier jaar tevens als wethouder. Verschillende door Kruijer al dan niet samen met Visker ontworpen panden zijn aangewezen als rijksmonument.
Werken (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]
- 1920–1929: Villaboerderij, Nieuwe Pekela (toegeschreven)[2]
- 1921: Villa, Veendam[3]
- 1923: Middenstandswoning, Nieuwe Pekela[4]
- 1931: Sint-Bonifatiusschool, Nieuwe Pekela[5]
- 1934: Woonhuis De Koepel, Winschoten (met K. Visker)[6]
- 1936: Villaboerderij, Wedde[7]
- 1936: Woonhuis Nia Domo, Winschoten (met K. Visker)[8]
- 1937: Woonhuis, Noordbroek (met K. Visker)[9]
- 1937: Directeurswoning Omnia Vanitas, Wildervank (met P. van der Meulen)[1]
- 1937: Woonhuis, Winschoten (met K. Visker)[10]
- 1938: Boerderij, Nieuwediep[11]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|