Jef Cornelis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jef Cornelis (Antwerpen, 10 juni 194126 september 2018) was een Belgisch-Vlaamse televisieregisseur die bekend stond om zijn essays over beeldende kunst, architectuur en literatuur.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jef Cornelis studeerde aan de Nederlandse Film Academie in Amsterdam. In 1963 ging hij naar de BRT, waar hij zijn hele carrière (tot 1997) doorbracht op de afdeling schone kunsten[1]. Hij produceerde ongeveer 200 korte en lange rapporten, documentaires en essays.

Onder invloed van zijn ervaringen in Nederland en zijn contacten met progressieve intellectuelen was hij op zoek naar kritische benaderingen[2]. In de beeldende kunst, architectuur en literatuur zocht hij kunstenaars die technische en formele innovaties brachten. Zijn favoriete onderwerpen waren Belgisch architectonisch erfgoed, stedenbouw, hedendaagse kunst en sociale en intellectuele geschiedenis[3].

Hij regisseerde met name documentaires over René Magritte, Marcel Broodthaers, Jan Fabre, kunstgeschiedenis en de Cassel- documenta.