Jesse Goossens

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De opmaak van dit artikel is nog niet in overeenstemming met de conventies van Wikipedia. Mogelijk is ook de spelling of het taalgebruik niet in orde. Men wordt uitgenodigd deze pagina aan te passen.
Opgegeven reden: Dit artikel is geschreven door iemand die dichtbij het onderwerp staat. Hierdoor is het artikel niet neutraal. In essentie is het een parafrase van haar eigen website.

Jesse Goossens (Hilversum, 24 september 1969) is een Nederlandse schrijfster, vertaler, redacteur en uitgever van Lemniscaat (uitgeverij). Goossens schrijft (non-)fictie boeken voor kinderen en volwassenen. Ze werkt regelmatig samen met illustratoren, zoals Linde Faas en Gouden Penseel-winnares Marije Tolman.

Studie en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Na het vwo startte Goossens met de opleiding Nederlands in Utrecht. Tijdens haar studie werkte ze voor Em. Querido's Uitgeverij. Toen Goossens bijna klaar was met haar opleiding, besloot ze haar studie te vervolgen met een Master aan de Universiteit van Amsterdam. Ze had haar passie voor het schrijven ontdekt en in Amsterdam hoopte ze op betere schrijflessen. Toen Goossens voor haar eerste opdracht aan de universiteit een artikel moest schrijven, raadde haar professor Rudolf Geel haar aan het stuk naar de krant te sturen. Niet veel later verscheen haar artikel in de Volkskrant. Goossens studeerde af op Louis Couperus. Het plan was dat ze zou promoveren op Hella Haasse, maar vanwege een meningsverschil met haar hoogleraar stopte ze daarmee.

Op haar 28e nam Goossens ontslag bij Querido en deed ze allerlei verschillende dingen. Ze werkte als presentator en cultureel verslaggever bij verschillende radiozenders, zong en acteerde in Theater Tuschinski, was hoofdredacteur van de dagkrant van het Oeralfestival en fotografeerde op premières. Ondertussen bleef ze schrijven.

In 2004 werd Goossens door uitgeverij Lemniscaat gevraagd of ze een theatergeschiedenis wilde schrijven, hier ging ze mee akkoord. In diezelfde periode vertrok een non-fictieredacteur, waardoor Goossens gevraagd werd in te springen. Sindsdien is ze blijven werken voor Lemniscaat.[1][2]

Receptie[bewerken | brontekst bewerken]

Het werk van Jesse Goossens wordt over het algemeen goed ontvangen, zo krijgen haar boeken veelal vier of vijf sterren op Hebban en ook krantenrecensies zijn overwegend positief. Opvallend aan de krantenrecensies is dat de meeste aandacht vaak gaat naar de illustratoren waar Goossens mee samenwerkt. Bijvoorbeeld bij de recensies over Springende pinguïns & lachende hyena's (2013)[3] en Noord (2021)[4] in het NRC Handelsblad. Goossens wordt in beide recensies aan het begin genoemd, met een vluchtige opmerking over haar schrijfstijl, waarna de aandacht al gauw verschuift naar de illustrator inclusief uitgebreide analyses van de illustraties en lovende opmerkingen. Hoewel Goossens betrokken is geweest bij veel bejubelde boeken, blijft haar bijdrage vaak onderbelicht.[bron?]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Boeken[bewerken | brontekst bewerken]

  • Noord (2021)
  • Spuitende slagaders & overstromende oceanen (2017)
  • Het touwtje uit de brievenbus & katoren revisited (2017)
  • Colafonteinen & spetterende verfbommen (2015)
  • Springende pinguïns & lachende hyena's (2013)
  • Duizend dingen over Nederland (2013) - Bekroond met de Glazen Globe (2013)
  • It's a wonderful life (2011) - Kreeg een eervolle vermelding in de lijst 'Beste boeken van het begin van deze eeuw' in de categorie Bovenbouw middelbare school
  • Plastic soep (2009)
  • In soutane op de motor. Verhalen van oud-missionarissen (2008)
  • Right to play (2005)
  • Vrouwen die de wereld veranderen (2004)
  • Slow up! (2004)
  • Dit is theater (2003)
  • Tuschinski. Droom, legende en werkelijkheid. De geschiedenis van theater (2002)
  • 20 jaar Oerol. Terschelling voor vogels (2001)
  • Laatste akte (2000) - Genomineerd voor de Schaduwprijs
  • Azië op goed geluk (1997)
  • Met de trein door China (1994)

Vertalingen (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Prentenboeken om te zingen[bewerken | brontekst bewerken]

Lemniscaat geeft 'prentenboeken om te zingen' uit, in deze prentenboeken verbeeldt ieder plaatje een kinderliedje. Goossens zingt deze liedjes regelmatig in. Vroeger zat er een cd bij de boeken, tegenwoordig zijn de liedjes gratis te beluisteren op Spotify, YouTube en andere kanalen.

  • Alles in de wind, liedjes over varen en de zee (Mies van Hout)
  • Daar buiten loopt een schaap, liedjes voor de allerkleinsten (Mies van Hout)
  • In een blauwgeruite kiel, liedjes over varen op de zee (Mies van Hout)
  • Joepie Joepie, liedjes en spelletjes voor de kleinsten (Marijke ten Cate)
  • Op een grote paddenstoel, liedjes voor de kleinsten (Mies van Hout)
  • Poesje mauw (Mies van Hout)
  • Zie de maan schijnt door de bomen (Mies van Hout)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jesse_Goossens&oldid=65237364"