Cyanogeenjodide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Joodcyanide)
Cyanogeenjodide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van cyanogeenjodide
Molecuulmodel van cyanogeenjodide
Algemeen
Molecuulformule CNI
IUPAC-naam cyanogeenjodide
Molmassa 152,92187 g/mol
SMILES
C(#N)I
InChI
1S/CIN/c2-1-3
CAS-nummer 506-78-5
EG-nummer 208-053-3
PubChem 10478
Wikidata Q1184988
Beschrijving Witte kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefToxischMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H300 - H310 - H314 - H330 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P260 - P264 - P273 - P280 - P284 - P302+P350
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, zuren, voeding en voedingsmiddelen. Koel, droog, in het donker, goed gesloten en in een goed verluchte ruimte bewaren.
VN-nummer 2928
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 2,84 g/cm³
Smeltpunt 146-147 °C
Dampdruk 130 Pa
Goed oplosbaar in ethanol, di-ethylether
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Cyanogeenjodide of joodcyanide is een pseudohalogeen-verbinding met als brutoformule CNI. De stof komt voor als witte kristallen met een scherpe geur, die zeer traag reageren met water.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Cyanogeenjodide kan bereid worden via de oxidatie van natriumcyanide met di-jood, waarbij cyanogeen als intermediair optreedt:

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Cyanogeenjodide ontleedt bij contact met zuren en reageert traag met water of onder invloed van licht en vochtige lucht. Dit leidt tot vorming van het zeer toxische blauwzuur (HCN):

De stof reageert ook hevig met sterk oxiderende stoffen.

Cyanogeenjodide is irriterend voor ogen en de huid. De aerosol is irriterend voor de luchtwegen. De stof kan effecten hebben op de zuurstof-stofwisseling van de cellen, met als gevolg bewusteloosheid. Blootstelling kan de dood veroorzaken.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]