Karl Ferdinand von Buol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Graaf Karl Ferdinand von Buol

Graaf Karl Ferdinand von Buol-Schauenstein (Wenen, 17 mei 1797 - aldaar, 28 oktober 1865) was een Oostenrijks staatsman.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hij stamde uit een oud geslacht uit Graubünden en was de zoon van graaf Johann Rudolf von Buol-Schauenstein, de eerste voorzitter van de Bondsdag. Net zoals zijn vader koos Buol voor een loopbaan in Oostenrijkse diplomatieke dienst en werd gezant in Karlsruhe, Darmstadt, Stuttgart, Turijn, Sint-Petersburg en Londen. Van 1852-1859 was hij minister van Buitenlandse Zaken, alsook minister-president.

Zijn onbesliste houding in de Krimoorlog had een ongunstige invloed op de Oostenrijks-Russische betrekkingen en zorgde voor een internationaal isolement van Oostenrijk. Zijn onhandige, en door Piëmont-Sardinië uitgelokte, ultimatum van 1859 leidde tot de ongelukkige Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Datzelfde jaar nog trad Buol uiteindelijk af. Het oordeel van zijn tijdgenoten over zijn beleid was overwegend negatief.

Voorganger:
Felix zu Schwarzenberg
Voorzitter van de ministerconferentie
Regering-Buol
1852-1859
Opvolger:
Bernhard von Rechberg
Voorganger:
Felix zu Schwarzenberg
Minister van Buitenlandse Zaken
1852-1859
Opvolger:
Bernhard von Rechberg