Kevin Pauwels

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kevin Pauwels
Pauwels voor aanvang van de Ronde van Limburg 2014.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 12 april 1984
Geboorteplaats Ekeren, Vlag van België België
Lengte 175 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Veldrijden
Ploegen
2004-2011
2011-2019 		Telenet-Fidea
Marlux-Bingoal
Medailleoverzicht
Veldrijden
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 0 0 5
Europese kampioenschappen 0 0 1
Totaal (6 medailles) 0 0 6
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Kevin Pauwels (Ekeren, 12 april 1984) is een Belgisch voormalig veldrijder uit Kalmthout. Hij is de jongere broer van Tim Pauwels, die op 26 september 2004, tijdens een veldrit in Erpe-Mere overleed ten gevolge van een hartaderbreuk.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Pauwels werd in 2002 Belgisch juniorkampioen en wereldkampioen veldrijden in Zolder. In de daaropvolgende zomer reed hij drie MTB-wedstrijden, waaronder het Belgisch kampioenschap in Frasnes-lez-Anvaing. Dit laatste kampioenschap won hij.

Twee jaar later werd hij opnieuw wereldkampioen veldrijden, deze keer bij de beloften in Pontchâteau. Hierna werd hij actief bij Fidea Cycling Team.

In zijn laatste seizoen bij de beloften won hij vijf wedstrijden en de eindstand in de Wereldbeker. Ook op de weg was hij dat jaar winnaar in Libin en de ronde van Luik. In september 2006 maakte hij de overstap naar de elite.

Elite[bewerken | brontekst bewerken]

Groei[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds het seizoen 2008-2009 is Marc Herremans zijn trainer. Het ging beter met Pauwels en in 2008 behaalde hij zijn eerste grote overwinning bij de profs in de Vlaamse Druivenveldrit van Overijse. Een jaar later volgde er een solo-overwinning in de wereldbeker van Heusden-Zolder.

In het seizoen 2010-2011 behaalde Pauwels vijf overwinningen. Ook op de kampioenschappen presteerde hij goed met een derde plek op het BK en WK.

Hij sloot het seizoen af met 21 podia en topviernoteringen in alle regelmatigheidscriteria en in de UCI-ranking.

Doorbraak[bewerken | brontekst bewerken]

In maart 2011 wisselde Kevin Telenet-Fidea om voor Sunweb-Revor. Enkele maanden later werd hij in Halle Belgisch kampioen mountainbike, het begin van een superseizoen. Het seizoen begon met de zege in Erpe-Mere en gedurende het seizoen volgde er nog tien andere. Pauwels was in supervorm en verbaasde vriend en vijand.

Naast zijn elf zeges stond Kevin Pauwels twintig keer op het podium, werd UCI-leider en greep de eindzege in zowel de Gva Trofee als de Wereldbeker. Bij Sunweb-Revor waren ze zeer tevreden over de prestaties van Pauwels. De Kalmthoutenaar zag zijn lopende contract opengebroken, verbeterd en verlengd worden met twee jaar. Daardoor fietst hij zeker tot eind 2015 bij deze ploeg.

Ook in de daaropvolgende zomer presteerde Kevin Pauwels op een hoog niveau, met een tweede plaats in de koninginnenrit van de Ronde van België en opnieuw de Belgische mountainbiketitel. De man uit Kalmthout jaagde ook, weliswaar zonder succes, zijn Olympische mountainbikedroom na.

Seizoen 2012-2013 werd niet het seizoen van Kevin Pauwels. Ondanks zijn vijf prachtige zeges, bleef er een wrange nasmaak. Heel het jaar door werd Pauwels geplaagd door een mysterieuze haperende ketting, waardoor hij niet enkel zeges zag gaan vliegen, maar ook in de eindklassementen en op het WK niet meespeelde.

Het jaar nadien was ook niet het seizoen van Kevin Pauwels. Toch haalde hij twee overwinningen. In zijn thuisgemeente Kalmthout won het de laatste editie van de Bosduincross. In de eindejaarsperiode kon hij ook de vernieuwde Bpost Bank Trofee van Essen op zijn naam schrijven. Op het WK in Hoogerheide greep hij ook nog het brons.

2014-2015 zagen we weer de Kevin van weleer. Door de nieuwe begeleiding kon hij weer aan zijn terugkeer naar de top werken. Het seizoen begon nog rustig, maar vanaf zijn zege in de Superprestige van Zonhoven was de oude Kevin weer terug. De overwinningen volgden in snel tempo. Hij hield zijn niveau aan tot op het einde van het seizoen. Met acht overwinningen en minstens dubbel zo veel podiumplaatsen, deed Kevin het ook goed in de klassementen. Hij boekte voor de tweede keer de eindzege in de wereldbeker en was ook tweede in de Superprestige en Bpost Bank Trofee. Ondanks de opmars van de jonge talenten Mathieu van der Poel en Wout van Aert, kon hij het seizoen afsluiten op de eerste plaats in het UCI-klassement.

Einde[bewerken | brontekst bewerken]

Op 11 februari 2019 kondigde Kevin Pauwels aan te stoppen met veldrijden. Als reden gaf hij aan niet meer de prestaties te kunnen leveren die hij wou door zijn leeftijd en aanhoudende rugproblemen[1]. Op 24 februari 2019 reed en won hij zijn laatste wedstrijd in Oostmalle.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Superprestige GvA Trofee UCI WK BK EK BK MTB
2006-2007 10e 8e 11e 5e 5e 10e n.v.t. /
2007-2008 12e 12e 11e 11e 8e 8e n.v.t. /
2008-2009 4e 4e 4e 5e 5e Brons n.v.t. /
2009-2010 6e 5e 4e 6e 25e 10e n.v.t. /
2010-2011 Zilver Zilver 4e Brons Brons Brons n.v.t. /
2011-2012 Goud Zilver Goud Goud Brons 10e n.v.t. Goud
2012-2013 Zilver 4e Brons Brons 13e Brons n.v.t. Goud
2013-2014 4e 7e 8e 4e Brons 8e n.v.t. 7e
2014-2015 Goud Zilver Zilver Goud 4e 5e n.v.t. /
2015-2016 Brons 4e Zilver Brons Brons 7e Brons /
2016-2017 Zilver 4e Zilver Brons Brons Zilver 6e /
2017-2018 6e 8e 5e 15e / 8e 10e /
2018-2019 10e 11e 9e 15e / 8e / /

Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Superprestige GvA Trofee/bpost bank trofee WK
Regenboogtrui 		EK
Europeese kampioenstrui 		BK
Belgische kampioenstrui 		Overige Totaal aantal zeges
2006-2007 5e n.v.t. 10e 0
2007-2008 8e n.v.t. 8e 0
2008-2009 5e n.v.t. Brons Overijse 1
2009-2010 Zolder 25e n.v.t. 10e 1
2010-2011 Pontchâteau Hasselt, Lille Brons n.v.t. Brons Otegem, Heerlen 5
2011-2012 Tábor, Igorre, Zolder, Hoogerheide, Eindklassement Gavere Oudenaarde, Ronse, Hasselt, Eindklassement Brons n.v.t. 10e Erpe-Mere, Otegem, Heerlen 11
2012-2013 Tábor, Namen, Rome Baal 13e n.v.t. Brons Antwerpen 5
2013-2014 Essen Brons n.v.t. 8e Kalmthout 2
2014-2015 Milton Keynes, Namen, Eindklassement Zonhoven, Spa-Francorchamps, Middelkerke Hasselt 4e n.v.t. 5e Otegem, Maldegem 8
2015-2016 Ruddervoorde Brons Brons 7e Niel, Oostmalle 3
2016-2017 Brons 6e Zilver 0
2017-2018 / 10e 8e 0
2018-2019 / 8e Hasselt, Zonnebeke, Oostmalle 3
Totaal 11 5 8 0 0 0 15 39

MTB[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Kampioenschappen Overige Totaal aantal zeges
2011 Vlag van België BK Waregem 2
2012 Vlag van België BK 1
2013 Landgraaf 1
2018 Kluisbergen 1
Totaal 0 2 3 5

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

2006 - 2 zeges

2007 - 1 zege

2008 - 1 zege

  • 2e etappe Ronde van Lleida

2010 - 2 zeges

2011 - 1 zege

2014 - 1 zege

2016 - 1 zege

2018 - 1 zege

Totaal: 10 zeges

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Varia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Pauwels' transfer in 2011 van Telenet-Fidea naar Sunweb-Revor verliep niet zonder slag of stoot. Het werd een getouwtrek tussen Jurgen Mettepenningen, manager van Sunweb, en Hans van Kasteren, manager van Telenet-Fidea. Sunweb haalde zijn slag thuis.
  • Na de dood van Pauwels' broer Tim - tijdens de cross in Erpe-Mere - twijfelde Pauwels lang over het voortzetten van zijn carrière.
  • De ouders van Pauwels zijn varkensboeren, zelf studeerde hij tuinbouw.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Kevin Pauwels.
Voorganger:
Kevin Van Hoovels
2010 		Belgische kampioenstrui Belgisch kampioen mountainbike Belgische kampioenstrui
Kevin Pauwels
2011, 2012 		Opvolger:
Sven Nys
2013
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kevin_Pauwels&oldid=66472396"