Vuurtoren van Kinnaird Head Castle
| Kinnaird Head Castle Lighthouse | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Kinnaird Head Castle Lighthouse
| ||||
| Plaats | Kinnaird Head, Aberdeenshire | |||
| Coördinaten | 57° 42′ NB, 2° 0′ WL | |||
| Status | 1991 voor het laatst gebruikt | |||
| Opening | 1787 | |||
| Architect | Thomas Smith | |||
| Eigenaar | Historic Environment Scotland | |||
| Bouwwerk | ||||
| Hoogte | 22 m | |||
| Vorm | cylindrische toren, met balkon en lantaarn, vanuit een kasteel | |||
| Kleur | wit | |||
| Bouwmateriaal | steen | |||
| Uitrusting | ||||
| Lichtpatroon | W Fl 15s | |||
| Lichthoogte | 25 m boven zeeniveau | |||
| Lichtsterkte | 980 cd | |||
| Lens | hyperradiant Fresnellens | |||
| Mistsignaal | sirene | |||
  | ||||
| ||||
Kinnaird Head Castle Lighthouse is een achttiende-eeuwse vuurtoren die gebouwd is in een zestiende-eeuws kasteel. Dit complex is gelegen ten noorden van Fraserburgh op Kinnaird Head. In de 21e eeuw is de vuurtoren onderdeel van een museum over Schotse vuurtorens.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Kasteel[bewerken | brontekst bewerken]
Kinnaird Head Castle was eigendom van de Frasers van Philorth. Het was de achtste Laird Sir Alexander Fraser die het kasteel bouwde halverwege de 16e eeuw. Het kasteel kwam gereed rond 1570. Hij bouwde eveneens een nieuwe haven in Fraserburgh. Dit werk startte in 1576. Zeven generaties later verkocht Alexander Fraser, de 15e Lord Saltoun, in 1787 het kasteel aan het Northern Lighthouse Board, dat in 1786 was opgericht.
Vuurtoren[bewerken | brontekst bewerken]
In 1787 werd het kasteel veranderd in een vuurtoren. Het was de eerste vuurtoren van de Northern Lighthouse Board en tevens was het kasteel het enige gebouw ooit dat werd omgebouwd tot vuurtoren. Thomas Smith, stiefvader van Robert Stevenson, installeerde het licht, dat bij helder weer een bereik had van 20 tot 23 kilometer. De lantaarn was geplaatst op het versterkte kasteeldak, verlicht met lampen die werkten op walvisolie en versterkt werden met reflectoren. Deze verlichtingsmethode werd gebruikt vanaf december 1787.
In 1824 veranderde Robert Stevenson, grootvader van Robert Louis Stevenson, het ontwerp van de vuurtoren. Hij bouwde de vuurtoren dwars door het centrale gedeelte van het kasteel. Tevens werden de eerste vuurtorenwachtershuizen gebouwd aan de binnenplaats van het kasteel. In 1851 werden de reflectoren vervangen door een combinatie van spiegels en lenzen naar een ontwerp van de Stevensons. In 1907 werd wederom een nieuw ontwerp van de Stevensons geïnstalleerd. Het nieuwe ontwerp werd in eerste instantie gevoed door paraffine; later door elektriciteit. Het licht had een bereik van 40 kilometer en lichtte elke vijftien seconden wit op.
In 1903 werd een misthoorn geplaatst nabij de vuurtoren en in 1929 volgde een radiobaken.
Op 20 juni 1990 werd de vuurtoren voor het laatst gebruikt, waarna deze werd vervangen door een elektrisch bediend vuurtorenlicht, gesitueerd ten oosten van de kasteel-vuurtoren.
Bouw[bewerken | brontekst bewerken]
Vuurtoren (de oorspronkelijke donjon)[bewerken | brontekst bewerken]
De woontoren van het kasteel heeft een rechthoekige plattegrond en bestaat uit vier verdiepingen. De toren is 18 meter hoog. De donjon is voorzien van een borstwering op de hoeken, elk met in het midden een mezekouw. De toegang van de toren bevond zich op het niveau van de eerste verdieping.
De oorspronkelijke wenteltrap is verwijderd en vervangen door een wenteltrap ontworpen door Robert Stevenson. De woontoren is witgekalkt. Boven op de toren bevindt zich een kleinere toren, die dient als behuizing voor het vuurtorenlicht. De lamp met reflectoren wordt rondgedraaid door een klokmechanisme, waarbij de ketting met eraan het gewicht van het klokmechanisme in het trappenhuis hangt.
Wine Tower[bewerken | brontekst bewerken]
Zo'n 45 meter ten noordwesten van de woontoren staat een lage toren, die de Wine Tower wordt genoemd. Deze bestaat in de 21e eeuw uit drie verdiepingen, alle voorzien van gewelven. De naam schijnt te komen van het feit dat de toren als wijnkelder werd gebruikt voor het kasteel. De Wine Tower heeft enkel een toegang op de tweede verdieping, die bereikt kon worden via een ladder. De eerste verdieping van de Wine Tower kan enkel bereikt worden via een luik op deze tweede verdieping. De begane grond heeft geen trap naar de verdiepingen erboven. Op de tweede verdieping bevinden zich drie heraldische versieringen met de wapens van de familie Fraser en van Jacobus V. Gezien deze versieringen is het mogelijk dat deze verdieping diende als privékapel voor Magdalen, de katholieke vrouw van de protestant Sir Alexander.
Folklore[bewerken | brontekst bewerken]
Er bestaat een verhaal dat vertelt dat Sir Alexander Fraser de minnaar van zijn dochter Isobel had vastgeketend in een zeegrot onder de Wine Tower, waar de man verdronk. Isobel sprong vervolgens haar dood tegemoet. Men zegt dat er elke keer als het stormt bij de Wine Tower er een geestverschijning rondwaart.
Beheer[bewerken | brontekst bewerken]
Het Kinnaird Head Castle Lighthouse wordt beheerd door het Museum of Scottish Lighthouses en Historic Environment Scotland.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Historic Scotland, Kinnaird Head Castle Lighthouse and Museum of Scottish Lighthouses
- (en) Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Scotland, Fraserburgh, Kinnaird Head lighthouse
- (en) The Museum of Scottish Lighthouses
Bronnen
|