Koninklijke Academie voor Oudheidkunde van België

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Koninklijke Academie voor Oudheidkunde van België
Medaille van het internationale congres voor oudheidkunde van 1866.
Geschiedenis
Opgericht 1842[1]
Structuur
Voorzitter Jean Luc Meulemeester
Werkgebied Oudheidkunde, Kunstgeschiedenis
Plaats Brussel
Land België
Doel Archeologisch en kunsthistorisch onderzoek in België te bevorderen evenals de wetenschappelijke disciplines die hiermee verband houden.
Media
Website https://www.acad.be/

De Koninklijke Academie voor Oudheidkunde van België (Frans: Académie royale d'archéologie de Belgique) werd in 1842 opgericht. Zij heeft tot doel archeologisch en kunsthistorisch onderzoek in België te bevorderen evenals de wetenschappelijke disciplines die hiermee verband houden. Zij is sinds 1931 tweetalig.

De Academie streeft haar doel na door regelmatig bijeenkomsten te organiseren en door de publicatie van het Belgisch Tijdschrift voor Oudheidkunde en Kunstgeschiedenis dat een internationale uitstraling heeft.

De Academie is een vereniging zonder winstoogmerk en wordt geleid door een Raad van Beheer en een Bestuur. Zij zetelt in het Academiënpaleis te Brussel.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De Academie werd in 1842 in Antwerpen opgericht. Onder het lange voorzitterschap van haar stichter, Joseph Romain Louis de Kerckhove (1843-1863) kon zij een groot aantal binnen- en buitenlandse vorsers en liefhebbers van kunst en oudheidkunde aantrekken. Haar Annales en Bulletin hadden abonnees tot in Amerika en Azië. Dankzij een hele reeks giften kon de Academie niet alleen een grote bibliotheek uitbouwen maar ook een belangrijke oudheidkundige verzameling aanleggen. Beide werden, omwille van plaatsgebrek, later aan de stad Antwerpen overgedragen. In 1867 organiseerde de Academie te Antwerpen een belangrijk internationaal archeologisch congres dat het startpunt werd van een lange serie nationale archeologische congressen die nog steeds in Vlaanderen en in Wallonië plaatsvinden. Tijdens de eerste decennia van haar bestaan had de Academie nauwe banden met het Antwerps stadsbestuur maar als gevolg van veranderde politiek omstandigheden werden deze banden op het einde van de 19de eeuw zwakker.

De Eerste Wereldoorlog bracht grondige veranderingen teweeg in de Academie: de vele Duitse leden werden geschrapt, de banden met communistisch Rusland werden verbroken en heel wat leden overleefden de oorlog niet. Daarenboven waren de financiële middelen uitgeput. In die omstandigheden had de Academie het moeilijk om haar oude elan terug te vinden. Vanaf 1931 werden de Annales en het Bulletin vervangen door het Tijdschrift dat nog steeds jaarlijks verschijnt. Vanaf de jaren 1930 gingen de vergaderingen minder en minder in Antwerpen door en verplaatsten de activiteiten zich naar Brussel.

In 1992, vierde de Academie haar 150ste verjaardag met stijl in het Brusselse stadhuis. Tijdens de daarop volgende jaren kon men een verjonging en professionalisering van de leden vaststellen. De Academie vierde in 2017 haar 175ste verjaardag.

Leden[bewerken | brontekst bewerken]

De Academie telt zestig titelvoerende leden en veertig correspondenten. Zij kan buitenlandse geassocieerden en ereleden aanvaarden. Een lid kan erelid worden als zij of hij wegens omstandigheden niet meer in staat is regelmatig deel te nemen aan de activiteiten van de Academie.

Onder de leden bevinden zich onder meer:

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

De Academie publiceerde :

  • de Annales de l’Académie d’Archéologie de Belgique, verschenen van 1843 tot 1930.
  • het Bulletin de l’Académie d’Archéologie de Belgique, verschenen van 1868 tot 1930.
  • het Belgisch Tijdschrift voor Oudheidkunde en Kunstgeschiedenis ((fr) Revue belge d'Archéologie et d'Histoire de l'art), verschijnt sinds 1931 en vervangt de Annales en het Bulletin.

Het Tijdschrift is een jaarlijkse, meertalige, wetenschappelijke publicatie, die bijdragen opneemt in het Frans, het Nederlands, het Engels, het Duits, het Spaans, enz. Het Tijdschrift bevat tevens de samenvattingen van lezingen, boekbesprekingen, de verslagen van de bijeenkomsten en de ledenlijst.

De Commissie der Publicaties van de Academie wordt bijgestaan door een internationale wetenschappelijke raad die de kwaliteit van de aangeboden artikels onderzoekt en die borg staat voor een peer review.

Prijs van de Academie[bewerken | brontekst bewerken]

De driejaarlijkse "Prijs van de Academie voor Oudheidkunde en Kunstgeschiedenis" (vroeger de Prijs Simone Bergmans genoemd) bekroont een onuitgegeven studie op vlak van oudheidkunde of kunstgeschiedenis met betrekking tot het Belgisch grondgebied.

Bron[bewerken | brontekst bewerken]

  • V. G. Martiny (1992). L'Académie royale d'archéologie de Belgique trois fois jubilaire 1842-1992. Belgisch Tijdschrift voor Oudheidkunde en Kunstgeschiedenis 61 (1992): 11–73.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]