Leonard Nolens

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leonard Nolens
Nolens (Den Haag, 2015)
Algemene informatie
Volledige naam Leonard Helena Sylvain Nolens
Ook bekend als dichter
Geboren 11 april 1947
Geboorteplaats Bree
Land Vlag van België België
Beroep schrijver
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Leonard Helena Sylvain Nolens (Bree, 11 april 1947) is een Vlaams dichter, vertaler en dagboekschrijver.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn middelbare school volgt Nolens de opleiding tolk-vertaler aan de Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken in Antwerpen. Vanuit Antwerpen werkt hij vanaf 1968 als freelance vertaler en is tussen 1969 tot 1973 redacteur van het experimentele tijdschrift Labris. Nolens is getrouwd en heeft twee zoons. Hij is de vader van de schrijver David Nolens.[1]

Nolens debuteerde in 1969 met de dichtbundel Orpheushanden.

Situering[bewerken | brontekst bewerken]

Hij is een romanticus, schrijft vaak over liefde en over de manier om aan de identiteit te ontsnappen. Zijn vroege werk wordt getypeerd als barok, experimenteel aandoende gedichten. In de loop der jaren treedt er een versobering op in zijn werk en krijgt het een meer parlando-achtige toon. Veelvoorkomende thema’s in het werk van Nolens zijn de jeugd, vrouwen, eenzaamheid en alcohol.[2] Nolens wordt beschouwd als een van de belangrijkste levende dichters uit het Nederlandse taalgebied. Hij wordt regelmatig genoemd als kanshebber voor de Nobelprijs voor Literatuur.[3]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1969 - Orpheushanden (poëzie)
  • 1973 - De muzeale minnaar (poëzie)
  • 1975 - Twee vormen van zwijgen (poëzie)
  • 1977 - Incantatie (poëzie)
  • 1979 - Alle tijd van de wereld (poëzie)
  • 1981 - Hommage (poëzie)
  • 1983 - Vertigo (poëzie)
  • 1986 - De gedroomde figuur (poëzie)
  • 1988 - Geboortebewijs (poëzie)
  • 1989 - Stukken van mensen (dagboek)
  • 1990 - Liefdes verklaringen (poëzie)
  • 1991 - Hart tegen hart (poëzie)
  • 1992 - Tweedracht (poëzie)
  • 1993 - Blijvend vertrek (dagboek)
  • 1994 - Honing en as (poëzie)
  • 1995 - De vrek van Missenburg (dagboek)
  • 1996 - En verdwijn met mate (poëzie)
  • 1997 - De liefdesgedichten (poëzie)
  • 1998 - Een lastig portret (dagboek)
  • 1999 - Voorbijganger (poëzie)
  • 2001 - Manieren van leven (poëzie)
  • 2003 - Derwisj (poëzie)
  • 2004 - Bres" met etsen van Dan Van Severen (een livre de peintre, Ergo Pers Gent)
  • 2004 - Laat alle deuren op een kier (verzamelde gedichten) (poëzie)
  • 2005 - Een dichter in Antwerpen (poëzie)
  • 2007 - Een fractie van een kus (poëzie)
  • 2007 - Bres (poëzie)
  • 2008 - Woestijnkunde (poëzie)
  • 2009 - Dagboek van een dichter 1979-2007 (verzamelde dagboeken)
  • 2011 - Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen
  • 2012 - Manieren van leven (verzamelde gedichten 1975-2011)
  • 2014 - Opzichtige stilte (poëzie)
  • 2017 - Balans (poëzie)

Prijzen en eerbetoon[bewerken | brontekst bewerken]

Gedicht Laat op een muur in Den Haag

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Leonard Nolens van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.