Liaanappel
| Liaanappel | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_Histoire_des_plantes_de_la_Guiane_fran%C3%A7oise.jpg)
| |||||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||||
| Moutabea guianensis Aubl. (1775[1]) | |||||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||||
Liaanappel op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
De liaanappel (Moutabea guianensis) is een houtige liaan[2] of struik met witte bloemen die oranje vruchten voortbrengt.[3]
De plant komt voor in tropisch Zuid-Amerika: Peru, Ecuador, Brazilië, de Guiana's, Venezuela en Colombia.[2]
Langs de rivieren Cristalino en Teles Pires in Brazilië komt deze epifyt voor in bossen voor die regelmatig overstromen.[4] In Les Nouragues in Frans-Guyana worden de vruchten gegeten en de zaden verspreid door apen zoals de rode brulaap, bosduivel, bruine kapucijnaap[5] en elders ook de baardsaki.[6]
De kleine vruchten zijn vrij zeldzaam en geliefd bij kinderen. De gelige buitenschil lijkt op een eierschaal, hard en breekbaar en bevat maar weinig vruchtvlees.[7]
Bronnen, noten en/of referenties
|