Lineaire deelruimte

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een lineaire deelruimte is in de lineaire algebra een deelverzameling van een vectorruimte die, bij dezelfde optelling en scalaire vermenigvuldiging als in die ruimte zelf, ook een vectorruimte is.

De deelverzameling van een vectorruimte is een lineaire deelruimte van als de optelling en scalaire vermenigvuldiging van inwendig zijn in Dit wordt verwoord in de volgende stelling.

Stelling[bewerken | brontekst bewerken]

Zij een vectorruimte over een lichaam (Ned) / veld (Be) met optelling "" en scalaire vermenigvuldiging "". Een deelverzameling van is een lineaire deelruimte van , als niet leeg is en voor alle en geldt dat en (anders gezegd: en ).

Bewijs[bewerken | brontekst bewerken]

Het is duidelijk dat de voorwaarden noodzakelijk zijn. Vrijwel alle eisen voor een vectorruimte volgen triviaal uit de voorwaarden omdat een vectorruimte is; voor ieder element van is de scalaire vermenigvuldiging met −1 de inverse en is de vermenigvuldiging met 0 het neutrale element.

Gevolg[bewerken | brontekst bewerken]

Een deelruimte kan dus nooit leeg zijn, want hij bevat op zijn minst het neutrale element 0, waarvoor geldt dat . Dit neutrale element 0 is ook uniek.

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Voorbeeld 1

Beschouw de vectorruimte van alle polynomen (ook geschreven als of ) en de verzameling polynomen waarbij alle termen even machten hebben () beide met de triviale optelling en scalaire vermenigvuldiging. Dan is een deelverzameling van , want de som van twee veeltermen met enkel termen met even machten is opnieuw een element van . Hetzelfde geldt voor de scalaire vermenigvuldiging.

Voorbeeld 2

Zij de vectorruimte van aftelbaar oneindige rijen reële getallen (). Dan geldt dat de verzameling van alle vectoren in met slechts eindig veel elementen ongelijk aan 0, een echte lineaire deelruimte is van